Read ახალი აღთქმა მოციქულთა საქმენი 13 Bible Online

მოციქულთა საქმენი 13 - ახალი აღთქმა bible

მოციქულთა საქმენი 13

¹და იყვნენ ანტიოქიაში არსებულ ეკლესიაში წინასწარმეტყველნი და მოძღვრები: ბარნაბა და სიმონი, ნიგერად წოდებული, და ლუკიოს კირენელი და მანინი, ჰეროდე ტეტრარქის ძუძუმტე, და სავლე.

²და როდესაც ისინი ემსახურებოდნენ უფალს და მარხულობდნენ, უთხრა მათ სულიწმიდამ: გამომირჩიეთ ბარნაბა და სავლე საქმისთვის, რომლისთვისაც მოვუწოდე მათ.

³მაშინ იმარხულეს და ილოცეს და დაასხეს ხელი მათ და გაუშვეს.

⁴ესენი, წარგზავნილნი სულიწმიდის მიერ, ჩავიდნენ სელევკიაში და იქიდან გემით გაცურეს კვიპროსისკენ.

⁵და იყვნენ რა სალამინში, აუწყებდნენ ღვთის სიტყვას იუდეველთა შესაკრებლებში და თან ჰყავდათ იოანეც მსახურებისთვის.

⁶და როდესაც მოიარეს მთელი კუნძული პაფოსამდე, ნახეს ერთი კაცი, მოგვი, იუდეველი ცრუწინასწარმეტყველი, რომლის სახელი იყო ბარიესო,

⁷რომელიც იყო პროკონსულ სერგი პავლესთან, გონიერ კაცთან ამან მოუხმო ბარნაბას და სავლეს და უნდოდა, მოესმინა ღვთის სიტყვა.

⁸მაგრამ წინ აღუდგა მათ ელიმა, მოგვი — ასე ითარგმნება მისი სახელი — და ცდილობდა, პროკონსული რწმენიდან აეცდინა.

⁹ხოლო სავლე, რომელიც არის პავლე, აღივსო სულიწმიდით და მიაპყრო მას მზერა

¹⁰და უთხრა: ჰოი, ყოველგვარი მზაკვრობით და ყოველგვარი მანკიერებით სავსევ, ძეო ეშმაკისაო, მტერო ყოველი სიმართლისაო, არ შეწყვეტ უფლის სწორი გზების გამრუდებას?!

¹¹და, აჰა, ახლა უფლის ხელი შენზე! და იქნები ბრმა და ვერ დაინახავ მზეს დრომდე. — და მყისვე დაეცა მას წყვდიადი და სიბნელე და მიმოდიოდა და ეძებდა წამყვანს.

¹²მაშინ როცა იხილა პროკონსულმა, რაც მოხდა, განცვიფრებულმა ირწმუნა უფლის მოძღვრება.

¹³და წამოვიდნენ პაფოსიდან პავლე და მასთან მყოფნი და მივიდნენ პამფილიის პერგეში, ხოლო იოანე დაშორდა მათ და დაბრუნდა იერუსალიმში.

¹⁴ხოლო ისინი გამოვიდნენ პერგედან და მივიდნენ პისიდიის ანტიოქიაში და შევიდნენ შესაკრებელში შაბათ დღეს და დასხდნენ.

¹⁵და სჯულისა და წინასწარმეტყველთა წაკითხვის შემდეგ გაგზავნეს მათთან შესაკრებლის მთავრებმა და უთხრეს: კაცნო ძმანო, თუ გაქვთ თქვენ სანუგეშო სიტყვა ხალხისთვის, თქვით.

¹⁶და ადგა პავლე და ანიშნა ხელით და თქვა: კაცნო ისრაელელნო და ღვთისმოშიშნო, ისმინეთ:

¹⁷ამ ერის, ისრაელის, ღმერთმა გამოარჩია ჩვენი მამები და ეს ერი აამაღლა მწირობისას ეგვიპტის ქვეყანაში და მაღალი მკლავით გამოიყვანა ისინი იქიდან,

¹⁸და ორმოცი წლის განმავლობაში ასაზრდოებდა მათ უდაბნოში,

¹⁹და მოსპო შვიდი ერი ქანაანის ქვეყანაში და მათ დაუმკვიდრა იმათი ქვეყანა.

²⁰და ამის შემდეგ დაახლოებით ოთხას ორმოცდაათი წელი აძლევდა მათ მსაჯულებს სამუელ წინასწარმეტყველამდე.

²¹ამის შემდეგ ითხოვეს მეფე და მისცა მათ ღმერთმა საული, კისის ძე, კაცი ბენიამინის ტომიდან ორმოცი წლის განმავლობაში;

²²და როცა გადააყენა იგი, დაუდგინა მათ დავითი მეფედ, რომელზეც დაამოწმა და თქვა: ვპოვე დავითი, ძე იესესი, ჩემი გულის სათნო კაცი, რომელიც აღასრულებს ჩემს ყველა ნება-სურვილს.

²³მისი თესლიდან ღმერთმა აღთქმისამებრ მოუვლინა ისრაელს მხსნელი იესო,

²⁴რომლის მოსვლამდეც იოანე წინასწარ უქადაგებდა ისრაელის მთელ ერს სინანულის ნათლისღებას.

²⁵ხოლო როცა ასრულებდა იოანე თავის სარბიელს, ამბობდა: ვინ გგონივართ მე? არა ვარ მე იგი, არამედ, აჰა, მოდის ჩემ შემდეგ, რომლის ფეხთა ხამლის გახსნის ღირსიც არა ვარ (მკ.1,7; ინ.1,27).

²⁶კაცნო ძმანო, აბრაამის მოდგმის ძეებო და ვინც თქვენ შორის ღვთისმოშიშია, თქვენთვის იქნა მოვლენილი ეს სიტყვა ხსნისა;

²⁷მაგრამ ვინც მკვიდრობდა იერუსალიმში და მათმა მთავრებმა ვერ იცნეს იგი და განსაჯეს და წინასწარმეტყველთა სიტყვები, რომელიც ყოველ შაბათს იკითხება, აღასრულეს;

²⁸და ვერანაირი სასიკვდილო ბრალი ვერ უპოვეს და მოსთხოვეს პილატეს მისი მოკვლა.

²⁹და როცა აღასრულეს ყველაფერი, რაც მის შესახებ იყო დაწერილი, გადმოხსნეს ძელიდან და დაასვენეს საფლავში;

³⁰ხოლო ღმერთმა აღადგინა იგი მკვდრეთით;

³¹და ეჩვენებოდა მრავალი დღის განმავლობაში მათ, რომლებიც მასთან ერთად იყვნენ მისულნი გალილეიდან იერუსალიმში და რომლებიც ახლა არიან მისი მოწმენი ერის წინაშე.

³²და ჩვენ თქვენ გახარებთ, რომ აღთქმა, რომელიც იყო მამების მიმართ, ღმერთმა აღუსრულა მათ შვილებს და ჩვენ აღგვიდგინა იესო,

³³როგორც მეორე ფსალმუნში წერია: ძე ჩემი ხარ შენ და მე დღეს გშობე შენ (ფს.2,7).

³⁴და რადგან აღადგინა იგი მკვდრეთით და აღარ მიუბრუნდებოდა ხრწნას, ასე თქვა: მოგცემთ თქვენ სიტყვებს წმიდას, დავითისას, სარწმუნოს (ეს.55,3);

³⁵ამიტომ სხვაგან ამბობს: და არ მისცემ შენს წმიდას, იხილოს ხრწნა (ფს.15,10),

³⁶რადგან დავითი თავის მოდგმას ემსახურა და ღვთის ნებით განისვენა და შეემატა თავის მამებს და იხილა ხრწნა,

³⁷ხოლო ვინც ღმერთმა აღადგინა, არ უხილავს ხრწნა.

³⁸ამიტომ იცოდეთ თქვენ, კაცნო ძმანო, რომ მის მიერ ცოდვათა მიტევება გეუწყათ,

³⁹და ყოველივე იმისგან, რისგანაც ვერ შეძელით მოსეს სჯულით გამართლება, მის მიერ ყველა, ვისაც სწამს, გამართლდება.

⁴⁰გაფრთხილდით, რომ არ მოიწიოს თქვენზე წინასწარმეტყველებებში თქმული:

⁴¹იხილეთ, შეურაცხმყოფელებო, და გიკვირდეთ და განქარდით, რადგან საქმეს აღვასრულებ მე თქვენს დღეებში, საქმეს, რომელსაც არ ირწმუნებდით, ვინმეს რომ ეთქვა თქვენთვის (ამბაკ.1,5).

⁴²ხოლო როდესაც ისინი გამოდიოდნენ იუდეველთა შესაკრებლიდან, ევედრებოდა ხალხი, რომ მომდევნო შაბათსაც ეთქვათ მათთვის ეს სიტყვა.

⁴³და როცა დაიშალა კრებული, მისდევდა მრავალი იუდეველი და ღვთისმოსავი პროზელიტი პავლეს და ბარნაბას, რომლებიც ესაუბრებოდნენ და არწმუნებდნენ მათ, რომ ყოფილიყვნენ ღვთის მადლით.

⁴⁴და მომდევნო შაბათს თითქმის მთელი ქალაქი შეიკრიბა უფლის სიტყვის მოსასმენად.

⁴⁵ხოლო როცა დაინახეს იუდეველებმა ხალხი, აღივსნენ შურით და ეწინააღმდეგებოდნენ იმას, რსაც ამბობდა პავლე, და გმობდნენ.

⁴⁶და გაბედულად იქადაგეს პავლემ და ბარნაბამ და თქვეს: აუცილებელი იყო, ჯერ თქვენთვის გვეთქვა ღვთის სიტყვა, მაგრამ რადგან უარყოფთ მას და განუჩინეთ თქვენს თავს, რომ არა ხართ ღირსნი საუკუნო ცხოვრებისა, აჰა, პირს ვიბრუნებთ წარმართებისკენ,

⁴⁷რადგან ასე გვამცნო ჩვენ უფალმა: დაგადგინე შენ ნათლად წარმართთა, რათა იყო შენ მაცხოვრად ქვეყნის კიდემდე (ეს.49,6).

⁴⁸და ესმოდათ რა წარმართებს, უხაროდათ და ადიდებდნენ უფლის სიტყვას და ირწმუნეს მათაც, რომლებიც განჩინებულნი იყვნენ საუკუნო ცხოვრებისათვის.

⁴⁹და მიმოეფინებოდა უფლის სიტყვა მთელ ქვეყანას.

⁵⁰ხოლო იუდეველებმა წააქეზეს ღვთისმოსავი, კეთილშობილი დედაკაცები და ქალაქის წარჩინებულები და დაუწყეს დევნა პავლეს და ბარნაბას და განდევნეს ისინი თავისი საზღვრებიდან.

⁵¹ხოლო მათ დაიბერტყეს თავისი ფეხებიდან მტვერი მათზე და მივიდნენ იკონიაში.

⁵²და მოწაფეები ივსებოდნენ სიხარულით და სულიწმიდით.