Read ახალი აღთქმა წიგნი იოანესი 8 Bible Online

წიგნი იოანესი 8 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი იოანესი 8

¹ხოლო იესო წავიდა ზეთისხილის მთაზე.

²და განთიადზე კვლავ მივიდა ტაძარში და მთელი ერი მიდიოდა მასთან; და დაჯდა და ასწავლიდა მათ.

³და მოიყვანეს მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა დედაკაცი, რომელიც მრუშობისას დაეჭირათ, და დააყენეს იგი შუაში

⁴და უთხრეს მას, რადგან სცდიდნენ: მოძღვარო, ეს დედაკაცი დაიჭირეს მრუშობისას,

⁵ხოლო სჯულში მოსემ გვიბრძანა ჩვენ ასეთების ჩაქოლვა; და შენ რას იტყვი?

⁶და ამას ამბობდნენ და სცდიდნენ მას, რათა ბრალი დაედოთ მისთვის. ხოლო იესო დაბლა დაიხარა და თითით წერდა მიწაზე.

⁷და რადგან დაჟინებით ეკითხებოდნენ მას, გაიმართა და უთხრა მათ: ვინც უცოდველია თქვენგან, პირველმა ესროლოს მას ქვა.

⁸და კვლავ დაიხარა და წერდა მიწაზე;

⁹ხოლო ისინი, ვინც გაიგონა, სინდისისგან მხილებულნი, გადიოდნენ თითო-თითო, დაწყებული მოხუცებიდან; და დარჩა მარტო იესო და დედაკაცი, რომელიც იდგა შუაში.

¹⁰და გაიმართა იესო და ვერავინ დაინახა დედაკაცის გარდა და უთხრა მას: დედაკაცო, სად არიან შენი ბრალმდებელნი? არავინ განგსაჯა შენ?

¹¹ხოლო მან უთხრა: არავინ, უფალო. და იესომ უთხრა მას: არც მე განგსჯი შენ; წადი და ამიერიდან ნუღარ სცოდავ.

¹²კვლავ ესაუბრა მათ იესო და უთხრა: მე ვარ ნათელი სოფლისა; ვინც გამომყვება მე, არ ივლის ბნელში, არამედ ექნება ნათელი ცხოვრებისა.

¹³უთხრეს მას ფარისევლებმა: შენ შენს თავზე მოწმობ და შენი მოწმობა არ არის ჭეშმარიტი.

¹⁴მიუგო იესომ და უთხრა მათ: თუნდაც მე ვმოწმობდე ჩემს თავზე, ჭეშმარიტია ჩემი მოწმობა, რადგან ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ; ხოლო თქვენ არ იცით, საიდან მოვდივარ და სად მივდივარ.

¹⁵თქვენ ხორცისამებრ განსჯით, ხოლო მე არავის განვსჯი.

¹⁶და თუ განვსჯი მე, ჩემი მსჯავრი ჭეშმარიტია, რადგან მარტო არა ვარ, არამედ მე და ჩემი მომავლინებელი მამა.

¹⁷და თქვენს სჯულშიც წერია: ორი კაცის მოწმობა ჭეშმარიტია.

¹⁸მე ვარ, რომელიც ვმოწმობ ჩემზე, და მოწმობს ჩემზე ჩემი მომავლინებელი მამა.

¹⁹ეუბნებოდნენ მას: სად არის შენი მამა? მიუგო იესომ: არც მე მიცნობთ, არც ჩემს მამას; რომ მიცნობდეთ მე, ჩემი მამაც გეცოდინებოდათ.

²⁰ამ სიტყვებს ეუბნებოდა განძის საცავთან და ასწავლიდა ტაძარში; და არავინ შეიპყრო იგი, რადგან ჯერ არ იყო მოსული მისი ჟამი.

²¹კვლავ უთხრა მათ იესომ: მე მივდივარ და ძებნას დამიწყებთ მე და ვერ მიპოვით, და თქვენს ცოდვებში დაიხოცებით; სადაც მე მივდივარ, თქვენ არ ძალგიძთ მოსვლა.

²²ამბობდნენ იუდეველები: ნუთუ თავს მოიკლავს, რადგან ამბობს: სადაც მე მივდივარ, თქვენ არ ძალგიძთ მოსვლა?

²³და ეუბნებოდა მათ: თქვენ ქვეყნისგან ხართ, მე ზეცისგან ვარ; თქვენ ამ სოფლისგან ხართ, მე არა ვარ ამ სოფლისგან.

²⁴გითხარით თქვენ, რომ დაიხოცებით თქვენს ცოდვებში; თუ არ ირწმუნებთ ჩემსას, რომ მე ვარ, დაიხოცებით თქვენს ცოდვებში.

²⁵ეუბნებოდნენ მას: შენ ვინ ხარ? უთხრა მათ იესომ: თავიდან რასაც გეუბნებით თქვენ.

²⁶ბევრი მაქვს თქვენზე სათქმელი და განსასჯელი; მაგრამ ვინც მე მომავლინა, ჭეშმარიტია და მე, რაც ვისმინე მისგან, იმას ვამბობ ამ სოფელში.

²⁷ვერ გაიგეს, რომ მამაზე ეუბნებოდა მათ.

²⁸კვლავ უთხრა მათ იესომ: როცა აამაღლებთ ძეს კაცისას, მაშინ გაიგებთ, რომ მე ვარ; და მე ჩემით არაფერს ვაკეთებ, არამედ როგორც მასწავლა მე მამამ, ისე ვამბობ.

²⁹და ვინც მომავლინა მე, ჩემთან არის; არ დამტოვა მე მარტო მამამ, რადგან რაც სათნოა მისთვის, იმას ვაკეთებ ყოველთვის.

³⁰როცა იგი ამას ამბობდა, მრავალმა ირწმუნა მისი.

³¹ეუბნებოდა იესო იუდეველებს, რომლებმაც ირწმუნეს მისი: თუ თქვენ ჩემს სიტყვაზე იდგებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ

³²და შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება განგათავისუფლებთ თქვენ.

³³მიუგეს მას: აბრაამის მოდგმა ვართ და არავის ვემონებოდით არასდროს; როგორ ამბობ შენ: განთავისუფლდებით?

³⁴მიუგო მათ იესომ: ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ ყოველი, რომელიც სჩადის ცოდვას, მონაა ცოდვისა.

³⁵და მონა არ მკვიდრობს სახლში უკუნისამდე, ხოლო ძე მკვიდრობს უკუნისამდე.

³⁶თუ ძე განგათავისუფლებთ თქვენ, ნამდვილად თავისუფლები იქნებით.

³⁷ვიცი, რომ აბრაამის მოდგმა ხართ, მაგრამ მეძებთ მე მოსაკლავად, რადგან ჩემს სიტყვას ვერ იტევთ თქვენ.

³⁸რაც მე ვიხილე ჩემს მამასთან, იმას ვამბობ; და თქვენ რაც იხილეთ თქვენს მამასთან, იმას აკეთებთ.

³⁹მიუგეს და უთხრეს მას: ჩვენი მამა აბრაამია. უთხრა მათ იესომ: აბრაამის შვილები რომ ყოფილიყავით, აბრაამის საქმეებს გააკეთებდით;

⁴⁰და ახლა მეძებთ მე მოსაკლავად, კაცს, რომელმაც გითხარით ჭეშმარიტება, რომელიც ვისმინე ღვთისაგან; ეს აბრაამს არ გაუკეთებია,

⁴¹ხოლო თქვენ თქვენი მამის საქმეებს აკეთებთ. უთხრეს მას: ჩვენ სიძვით არ ვშობილვართ, ერთი მამა გვყავს — ღმერთი.

⁴²უთხრა მათ იესომ: ღმერთი რომ თქვენი მამა ყოფილიყო, გეყვარებოდით მე, რადგან მე ღვთისაგან გამოვედი და მოვედი; რადგან ჩემით არ მოვსულვარ, არამედ მან მომავლინა მე.

⁴³რატომ არ გულისხმაყოფთ ჩემს ნათქვამს? რადგან არ შეგიძლიათ ჩემი სიტყვის მოსმენა.

⁴⁴თქვენი მამისგან, ეშმაკისგან, ხართ და თქვენი მამის გულისთქმების აღსრულება გსურთ. ის კაცისმკვლელი იყო დასაბამიდან და ჭეშმარიტებაზე არ დადგა, რადგან ჭეშმარიტება არ არის მასში. როცა ამბობს ტყუილს, თავისი გულიდან ამბობს, რადგან მატყუარაა და მამა ტყუილისა;

⁴⁵ხოლო მე რადგან ჭეშმარიტებას გეუბნებით, არა გწამთ ჩემი.

⁴⁶რომელი თქვენგანი მამხილებს მე ცოდვის გამო? თუ ჭეშმარიტებას გეუბნებით, რატომ არა გწამთ ჩემი?

⁴⁷ვინც ღვთისაგან არის, ღვთის სიტყვას ისმენს, იმიტომ არ ისმენთ თქვენ, რომ არა ხართ ღვთისაგან.

⁴⁸მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: განა კარგად არ გითხარით ჩვენ, რომ სამარიელი ხარ შენ და ეშმაკი არის შენთან?

⁴⁹მიუგო იესომ: ჩემთან ეშმაკი არ არის, არამედ პატივს ვცემ ჩემს მამას და თქვენ შეურაცხმყოფთ მე.

⁵⁰და მე არ ვეძიებ ჩემს დიდებას; არის, რომელიც ეძიებს და განსჯის.

⁵¹ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ: ვინც ჩემს სიტყვას დაიმარხავს, სიკვდილს არ იხილავს უკუნისამდე.

⁵²უთხრეს მას იუდეველებმა: ახლა გავიგეთ, რომ ეშმაკეული ხარ. აბრაამი მოკვდა და წინასწარმეტყველნიც, და შენ ამბობ: ვინც ჩემს სიტყვას დაიმარხავს, არ იხილავს სიკვდილის გემოს უკუნისამდე.

⁵³ნუთუ შენ უფრო დიდი ხარ ჩვენს მამაზე, აბრაამზე, რომელიც მოკვდა? წინასწარმეტყველნიც დაიხოცნენ. ვინ გგონია შენი თავი?

⁵⁴მიუგო იესომ: თუ მე ვადიდებ ჩემს თავს, ჩემი დიდება არაფერია; არის მამა ჩემი, რომელიც მადიდებს მე, რომელზეც თქვენ ამბობთ, რომ თქვენი ღმერთია;

⁵⁵და ვერ შეიცანით იგი; ხოლო მე ვიცი იგი და თუ ვიტყვი, რომ არ ვიცი იგი, ვიქნები თქვენსავით მატყუარა; არამედ ვიცი იგი და მის სიტყვას ვიმარხავ.

⁵⁶აბრაამს, თქვენს მამას, უხაროდა, რომ იხილავდა ჩემს დღეს, და იხილა და გაიხარა.

⁵⁷უთხრეს იუდეველებმა მას: ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ და აბრაამი გიხილავს?

⁵⁸უთხრა მათ იესომ: ამინ, ამინ გეუბნებით თქვენ, ვიდრე აბრაამი იქნებოდა, მე ვარ.

⁵⁹აიღეს ქვები, რათა ესროლათ მისთვის; ხოლო იესო თვალს მიეფარა და გავიდა ტაძრიდან, გაიარა მათ შორის და ასე წავიდა.