Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 9 Bible Online

წიგნი ლუკასი 9 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 9

¹და მოუწოდა თავის თორმეტ მოწაფეს და მისცა მათ ძალა და ხელმწიფება ყველა ეშმაკზე და სენთა განსაკურნავად.

²და გაგზავნა ისინი საქადაგებლად ღვთის სასუფევლისა და განსაკურნავად უძლურთა

³და უთხრა მათ: ნურაფერს წაიღებთ გზაზე, ნურც კვერთხს, ნურც აბგას, ნურც პურს, ნურც ვერცხლს, ნურც ორი სამოსელი გექნებათ.

⁴და რომელ სახლშიც შეხვალთ, იქ გაჩერდით, და იქიდან გამოდით.

⁵და თუ ვინმე არ მიგიღებთ თქვენ, გამოდით იმ ქალაქიდან და დაიბერტყეთ მტვერი თქვენი ფეხებიდან მათზე დასამოწმებლად.

⁶და გამოვიდნენ რა, დადიოდნენ სოფლებში და ახარებდნენ და კურნავდნენ ყველგან.

⁷და გაიგო ჰეროდე ტეტრარქმა ყველაფერი, რასაც აკეთებდა იგი, და საგონებელში იყო, რადგან ზოგი ამბობდა, რომ იოანე აღდგა მკვდრეთით,

⁸ხოლო ზოგი — რომ ელია გამოჩნდა, და სხვები — რომ ძველ წინასწარმეტყველთაგან რომელიღაც აღდგა.

⁹და თქვა ჰეროდემ: იოანეს მე თავი მოვკვეთე, ხოლო ვინ არის ეს, რომლის შესახებ ასეთი რამ მესმის? — და უნდოდა მისი ნახვა.

¹⁰და დაბრუნდნენ მოციქულები და უამბეს იესოს, რაც გააკეთეს. და წაიყვანა ისინი და განმარტოვდა უდაბურ ადგილას ქალაქისა, რომელსაც ჰქვია ბეთსაიდა;

¹¹ხოლო ხალხმა გაიგო და გაჰყვა მას, და მიიღო ისინი და ესაუბრებოდა მათ ღვთის სასუფევლის შესახებ და რომლებსაც სჭირდებოდათ განკურნება, კურნავდა.

¹²და როცა დღემ დაიწყო მიწურვა, მივიდნენ თორმეტნი და უთხრეს მას: გაუშვი ხალხი, რომ წავიდნენ გარშემო სოფლებში და დაბებში და გაჩერდნენ და მოიპოვონ საზრდო, რადგან აქ უდაბურ ადგილას ვართ.

¹³ხოლო იესომ უთხრა მათ: თქვენ მიეცით მათ საჭმელი; და მათ უთხრეს: არაფერი გვაქვს ჩვენ ხუთი პურისა და ორი თევზის მეტი, თუ არ წავალთ ჩვენ და არ ვიყიდით მთელი ამ ერისთვის საჭმელს,

¹⁴რადგან იყო დაახლოებით ხუთი ათასი კაცი და უთხრა თავის მოწაფეებს: დასხით ისინი რიგებად ორმოცდაათ-ორმოცდაათი.

¹⁵და გააკეთეს ასე და დასხეს ყველა;

¹⁶ხოლო მან აიღო ხუთი პური და ორი თევზი და ახედა ცას და აკურთხა ისინი და დატეხა და აძლევდა თავის მოწაფეებს, რომ დაერიგებინათ ხალხისთვის.

¹⁷და ჭამეს და გაძღა ყველა და აიღეს მათ დარჩენილი ნატეხები თორმეტი გოდორი.

¹⁸და იყო, როცა იგი ლოცულობდა განმარტოებით, მასთან ერთად იყვნენ მოწაფეები და ჰკითხა მათ და უთხრა: რას ამბობს ხალხი ჩემზე, ვინ ვარ?

¹⁹ხოლო მათ მიუგეს და უთხრეს: იოანე ნათლისმცემელი, და სხვები — ელია, და სხვები ამბობენ, რომ ძველ წინასწარმეტყველთაგან რომელიღაც აღდგა.

²⁰და უთხრა მათ: ხოლო თქვენ რას ამბობთ ჩემზე, ვინ ვარ მე? მიუგო პეტრემ და უთხრა: ცხებული ღვთისა.

²¹და შერისხა ისინი და უბრძანა, რომ არავისთვის ეთქვათ ეს,

²²და უთხრა: მართებს ძეს კაცისას მრავალი ვნება და შეურაცხყოფა უხუცესებისგან, მღვდელმთავრებისა და მწიგნობრებისგან და მოკლავენ და მესამე დღეს აღდგება.

²³და ეუბნებოდა ყველას: ვისაც უნდა, შემომიდგეს მე, უარყოს თავისი თავი და აიღოს თავისი ჯვარი და გამომყვეს მე;

²⁴რადგან ვისაც უნდა თავისი სულის გადარჩენა, წარწყმედს მას და ვინც წარწყმედს თავის სულს ჩემთვის, ის გადაარჩენს მას.

²⁵რა სარგებელი აქვს კაცს, თუ შეიძენს მთელ ქვეყანას, ხოლო თავის თავს წარწყმედს ან ავნებს?

²⁶რადგან ვისაც ერცხვინება ჩემი და ჩემი სიტყვებისა, იმას ძე კაცისა შეარცხვენს, როცა მოვა თავისი და მამისა და წმიდა ანგელოზთა დიდებით.

²⁷და გეუბნებით თქვენ ჭეშმარიტად: არიან ზოგიერთები აქ მდგომთაგან, რომლებიც არ იგემებენ სიკვდილს, ვიდრე არ იხილავენ ღვთის სასუფეველს.

²⁸და იყო, ამ სიტყვებიდან დაახლოებით რვა დღის შემდეგ, წაიყვანა პეტრე და იოანე და იაკობი და ავიდა მთაზე სალოცავად.

²⁹და ლოცვისას გახდა მისი პირისახე სხვაგვარი და სამოსი მისი სპეტაკი და ელვარე.

³⁰და აჰა, ორი კაცი ესაუბრებოდა მას, რომლებიც იყვნენ მოსე და ელია,

³¹რომლებიც გამოჩნდნენ დიდებით და საუბრობდნენ მის გასვლაზე, რაც უნდა აღსრულებულიყო იერუსალიმში;

³²ხოლო პეტრე და მასთან მყოფნი დამძიმებულნი იყვნენ ძილით. და როცა გამოფხიზლდნენ, იხილეს მისი დიდება და ორი კაცი, მასთან მდგომი.

³³და იყო, როცა შორდებოდნენ ისინი მას, უთხრა პეტრემ იესოს: მოძღვარო, კარგია ჩვენთვის აქ ყოფნა. გავაკეთოთ სამი კარავი: ერთი — შენთვის და ერთი — მოსესთვის და ერთი — ელიასთვის. — და არ იცოდა, რას ამბობდა.

³⁴და როდესაც იგი ამას ამბობდა, გაჩნდა ღრუბელი და დაჩრდილა ისინი. და შეეშინდათ მათ, როცა შედიოდნენ ღრუბელში.

³⁵და ხმა იყო ღრუბლიდან მეტყველი: ეს არის ძე ჩემი საყვარელი, ამისი ისმინეთ.

³⁶და როცა იყო ეს ხმა, აღმოჩნდა იესო მარტო, და ისინი დადუმდნენ და არავის უთხრეს იმ დღეებში არაფერი იმის შესახებ, რაც ნახეს.

³⁷და იყო, მომდევნო დღეს, როცა ჩამოვიდნენ ისინი მთიდან, მიეგება მას დიდძალი ხალხი.

³⁸და აჰა, ერთმა კაცმა ხალხიდან შეღაღადა და თქვა: მოძღვარო, გევედრები შენ, მოხედე ჩემს ძეს, რადგან იგი ერთადერთი მყავს მე.

³⁹და აჰა, უკეთური სული შეიპყრობს მას და უეცრად წამოაყვირებს და დასცემს მას და დუჟს ადენს და ძლივს გადის მისგან და გვემს მას

⁴⁰და შევევედრე შენს მოწაფეებს, რომ განედევნათ იგი, და ვერ შეძლეს.

⁴¹და მიუგო იესომ და უთხრა: ჰოი, მოდგმავ ურწმუნო და უკუღმართო, როდემდე ვიქნები თქვენთან და გიტვირთავთ თქვენ? მომგვარე მე აქ შენი ძე.

⁴²და ვიდრე მივიდოდა იგი, დაახეთქა იგი ეშმაკმა და აძაგძაგებდა. და შერისხა იესომ არაწმინდა სული და განკურნა ყრმა და მისცა იგი თავის მამას.

⁴³და განცვიფრებული იყო ყველა ღვთის დიდებულებით. და ყველას უკვირდა ყველაფერი, რასაც აკეთებდა იესო. და უთხრა თავის მოწაფეებს:

⁴⁴ყურადიღეთ თქვენ ეს სიტყვები, რადგან ძეს კაცისას მოელის გადაცემა კაცთა ხელში.

⁴⁵ხოლო მათ ვერ გაიგეს ეს ნათქვამი და იყო დაფარული მათთვის, რომ ვერ მიმხვდარიყვნენ ამას, და ეშინოდათ, ეკითხათ მისთვის ამ ნათქვამის შესახებ.

⁴⁶და შევიდა გულისთქმა მათში, ვინ იქნებოდა უფრო დიდი მათ შორის.

⁴⁷ხოლო იესომ იცოდა მათი გულისზრახვები და მოიყვანა ყრმა და დააყენა იგი თავისთან

⁴⁸და უთხრა მათ: ვინც შეიწყნარებს ამ ყრმას ჩემი სახელით, მე შემიწყნარებს და ვინც მე შემიწყნარებს, შეიწყნარებს ჩემს მომავლინებელს, რადგან ვინც უმცირესია ჩვენ ყველას შორის, ის არის დიდი.

⁴⁹მიუგო იოანემ და უთხრა: მოძღვარო, ვნახეთ ვიღაც, ვინც შენი სახელით დევნიდა ეშმაკებს და დავუშალეთ მას, რადგან არ გამოგვყვა ჩვენ.

⁵⁰და უთხრა მათ იესომ: ნუ უშლით, რადგან ვინც არ არის თქვენ წინააღმდეგ, თქვენკენ არის.

⁵¹და იყო, როდესაც შესრულდა მისი ასვლის დღეები, მან პირი იბრუნა იერუსალიმში წასასვლელად

⁵²და გაგზავნა მაცნეები თავისზე წინ; და წავიდნენ და შევიდნენ სამარიელთა სოფელში, რომ მოემზადებინათ მისთვის.

⁵³და არ მიიღეს იგი, რადგან მიემართებოდა იერუსალიმისკენ.

⁵⁴და როდესაც ნახეს მისმა მოწაფეებმა: იაკობმა და იოანემ, უთხრეს: უფალო, გინდა ვთქვათ, რომ ცეცხლი გადმოვიდეს ზეციდან და მოსპოს ისინი, როგორც ელიამ გააკეთა?

⁵⁵და მიუბრუნდა და გაკიცხა ისინი და უთხრა: არ იცით, რა სულისა ხართ თქვენ?

⁵⁶რადგან ძე კაცისა არ მოსულა ადამიანთა სულების წარსაწყმედად, არამედ გამოსახსნელად. და წავიდნენ სხვა სოფელში.

⁵⁷და იყო, მიდიოდნენ რა ისინი გზაზე, უთხრა ვიღაცამ მას: მოგყვები შენ, სადაც წახვალ.

⁵⁸და უთხრა მას იესომ: მელიებს სოროები აქვთ და ცის ფრინველებს ბუდეები, ხოლო ძეს კაცისას, არა აქვს, სად მიიდრიკოს თავი.

⁵⁹და უთხრა სხვას: გამომყევი მე. და მან უთხრა: უფალო, ნება მომეცი მე, წავიდე და ჯერ დავმარხო მამა ჩემი.

⁶⁰და უთხრა მას იესომ: აცალე მკვდრებს, დამარხონ თავისი მკვდრები, ხოლო შენ წადი და ახარე ღვთის სასუფეველი.

⁶¹და უთხრა სხვამაც გამოგყვები შენ, უფალო, მაგრამ ჯერ ნება მომეცი მე, რომ გამოვეთხოვო ჩემს სახლეულს.

⁶²და უთხრა იესომ მას: ვინც ხელს ადებს სახნისს და უკან იყურება, არ გამოდგება ღვთის სასუფევლისთვის.