Read ახალი აღთქმა მოციქულთა საქმენი 22 Bible Online

მოციქულთა საქმენი 22 - ახალი აღთქმა bible

მოციქულთა საქმენი 22

¹კაცნო ძმანო და მამანო, ისმინეთ ახლა ჩემი გამამართლებელი სიტყვა თქვენ წინაშე.

²და როდესაც გაიგეს, რომ ებრაულ ენაზე მიმართავდა მათ, უფრო მეტად გაჩუმდნენ; და თქვა:

³მე ვარ კაცი იუდეველი, დაბადებული კილიკიის ტარსში, აღზრდილი ამ ქალაქში გამალიელის ფერხთით, ზედმიწევნით განსწავლული მამათა სჯულში, მოშურნე ღვთისა, როგორც თქვენ ყველანი ხართ დღეს,

⁴რომელიც ამ გზის მიმდევართ სასიკვდილოდ ვდევნიდი, ბორკილებს ვადებდი და გადავცემდი საპყრობილეს მამაკაცებსაც და დედაკაცებსაც,

⁵როგორც დამემოწმება მე მღვდელმთავარი და ყველა უხუცესი. მათ გადმომცეს წერილები დამასკოში მყოფი ძმებისთვის და წავედი, რომ წამომეყვანა იქ მყოფნი, ბორკილებდადებულნი, იერუსალიმში, რათა დასჯილიყვნენ.

⁶და იყო, როცა მე მივდიოდი და ვუახლოვდებოდი დამასკოს, შუადღისას უეცრად ზეციდან გამობრწყინდა დიდი ნათელი ჩემ გარშემო,

⁷და დავვარდი მიწაზე და გავიგონე ხმა, რომელმაც მითხრა მე: სავლე, სავლე, რად მდევნი მე?

⁸ხოლო მე მივუგე ვინ ხარ, უფალო? და მითხრა მე: მე ვარ იესო ნაზორეველი, რომელსაც შენ მდევნი.

⁹და ვინც ჩემთან იყვნენ, ნათელი იხილეს და შეეშინდათ, ხოლო ხმა, რომელიც მეუბნებოდა მე, არ ესმოდათ;

¹⁰და ვუთხარი: რა ვქნა, უფალო? ხოლო უფალმა მითხრა მე: ადექი და შედი დამასკოში და იქ გეტყვიან ყველაფერს, რაც ნაბრძანებია, რომ გააკეთო შენ.

¹¹და რაკი ვერაფერს ვხედავდი იმ ნათლის დიდებისგან, ხელი ჩამკიდეს ჩემთან მყოფებმა და შევედი დამასკოში.

¹²ხოლო ვინმე ანანია, კაცი სჯულისამებრ ღვთისმოშიში, ვის შესახებაც მოწმობდა დამასკოს მკვიდრი ყველა იუდეველი,

¹³მოვიდა ჩემთან, წარმომიდგა და მითხრა მე: სავლე, ძმაო, აგეხილოს თვალები. — და მე მაშინვე დავინახე იგი.

¹⁴და მან მითხრა მე: ჩვენი მამების ღმერთმა გამოგირჩია შენ, რათა შეიცნო მისი ნება და იხილო ის მართალი და მოისმინო ხმა მისი პირიდან,

¹⁵რომ იყო მოწმე ყოველი კაცის წინაშე იმისი, რაც იხილე და ისმინე.

¹⁶და ახლა რაღას აყოვნებ? ადექი და ნათელიღე და განიბანე შენი ცოდვებისგან და მოუხმე უფლის სახელს.

¹⁷და იყო, როცა მივბრუნდი იერუსალიმში და ვლოცულობდი ტაძარში, მომიცვა მე გაოგნებამ,

¹⁸და ვიხილე იგი და მითხრა მე: იჩქარე და გადი სასწრაფოდ იერუსალიმიდან, რადგან არ მიიღებენ შენს მოწმობას ჩემ შესახებ.

¹⁹და მე ვთქვი: უფალო, მათ იციან, რომ მე ვიყავი, ვინც საპყრობილეში ვყრიდი და შესაკრებლებში ვცემდი შენს მორწმუნეებს;

²⁰და როცა იღვრებოდა სისხლი სტეფანესი, შენი მოწამისა, მეც ვიყავი ზედამხედველი და ვიწონებდი მის მკვლელობას და ვდარაჯობდი მის მკვლელთა სამოსს.

²¹და მითხრა მე: წადი, რადგან შორს, წარმართებთან მიგავლენ შენ.

²²და უსმენდნენ მას ამ სიტყვამდე და აიმაღლეს ხმა და თქვეს: აღიგავოს პირისაგან მიწისა ასეთი კაცი, რადგან არ არის იგი ღირსი სიცოცხლისა.

²³და როცა ისინი ყვიროდნენ და ისროდნენ სამოსს და მტვერს ყრიდნენ ჰაერში,

²⁴ბრძანა ათასისთავმა მისი შეყვანა ციხე-სიმაგრეში, და თქვა: შოლტის ცემით დაიკითხოს, რათა გავიგო, რა მიზეზის გამო უყვიროდნენ მას ასე.

²⁵და როცა განართხეს იგი ღვედებით, უთხრა პავლემ იქვე მდგომ ასისთავს: განა რომაელი კაცის განუსჯელად გაშოლტვის უფლება გაქვთ თქვენ?

²⁶როგორც კი ეს გაიგონა ასისთავმა, მივიდა და აუწყა ათასისთავს და უთხრა: იცი, რის გაკეთებას აპირებ? ეს კაცი რომაელია.

²⁷და მივიდა ათასისთავი და უთხრა მას: მითხარი მე, რომაელი ხარ შენ? ხოლო მან უთხრა: ჰო.

²⁸და მიუგო ათასისთავმა: მე დიდი თანხით მოვიპოვე ეს მოქალაქეობა; ხოლო პავლემ უთხრა: მე კი — დაბადებით.

²⁹მაშინ მყისვე უკან დაიხიეს იმათ, ვინც მის დაკითხვას აპირებდა, და ათასისთავსაც შეეშინდა, როცა გაიგო, რომ რომაელია, მან კი ბორკილები დაადებინა მისთვის.

³⁰ხოლო მეორე დღეს, როდესაც მოინდომა დაზუსტებით გაეგო, რას აბრალებდნენ იუდეველები, მოხსნა ბორკილები და ბრძანა მღვდელმთავრებისა და მთელი საკრებულოს შეკრება; და მოიყვანა პავლე და დააყენა მათ წინაშე;