Read ახალი აღთქმა წიგნი იოანესი 10 Bible Online

წიგნი იოანესი 10 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი იოანესი 10

¹ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ: ვინც არ შედის კარით ცხვრების ეზოში, არამედ სხვა მხრიდან გადადის, ის მპარავია და ავაზაკი;

²ხოლო ვინც შედის კარით, ცხვრების მწყემსია.

³მას მეკარე უღებს და ცხვრებს მისი ხმისა ესმით და თავის ცხვრებს უხმობს სახელით და გაჰყავს ისინი.

⁴როცა თავისას ყველას გაიყვანს, მათ წინ მიდის და ცხვრები მას მიჰყვებიან, რადგან ცნობენ მის ხმას.

⁵ხოლო უცხოს არ მიჰყვებიან, არამედ გარბიან მისგან, რადგან ვერ ცნობენ უცხოს ხმას.

⁶ეს იგავი უთხრა მათ იესომ, ხოლო მათ არ გულისხმაყვეს, რას ეუბნებოდა მათ.

⁷და კვლავ უთხრა მათ იესომ: ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ: მე ვარ კარი ცხვრებისა.

⁸ყველა, ვინც მოვიდა ჩემზე წინ, მპარავია და ავაზაკი და არ ისმინეს მათი ცხვრებმა;

⁹მე ვარ კარი; ჩემ მიერ ვინც შევა, ცხონდება; შევა და გამოვა და საძოვარს იპოვის.

¹⁰მპარავი არ მოდის, თუ არ მოიპარა, არ დაკლა და არ დაღუპა; მე მოვედი, რათა ცხოვრება ჰქონდეთ და უფრო მეტი ჰქონდეთ.

¹¹მე ვარ მწყემსი კეთილი. მწყემსი კეთილი თავის სულს დებს ცხვრებისთვის;

¹²ხოლო დაქირავებული და ვინც არ არის მწყემსი, ვისიც არ არიან ცხვრები, როცა ხედავს მგელს, მომავალს, ტოვებს ცხვრებს და გარბის და მგელი იტაცებს მათ და ფანტავს,

¹³რადგან დაქირავებული არ ზრუნავს ცხვრებისთვის.

¹⁴მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნობ ჩემებს და მიცნობენ მე ჩემები;

¹⁵როგორც მიცნობს მე მამა, მეც ვიცნობ მამას და ჩემს სულს ვდებ ცხვრებისთვის.

¹⁶და სხვა ცხვრებიც მყავს, რომლებიც არ არიან ამ ეზოდან; ისინიც უნდა მოვიყვანო მე და ჩემს ხმას ისმენენ და იქნება ერთი სამწყსო და ერთი მწყემსი.

¹⁷ამის გამო ვუყვარვარ მე მამას, რომ მე ვდებ ჩემს სულს, რათა კვლავ მივიღო იგი.

¹⁸ვერავინ წაიღებს მას ჩემგან, არამედ მე ვდებ მას თვითონ; ხელმეწიფება მისი დადება და ხელმეწიფება კვლავ მისი მიღება; ეს მცნება მივიღე ჩემი მამისგან.

¹⁹და იყო კვლავ ცილობა იუდეველთა შორის ამ სიტყვების გამო

²⁰და ამბობდა მრავალი მათგანი: ეშმაკეულია და შეშლილი; რას უსმენთ მას?

²¹და სხვები ამბობდნენ: ეს სიტყვები არ არის ეშმაკეულისა; განა ეშმაკს შეუძლია ბრმისთვის თვალების ახილვა?

²²და იყო მაშინ სათბურება იერუსალიმში, ზამთარი იყო.

²³და დადიოდა იესო ტაძარში, სოლომონის სტოაში.

²⁴გარშემოეხვივნენ მას იუდეველები და ეუბნებოდნენ: როდემდე აწვალებ ჩვენს სულს? თუ შენ ხარ ქრისტე, გვითხარი ჩვენ ცხადად.

²⁵მიუგო მათ იესომ: გითხარით თქვენ და არა გწამთ; საქმეები, რომელთაც მე ვაკეთებ ჩემი მამის სახელით, ესენი მოწმობენ ჩემზე;

²⁶მაგრამ თქვენ არა გწამთ, რადგან არა ხართ ჩემი ცხვრებიდან, როგორც გითხარით თქვენ.

²⁷ჩემი ცხვრები ჩემი ხმისას ისმენენ და მე ვიცნობ მათ და მომყვებიან მე.

²⁸და მე ვაძლევ მათ საუკუნო ცხოვრებას და არ დაიღუპებიან უკუნისამდე და ვერავინ მოიტაცებს მათ ჩემი ხელიდან.

²⁹მამა ჩემი, რომელმაც მომცა მე ისინი, ყველაზე დიდია და არავის შეუძლია მათი მოტაცება ჩემი მამის ხელიდან.

³⁰მე და მამა ჩემი ერთნი ვართ.

³¹კვლავ აიღეს ქვები იუდეველებმა, რათა ჩაექოლათ იგი.

³²მიუგო მათ იესომ: მრავალი კეთილი საქმე გიჩვენეთ თქვენ ჩემი მამის მიერ; მათგან რომელი საქმის გამო მქოლავთ?

³³მიუგეს მას იუდეველებმა და უთხრეს: კეთილი საქმის გამო არ გქოლავთ შენ, არამედ გმობის გამო, რადგან კაცი ხარ შენ და შენს თავს ღმერთად აცხადებ.

³⁴მიუგო მათ იესომ: განა არ არის დაწერილი სჯულში: მე ვთქვი: ღმერთნი ხართ (ფს.81,6)?

³⁵თუ ღმერთები უწოდა იმათ, რომელთა მიმართაც იყო ღვთის სიტყვა — და არ შეიძლება წერილი დაირღვეს —

³⁶რომელიც მამამ წმიდაყო და მოავლინა ამ სოფლად, თქვენ ამბობთ, რომ გმობს, რადგან ვთქვი: ძე ღვთისა ვარ?

³⁷თუ არ ვაკეთებ ჩემი მამის საქმეს, ნუ გწამთ ჩემი;

³⁸ხოლო თუ ვაკეთებ და ჩემი არა გწამთ, საქმეებისა გწამდეთ, რათა შეიცნოთ და იცოდეთ, რომ მამა ჩემთან არის და მე — მამასთან.

³⁹კვლავ ეძებდნენ მას შესაპყრობად და გაერიდა მათ ხელს

⁴⁰და გავიდა იორდანის გაღმა, იმ ადგილას, სადაც ნათელს სცემდა პირველად იოანე, და გაჩერდა იქ.

⁴¹მრავალნი მიდიოდნენ მასთან და ამბობდნენ: იოანემ არანაირი სასწაული არ აღასრულა და ყველაფერი, რაც იოანემ თქვა მასზე, ჭეშმარიტი იყო.

⁴²და მრავალმა ირწმუნა მისი იქ.