Read ახალი აღთქმა წიგნი იოანესი 12 Bible Online

წიგნი იოანესი 12 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი იოანესი 12

¹ხოლო იესო პასექამდე ექვსი დღით ადრე მივიდა ბეთანიაში, სადაც მოკვდა ლაზარე, რომელიც აღადგინა მკვდრეთით.

²და გაუმართეს მას იქ სერობა და მართა ემსახურებოდა, ხოლო ლაზარე იყო მისი ერთი თანამეინახეთაგანი.

³და მარიამმა აიღო ერთი ლიტრა სუფთა, ძვირფასი ნარდის ნელსაცხებელი, და სცხო ფეხებზე იესოს და შეუმშრალა თავისი თმით მას ფეხები; და სახლი აივსო ნელსაცხებლის სურნელით.

⁴და თქვა ერთმა მისმა მოწაფეთაგანმა, იუდა სიმონისამ, ისკარიოტელმა, რომელსაც განზრახული ჰქონდა მისი გაცემა:

⁵რატომ არ გაიყიდა ეს ნელსაცხებელი სამას დინარად და არ მიეცა გლახაკებს?

⁶და ეს თქვა არა იმიტომ, რომ გლახაკებზე ზრუნავდა იგი, არამედ იმიტომ, რომ მპარავი იყო და ყულაბა მას ჰქონდა და, რასაც ყრიდნენ მასში, თან დაჰქონდა.

⁷და უთხრა იესომ: აცადე მაგას, რადგან ჩემი დამარხვის დღისთვის შეინახა იგი,

⁸რადგან გლახაკები ყოველთვის თქვენთან არიან, ხოლო მე ყოველთვის არა ვარ თქვენთან.

⁹გაიგო იუდეველთაგან დიდძალმა ხალხმა, რომ იესო იქ არის, და მივიდნენ არა მხოლოდ იესოსთვის, არამედ რათა ლაზარეც ენახათ, რომელიც აღადგინა მკვდრეთით.

¹⁰და მოითათბირეს მღვდელმთავრებმა, რომ ლაზარეც მოეკლათ,

¹¹რადგან იუდეველთაგან მრავალნი მივიდნენ მის გამო და ირწმუნეს იესოსი.

¹²მეორე დღეს დღესასწაულზე მისულმა დიდძალმა ხალხმა გაიგო, რომ იესო მოდის იერუსალიმში,

¹³აიღო პალმის რტოები და გავიდა მის მისაგებებლად, ღაღადებდა და ამბობდა: ოსანა! კურთხეულია მომავალი უფლის სახელით (ფს.117,26), მეუფე ისრაელისა!

¹⁴და იპოვა იესომ ვირი და დაჯდა მასზე, როგორც დაწერილია:

¹⁵ნუ გეშინია, ასულო სიონისაო! აჰა, მეუფე შენი მოდის და ზის ვირის კვიცზე (ეს.62,11; ზაქ.9,9).

¹⁶და ეს ვერ გაიგეს მისმა მოწაფეებმა თავიდან, არამედ როცა განდიდდა იესო, მაშინ გაახსენდათ, რომ ეს იყო მასზე დაწერილი და ასე მოექცნენ მას.

¹⁷და მოწმობდა ხალხი, რომელიც იყო მასთან ერთად, რომ ლაზარე გამოიხმო საფლავიდან და აღადგინა იგი მკვდრეთით;

¹⁸იმიტომ მიეგება მას ხალხი, რადგან გაგონილი ჰქონდა, რომ მან აღასრულა ეს სასწაული.

¹⁹ხოლო ფარისევლებმა უთხრეს ერთმანეთს: ხედავთ, რომ არავითარი სარგებელი არა გაქვთ? აჰა, მთელი ქვეყანა მას გაჰყვა.

²⁰და იყვნენ ამოსულთაგან ვიღაც ელინები, რათა თაყვანი ეცათ დღესასწაულზე.

²¹ისინი მივიდნენ ფილიპესთან, რომელიც იყო გალილეის ბეთსაიდიდან, და ეკითხებოდნენ მას და ეუბნებოდნენ: ბატონო, გვინდა იესოს ნახვა.

²²მივიდა ფილიპე და უთხრა ანდრიას; და მივიდნენ ანდრია და ფილიპე და უთხრეს იესოს.

²³ხოლო იესომ მიუგო მათ და უთხრა: მოვიდა ჟამი, რათა იდიდოს ძე კაცისა.

²⁴ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ: თუ ხორბლის მარცვალი არ ჩავარდება მიწაში და არ მოკვდება, ერთი დარჩება, ხოლო თუ მოკვდება, მრავალ ნაყოფს გამოიღებს.

²⁵ვისაც უყვარს თავისი სული, ღუპავს მას და ვისაც სძულს თავისი სული ამ სოფლად, საუკუნო ცხოვრებისათვის ინახავს მას.

²⁶ვინც მე მემსახურება, მე გამომყვეს და სადაც მე ვარ, ჩემი მსახურიც იქ იქნება; ვინც მე მემსახურება, პატივს სცემს მას მამა ჩემი.

²⁷ახლა სული ჩემი შეძრწუნებულია და რა ვთქვა: მამაო, მიხსენი მე ამ ჟამისგან? მაგრამ ამისთვის მოვედი ამ ჟამს.

²⁸მამაო, ადიდე სახელი შენი. მოვიდა ხმა ზეციდან: და ვადიდე და კვლავ ვადიდებ.

²⁹ხოლო ხალხი, რომელიც იდგა და ესმოდა, ამბობდა: ქუხილი იყო; სხვები ამბობდნენ: ანგელოზი ელაპარაკებოდა მას.

³⁰მიუგო იესომ და უთხრა: არა ჩემთვის იყო ეს ხმა, არამედ თქვენთვის.

³¹ახლა არის სამსჯავრო ამ სოფლისა, ახლა მთავარი ამ სოფლისა განიდევნება გარეთ.

³²და მე, როცა ავმაღლდები ქვეყნიდან, ყველას მოვიზიდავ ჩემთან.

³³ხოლო ამას რომ ამბობდა, მიანიშნებდა, როგორი სიკვდილით ჰქონდა განზრახული, რომ მომკვდარიყო.

³⁴მიუგო მას ხალხმა: ჩვენ გვსმენია სჯულიდან, რომ ქრისტე იქნება უკუნისამდე; და როგორ ამბობ შენ, რომ უნდა ამაღლდეს ძე კაცისა? ვინ არის ეს ძე კაცისა?

³⁵უთხრა მათ იესომ: კიდევ ცოტა ხანს ნათელი თქვენთან არის. იარეთ, ვიდრე ნათელი გაქვთ, რათა არ მოგიცვათ თქვენ ბნელმა; და ვინც დადის ბნელში, არ იცის, სად მიდის.

³⁶ვიდრე ნათელი გაქვთ, ირწმუნეთ ნათელი, რათა ნათლის ძეები იყოთ. ეს უთხრა იესომ და წავიდა და მიეფარა მათ თვალს.

³⁷და ამდენი სასწაული აღასრულა მან მათ წინაშე და არ ირწმუნეს მისი,

³⁸რათა აღსრულებულიყო ესაია წინასწარმეტყველის სიტყვა, რომელიც თქვა: უფალო, ვინ ირწმუნა ჩვენგან მოსმენილი და მკლავი უფლისა ვის გამოეცხადა (ეს.53,1)?

³⁹იმიტომ ვერ შეძლეს ერწმუნათ, რადგან კვლავ თქვა ესაიამ:

⁴⁰დაიბრმავეს მათ თვალები და გაიქვავეს მათ გულები, რათა არ იხილონ თვალით და არ გულისხმაყონ გულით და არ მოიქცნენ და არ განვკურნო ისინი (ეს.6,10).

⁴¹ეს თქვა ესაიამ, იხილა რა მისი დიდება, და ამბობდა მასზე.

⁴²თუმცა მთავართაგანაც მრავალმა ირწმუნა მისი, მაგრამ ფარისეველთა გამო ვერ აღიარა, რათა შესაკრებლიდან არ განკვეთილიყო,

⁴³რადგან შეიყვარეს დიდება კაცთა უფრო, ვიდრე დიდება ღვთისა.

⁴⁴ხოლო იესომ ღაღადყო და თქვა: ვისაც სწამს ჩემი, არა ჩემი სწამს, არამედ ჩემი მომავლინებლისა;

⁴⁵და ვინც მხედავს მე, ხედავს ჩემს მომავლინებელს.

⁴⁶მე, ნათელი, ამ სოფლად მოვედი, რათა არავინ, ვისაც სწამს ჩემი, ბნელში არ დარჩეს.

⁴⁷და ვინც ისმენს ჩემს სიტყვებს და არ დაიცავს, მე არ განვსჯი მას, რადგან მოვედი არა ამ სოფლის განსასჯელად, არამედ რათა ვიხსნა ეს სოფელი.

⁴⁸ვინც უარმყოფს მე და არ შეიწყნარებს ჩემს სიტყვებს, ჰყავს მას მსაჯული: სიტყვა, რომელსაც ვამბობდი, ის განსჯის მას უკანასკნელ დღეს;

⁴⁹რადგან მე ჩემით არ ვამბობდი, არამედ რომელმაც მომავლინა მე, მამამ, მან მომცა მე მცნება, რა ვთქვა და რა გითხრათ.

⁵⁰და ვიცი, რომ მისი მცნება საუკუნო ცხოვრებაა. და რასაც ვამბობ მე, როგორც მითხრა მე მამამ, ისე ვამბობ.