Read ახალი აღთქმა წიგნი იოანესი 11 Bible Online

წიგნი იოანესი 11 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი იოანესი 11

¹იყო ვინმე სნეული ლაზარე ბეთანიიდან, მარიამისა და მართას, მისი დის, დაბიდან;

²ეს იყო მარიამი, რომელმაც სცხო უფალს ნელსაცხებელი და შეუმშრალა მას ფეხები თავისი თმით და რომლის ძმა, ლაზარე, სნეული იყო.

³გაგზავნეს იესოსთან მისმა დებმა და უთხრეს: უფალო, აჰა, ვინც გიყვარს, სნეულია.

⁴და როგორც კი გაიგონა იესომ, თქვა: ეს სნეულება არ არის სასიკვდილო, არამედ ღვთის დიდებისთვის არის, რათა იდიდოს ძე ღვთისა ამით.

⁵და უყვარდა იესოს მართა და მისი და, და ლაზარე.

⁶როცა გაიგო, რომ სნეულია, მაშინ გაჩერდა, სადაც იყო, იმ ადგილას ორი დღე:

⁷მერე, ამის შემდეგ უთხრა მოწაფეებს: წავიდეთ კვლავ ჰურიასტანში.

⁸უთხრეს მას მოწაფეებმა: რაბი, ახლახანს გეძებდნენ შენ იუდეველები ჩასაქოლად და კვლავ იქ მიდიხარ?

⁹მიუგო იესომ: განა თორმეტი ჟამი არ არის დღეში? ვინც დადის დღისით, არ ბორძიკობს, რადგან ამ სოფლის ნათელს ხედავს;

¹⁰ხოლო ვინც დადის ღამით, ბორძიკობს, რადგან ნათელი არ არის მასში.

¹¹ეს თქვა და ამის შემდეგ უთხრა მათ: ლაზარემ, ჩვენმა მეგობარმა, დაიძინა, მაგრამ მივდივარ, რომ გავაღვიძო იგი.

¹²უთხრეს მას მოწაფეებმა: უფალო, თუ დაიძინა, იცოცხლებს.

¹³ხოლო იესომ თქვა მის სიკვდილზე და მათ ეგონათ, რომ ძილით დაძინებაზე თქვა.

¹⁴მაშინ უთხრა მათ იესომ ცხადად: ლაზარე მოკვდა.

¹⁵და მიხარია თქვენ გამო, რომ ირწმუნებთ, რადგან არ ვიყავი იქ; მაგრამ წავიდეთ მასთან.

¹⁶უთხრა თომამ, რომელსაც ერქვა ტყუპისცალი, თანამოწაფეებს: წავიდეთ ჩვენც, რათა დავიხოცოთ მასთან ერთად.

¹⁷და როცა მივიდა იესო ბეთანიაში, ნახა, რომ იგი უკვე ოთხი დღე იყო საფლავში.

¹⁸და იყო ბეთანია იერუსალიმის მახლობლად დაახლოებით თხუთმეტ უტევანზე.

¹⁹და იუდეველთაგან მრავალი იყო მოსული მართასთან და მარიამთან, რათა ენუგეშებინათ ისინი მათი ძმის გამო.

²⁰და როგორც კი მართამ გაიგო, რომ იესო მოდის, მიეგება მას, ხოლო მარიამი სახლში იჯდა.

²¹უთხრა მართამ იესოს: უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, არ მოკვდებოდა ჩემი ძმა;

²²მაგრამ ახლაც ვიცი, რომ რასაც სთხოვ ღმერთს, მოგცემს შენ ღმერთი.

²³უთხრა მას იესომ: აღდგება შენი ძმა.

²⁴უთხრა მას მართამ: ვიცი, რომ აღდგება აღდგომისას, უკანასკნელ დღეს.

²⁵უთხრა მას იესომ: მე ვარ აღდგომა და ცხოვრება; ვინც ირწმუნებს ჩემსას, რომც მოკვდეს, იცოცხლებს,

²⁶და ყველა, ვინც ცოცხალია და სწამს ჩემი, არ მოკვდება იგი უკუნისამდე. გწამს ეს?

²⁷უთხრა მას: ჰო, უფალო, მე მწამს, რომ შენ ხარ ქრისტე, ძე ღვთისა, მომავალი ამ სოფლად.

²⁸და როგორც კი ეს თქვა, წავიდა და მოუხმო მარიამს, თავის დას, ფარულად და უთხრა: მოძღვარი მოვიდა და გიხმობს შენ.

²⁹ხოლო როგორც კი გაიგონა მან, სწრაფად ადგა და წავიდა მასთან,

³⁰რადგან ჯერ არ იყო მოსული იესო დაბაში, არამედ იყო კვლავ იმ ადგილას, სადაც მიეგება მას მართა;

³¹ხოლო იუდეველები, რომლებიც იყვნენ მასთან სახლში და ანუგეშებდნენ მას, როცა დაინახეს, რომ მარიამი სწრაფად ადგა და გავიდა, გაჰყვნენ მას; ეგონათ, რომ მიდიოდა საფლავზე, რათა ეტირა იქ.

³²და როგორც კი მარიამი მივიდა, სადაც იყო იესო, და დაინახა იგი, ჩაუვარდა მას ფეხებში და უთხრა: უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, არ მოკვდებოდა ჩემი ძმა.

³³ხოლო როგორც კი დაინახა იესომ, რომ იგი ტიროდა და მასთან ერთად მოსული იუდეველებიც ტიროდნენ, შეიძრა სულით და შეძრწუნდა

³⁴და უთხრა: სად დადეთ იგი? უთხრეს მას: უფალო, მოდი და ნახე.

³⁵და ცრემლები წამოუვიდა იესოსაც.

³⁶და ამბობდნენ იუდეველები: ნახე, როგორ უყვარდა იგი;

³⁷ხოლო ზოგმა მათგანმა თქვა: განა არ შეეძლო ამას, ვინც აუხილა თვალები ბრმას, გაეკეთებინა რამე, რომ ესეც არ მომკვდარიყო?

³⁸და იესო, კვლავ შეძრული შინაგანად, მივიდა საფლავთან; და იყო გამოქვაბული და ლოდი ედო მას.

³⁹უთხრა იესომ: აიღეთ ლოდი. უთხრა მას გარდაცვლილის დამ, მართამ: უფალო, უკვე ყარს, რადგან მეოთხე დღეა.

⁴⁰უთხრა მას იესომ: განა არ გითხარი შენ, რომ, თუ ირწმუნებ, იხილავ ღვთის დიდებას?

⁴¹აიღეს ლოდი იქიდან, სადაც მკვდარი იყო დასვენებული; ხოლო იესომ აღაპყრო თვალები ზეცად და თქვა: მამაო, გმადლობ შენ, რომ ისმინე ჩემი.

⁴²და მე ვიცი, რომ ყოველთვის ისმენ ჩემსას, მაგრამ გარშემო მდგომი ხალხისთვის ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ მომავლინე მე.

⁴³და ეს თქვა და დიდი ხმით ღაღადყო: ლაზარე, გამოდი გარეთ!

⁴⁴და გამოვიდა მკვდარი, რომელსაც შეკრული ჰქონდა ფეხები და ხელები სახვევით და მისი სახე სუდარით იყო შეხვეული. უთხრა მათ იესომ: გახსენით იგი და გაუშვით, გაიაროს.

⁴⁵და იუდეველთაგან მრავალმა, რომლებიც მოსული იყვნენ მარიამთან და იხილეს, რაც გააკეთა იესომ, ირწმუნა მისი;

⁴⁶ხოლო ზოგი მათგანი წავიდა ფარისევლებთან და უთხრა მათ, რაც გააკეთა იესომ.

⁴⁷და შეკრიბეს მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა საკრებულო და ამბობდნენ: რა ვქნათ, რადგან ეს კაცი მრავალ სასწაულს აღასრულებს?

⁴⁸თუ დავტოვებთ მას ასე, ყველა ირწმუნებს მისას და მოვლენ რომაელები და წაგვართმევენ ჩვენ ადგილსაც და ხალხსაც.

⁴⁹ერთმა ვიღაც მათგანმა, კაიაფამ, რომელიც მღვდელმთავარი იყო იმ წელიწადისა, უთხრა მათ: თქვენ არ იცით არაფერი,

⁵⁰არც ფიქრობთ, რომ უმჯობესია ჩვენთვის, რათა ერთი კაცი მოკვდეს ერისთვის და არა მთელი ხალხი დაიღუპოს.

⁵¹და ეს თავისით არ უთქვამს, არამედ მღვდელმთავარი იყო იმ წელიწადისა და იწინასწარმეტყველა, რადგან განზრახული ჰქონდა იესოს, მომკვდარიყო ხალხისთვის,

⁵²და არა მხოლოდ ხალხისთვის, არამედ რათა ღვთის გაბნეული შვილები შეეკრიბა ერთად.

⁵³იმ დღიდან მოითათბირეს იუდეველებმა, რათა მოეკლათ იგი.

⁵⁴ხოლო იესო აღარ დადიოდა ცხადად იუდეველთა შორის, არამედ წავიდა იქიდან უდაბნოს მახლობელ მხარეში, ქალაქში, რომელსაც ჰქვია ეფრაიმი, და იქ გაჩერდა თავის მოწაფეებთან ერთად.

⁵⁵და მოახლოებული იყო იუდეველთა პასექი; და მრავალნი ავიდნენ ყოველი მხრიდან იერუსალიმში პასექის წინ, რათა განეწმინდათ თავი.

⁵⁶და ეძებდნენ იესოს და ეუბნებოდნენ ერთმანეთს ტაძარში მდგომნი: რას ფიქრობთ თქვენ, არ მოვა დღესასწაულზე?

⁵⁷ხოლო მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა გასცეს ბრძანება, რათა, ვინც გაიგებდა, სად იყო, ეუწყებინა, რომ შეეპყროთ იგი.