Read ახალი აღთქმა მოციქულთა საქმენი 27 Bible Online

მოციქულთა საქმენი 27 - ახალი აღთქმა bible

მოციქულთა საქმენი 27

¹ხოლო როდესაც გადაწყდა, რომ ჩვენ გემით უნდა გაგვეცურა იტალიისკენ, გადასცეს პავლე და ზოგი სხვა პატიმარი ასისთავს, სახელად იულიუსს, სევასტოსის რაზმიდან.

²და როდესაც ავედით ადრამიტიონის გემზე, რომელსაც უნდა გაევლო ასიის ადგილები, და გავემგზავრეთ, ჩვენთან ერთად იმყოფებოდა თესალონიკელი არისტარქე მაკედონიელი.

³და მეორე დღეს ჩავედით სიდონში და კაცთმოყვარეობა გამოიჩინა იულიუსმა პავლეს მიმართ და ნება დართო, მეგობრებთან მისულიყო და შემწეობა მიეღო.

⁴და იქიდან გავემგზავრეთ და გავცურეთ კვიპროსისკენ საპირისპირო ქარების გამო.

⁵გადავცურეთ ზღვა კილიკიის და პამფილიის გასწვრივ და ჩავედით ლიკიის ქალაქ მირაში.

⁶და ნახა იქ ასისთავმა ალექსაანდრიის გემი, რომელიც მიცურავდა იტალიაში, და ჩაგვსხა ჩვენ მასში.

⁷და მრავალი დღე ნელა მივცურავდით და ძლივს მივაღწიეთ კნიდოსს, რადგან ქარი არ გვიშვებდა ჩვენ, და მივცურეთ კრეტასთან სალმონეს მხრიდან

⁸და ძლივს ავუარეთ მას გვერდი და მივედით ერთ ადგილას, რომელსაც ეწოდება: კარგი ნავსადგურები; მასთან ახლოს იყო ქალაქი ლასეა.

⁹და როდესაც დიდი დრო გავიდა და უკვე სახიფათო იყო ცურვა და ვინაიდან მარხვაც უკვე გასული იყო, ურჩია პავლემ

¹⁰და უთხრა მათ: კაცნო, ვხედავ, რომ გაჭირვებით და დიდი დანაკარგით იქნება ეს ცურვა არა მარტო ტვირთისთვის და გემისთვის, არამედ ჩვენთვისაც.

¹¹ხოლო ასისთავი მესაჭეს და გემის პატრონს უფრო ენდობოდა, ვიდრე პავლეს სიტყვებს.

¹²და რადგან ნავსადგური მოუხერხებელი იყო გამოსაზამთრებლად, უმრავლესობამ გადაწყვიტა, გამგზავრებულიყვნენ იქიდან და, თუ შეძლებდნენ, მიეღწიათ და გამოეზამთრებინათ ფინიკეში, კრეტის ნავსადგურში, რომელიც გაჰყურებდა სამხრეთ-დასავლეთს და ჩრდილო-დასავლეთს.

¹³ხოლო როცა დაჰბერა სამხრეთის ქარმა, ეგონათ, რომ მათი მოსაზრება დადასტურდა, აუშვეს ღუზა და კრეტის გასწვრივ ახლოს მიცურავდნენ.

¹⁴არცთუ ისე დიდი ხნის შემდეგ ამოვარდა საპირისპირო გრიგალი, რომელსაც ეწოდება ევროკლიდონი,

¹⁵და გაიტაცა გემი და რადგან ვერ შეძლო ქარის საწინააღმდეგოდ სვლა, მივუშვით და აქეთ-იქით მიგვაქანებდა;

¹⁶ჩავუქროლეთ ერთ პატარა კუნძულს, რომელსაც ერქვა კლავდა, და ძლივს შევძელით ნავის დაკავება,

¹⁷რომელიც აიტანეს გემბანზე დამხმარე საშუალებებით, გამოიყენეს ბაგირები და შემოარტყეს გემს; ხოლო რადგან ეშინოდათ, რომ მეჩეჩზე არ გარიყულიყვნენ, დაუშვეს აფრები და ასე აქეთ-იქით მიგვაქანებდა.

¹⁸და ვინაიდან ძლიერად გვარყევდა ჩვენ გრიგალი, მეორე დღეს გადაყარეს ტვირთი;

¹⁹და მესამე დღეს გემის აღჭურვილობაც საკუთარი ხელით გადავყარეთ.

²⁰არც მზე, არც ვარსკვლავები არ ჩანდა მრავალი დღის განმავლობაში და რადგან არცთუ ისე მცირე ხანს გვიტევდა გრიგალი, ბოლოს დავკარგეთ ჩვენი გადარჩენის ყველა იმედი.

²¹და დიდხანს ვიყავით უჭმელად. მაშინ დადგა პავლე მათ შორის და თქვა: მართებული იყო, ჰოი, კაცნო, დაგეჯერებინათ ჩემთვის, არ წამოსულიყავით კრეტიდან, არ ნახავდით ამ გაჭირვებასა და ზარალს.

²²და ახლა გირჩევთ თქვენ, რომ გამხნევდეთ, რადგან არ დაიღუპება არცერთი სული თქვენგან, არამედ — მხოლოდ გემი;

²³რადგან წარმომიდგა მე ამ ღამეს ანგელოზი ღვთისა, რომლისაც ვარ და რომელსაც ვემსახურები,

²⁴და მითხრა: ნუ გეშინია, პავლე. კეისრის წინაშე უნდა წარდგე შენ და, აჰა, მოგმადლა შენ ღმერთმა ყველა, ვინც შენთან ერთად მოცურავს.

²⁵ამიტომ გამხნევდით, კაცნო, რადგან მწამს ღვთისა, რომ ისე იქნება, როგორც მითხრა მე,

²⁶და რომელიღაც კუნძულზე უნდა გაგვრიყოს ჩვენ.

²⁷ხოლო როცა მეთოთხმეტე ღამე დადგა და აქეთ-იქით მიგვაქანებდა ჩვენ ადრიატიკის ზღვაში, შუაღამისას მიხვდნენ მეზღვაურები, რომ ისინი რომელიღაც ნაპირს უახლოვდებოდნენ.

²⁸და გაზომეს სიღრმე და აღმოჩნდა ოცი მხარი და მცირე მანძილი რომ გაიარეს, ისევ გაზომეს სიღრმე და აღმოჩნდა თხუთმეტი მხარი.

²⁹და შეშინებულებმა, რომ სადმე კლდოვან ადგილზე არ გარიყულიყვნენ, კიჩოდან ჩაუშვეს ოთხი ღუზა და ლოცულობდნენ გათენებამდე.

³⁰ხოლო როდესაც მეზღვაურები ცდილობდნენ გემიდან გაქცევას და ჩაუშვეს ნავი ზღვაში, ვითომ ქიმიდან აპირებდნენ ღუზის ჩაგდებას,

³¹უთხრა პავლემ ასისთავს და ჯარისკაცებს: თუ ესენი არ დარჩებიან გემზე, თქვენ ვერ შეძლებთ გადარჩენას.

³²მაშინ ჯარისკაცებმა გადაჭრეს ნავის თოკები და გაუშვეს, რომ ჩავარდნილიყო.

³³და ვიდრე გათენდებოდა, სთხოვა პავლემ ყველას, მიეღოთ საზრდო, და უთხრა: მეთოთხმეტე დღეა დღეს, რაც მოლოდინში ხართ უჭმელად და არაფერი მიგიღიათ;

³⁴ამიტომ გთხოვთ თქვენ, მიიღოთ საზრდო, რადგან ეს თქვენი გადარჩენისთვის არის საჭირო, და არცერთი თქვენგანის თავიდან თმის ღერიც არ ჩამოვარდება.

³⁵და ეს თქვა და აიღო პური და მადლობდა ღმერთს ყველას წინაშე, გატეხა და დაიწყო ჭამა;

³⁶და გამხნევდა ყველა და მათაც მიიღეს საზრდო.

³⁷და ვიყავით გემზე ყველანი ორას სამოცდათექვსმეტი სული.

³⁸და როდესაც საზრდოთი დანაყრდნენ, გადაყარეს ხორბალი ზღვაში და შეამსუბუქეს გემი.

³⁹ხოლო როცა გათენდა, ნაპირი ვერ იცნეს და რაღაც ყურე შეამჩნიეს, რომელსაც ჰქონდა სანაპირო, სადაც გადაწყვიტეს, შეეგდოთ გემი, თუ შეძლებდნენ;

⁴⁰და ასწიეს ღუზები და მიეცნენ ზღვას, ამავდროულად მოხსნეს საჭეებს საკვრელები, აღმართეს მცირე აფრა ქარის მიმართულებით და აიღეს გეზი სანაპიროსკენ.

⁴¹და შეცვივდნენ თავთხელ ადგილას და გემი მეჩეჩზე შეჩერდა, ქიმით ჩაეფლო და დადგა უძრავად, ხოლო კიჩო იმსხვრეოდა ძლიერი ტალღებისგან.

⁴²ჯარისკაცებმა განიზრახეს პატიმრების დახოცვა, რათა ვინმეს არ გაეცურა და არ გაქცეულიყო,

⁴³ხოლო ასისთავს უნდოდა პავლეს გადარჩენა და ხელი შეუშალა მათ განზრახვას და ბრძანა, ვისაც შეეძლო ცურვა, პირველები გადამხტარიყვნენ და ხმელეთზე გასულიყვნენ,

⁴⁴ხოლო დანარჩენებს გაეცურათ: ზოგს ფიცრებით, ზოგს გემის რაღაც ნამსხვრევებით. და ისე მოხდა, რომ ყველანი გადავრჩით და გამოვედით ხმელეთზე.