Read ახალი აღთქმა წიგნი იოანესი 9 Bible Online

წიგნი იოანესი 9 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი იოანესი 9

¹და როცა მიდიოდა იესო, იხილა კაცი, ბრმადშობილი.

²და ჰკითხეს მას თავისმა მოწაფეებმა და უთხრეს: რაბი, ვინ სცოდა, ამან თუ ამისმა მშობლებმა, რადგან ბრმა იშვა?

³მიუგო იესომ: არც ამან სცოდა, არც ამისმა მშობლებმა, არამედ რათა განცხადდეს საქმე ღვთისა მასზე.

⁴მე უნდა ვაკეთო საქმე ჩემი მომავლინებლისა, ვიდრე დღე არის; მოდის ღამე, როცა ვერავინ შეძლებს საქმის კეთებას.

⁵ვიდრე ამ სოფელში ვარ, ნათელი ვარ ამ სოფლისა.

⁶როცა ეს თქვა, დაანერწყვა მიწაზე და გააკეთა ტალახი ნერწყვით და სცხო ტალახი ბრმის თვალებს

⁷და უთხრა მას: წადი და დაიბანე სილოამის საბანელში, — რაც ითარგმნება: მოვლინებული; წავიდა და დაიბანა, მოვიდა და ხედავდა.

⁸ხოლო მეზობლები და ვისაც ნანახი ჰყავდა იგი ადრე, რომ მათხოვარი იყო, ამბობდნენ: ეს არ არის, რომელიც იჯდა და ითხოვდა?

⁹სხვები ამბობდნენ: ეს არის; ზოგი ამბობდა: არა, არამედ ჰგავს მას; ხოლო ის ამბობდა: მე ვარ.

¹⁰ეუბნებოდნენ მას: როგორ აგეხილა შენ თვალები?

¹¹მიუგო მან: კაცმა, რომელსაც ჰქვია ქრისტე, ტალახი გააკეთა და სცხო ჩემს თვალებს და მითხრა მე: წადი სილოამის საბანელში და დაიბანე; მივედი და დავიბანე და ამეხილა.

¹²და უთხრეს მას: სად არის იგი? უთხრა: არ ვიცი.

¹³მიიყვანეს ფარისევლებთან იგი, რომელიც ადრე ბრმა იყო.

¹⁴იყო შაბათი, როცა ტალახი გააკეთა იესომ და აუხილა მას თვალები.

¹⁵კვლავ ეკითხებოდნენ მას ფარისევლებიც, როგორ აეხილა, ხოლო მან უთხრა მათ: ტალახი დამადო მე თვალებზე და დავიბანე და ვხედავ.

¹⁶და ფარისეველთაგან ზოგიერთი ამბობდა: ეს კაცი არ არის ღვთისაგან, რადგან შაბათს არ იცავს. სხვები ამბობდნენ: როგორ შეუძლია ცოდვილ კაცს ასეთი სასწაულების ქმნა? — და ცილობა იყო მათ შორის.

¹⁷უთხრეს ბრმას კვლავ: შენ რას იტყვი მასზე, რადგან აგიხილა შენ თვალები? ხოლო მან თქვა: წინასწარმეტყველია.

¹⁸არ ირწმუნეს იუდეველებმა მის შესახებ, რომ იყო ბრმა და აეხილა თვალები, ვიდრე არ დაუძახეს იმის მშობლებს, ვისაც აეხილა,

¹⁹და ეკითხებოდნენ მათ და ეუბნებოდნენ: ეს არის თქვენი ძე, რომელზეც თქვენ ამბობთ, რომ ბრმა შვა? მაშ, როგორ ხედავს ახლა?

²⁰მიუგეს მისმა მშობლებმა და უთხრეს: ვიცით, რომ ეს არის ჩვენი ძე და რომ ბრმა იშვა,

²¹ხოლო ახლა როგორ ხედავს, არ ვიცით, ან ვინ აუხილა მას თვალები, ჩვენ არ ვიცით; მაგას ჰკითხეთ, ასაკი აქვს, თვითონ თქვას თავის თავზე.

²²ეს თქვეს მისმა მშობლებმა, ვინაიდან ეშინოდათ იუდეველებისა, რადგან უკვე შეთანხმებულნი იყვნენ იუდეველები, რომ ვინც მას აღიარებდა ქრისტედ, შესაკრებლიდან განეკვეთათ;

²³ამიტომ თქვეს მისმა მშობლებმა: ასაკი აქვს, მაგას ჰკითხეთ.

²⁴დაუძახეს მეორედ იმ კაცს, რომელიც იყო ბრმა, და უთხრეს მას: მიაგე დიდება ღმერთს; ჩვენ ვიცით, რომ ეს კაცი ცოდვილია.

²⁵ხოლო მან მიუგო: თუ ცოდვილია, არ ვიცი; ერთი ვიცი, რომ ბრმა ვიყავი და ახლა ვხედავ.

²⁶კვლავ უთხრეს მას: რა გაგიკეთა შენ? როგორ აგიხილა შენ თვალები?

²⁷მიუგო მათ: გითხარით თქვენ უკვე და არ ისმინეთ; კიდევ რისი მოსმენა გინდათ? განა თქვენც გინდათ, მისი მოწაფეები გახდეთ?

²⁸ხოლო მათ აგინეს მას და უთხრეს: შენ ხარ მისი მოწაფე, ხოლო ჩვენ მოსეს მოწაფეები ვართ.

²⁹ჩვენ ვიცით, რომ მოსეს ეუბნებოდა ღმერთი, ხოლო ეს არ ვიცით, საიდან არის.

³⁰მიუგო იმ კაცმა და უთხრა მათ: საკვირველი ის არის, რომ თქვენ არ იცით, საიდან არის, და მე ამიხილა თვალები;

³¹ვიცი, რომ ცოდვილებისას ღმერთი არ ისმენს, მაგრამ ვინც ღვთისმოშიშია და მის ნებას ასრულებს, მისას ისმენს.

³²საუკუნიდან არ გაგონილა, რომ აეხილოს ვინმეს თვალები ბრმადშობილისთვის;

³³ეს რომ არ ყოფილიყო ღვთისაგან, ვერ შეძლებდა ვერაფრის გაკეთებას.

³⁴მიუგეს და უთხრეს მას: ცოდვებში ხარ შენ ნაშობი სრულიად და შენ გვასწავლი ჩვენ? — და გააგდეს იგი გარეთ.

³⁵გაიგო იესომ, რომ გააგდეს იგი გარეთ, და იპოვა იგი და უთხრა მას: შენ გწამს ძე ღვთისა?

³⁶მიუგო მან და უთხრა: ვინ არის, უფალო, რომ ვირწმუნო იგი?

³⁷უთხრა მას იესომ: გინახავს იგი, და ვინც შენ გესაუბრება, ის არის.

³⁸ხოლო მან უთხრა: მწამს, უფალო — და თაყვანი სცა მას.

³⁹და თქვა იესომ: ამ სოფლის განსასჯელად მოვედი მე, რათა ვინც ვერ ხედავს, ხედავდეს და ვინც ხედავს, დაბრმავდეს.

⁴⁰მოისმინა ეს ზოგიერთმა იმ ფარისეველთაგან, რომლებიც იყვნენ მასთან, და უთხრეს მას: ნუთუ ჩვენც ბრმები ვართ?

⁴¹უთხრა მათ იესომ: ბრმები რომ ყოფილიყავით, ცოდვაც არ გექნებოდათ; ხოლო ახლა ამბობთ: ვხედავთ. — და თქვენი ცოდვა თქვენთან რჩება.