Read ახალი აღთქმა მოციქულთა საქმენი 7 Bible Online

მოციქულთა საქმენი 7 - ახალი აღთქმა bible

მოციქულთა საქმენი 7

²ხოლო მან თქვა: კაცნო ძმანო და მამანო, ისმინეთ: ღმერთი დიდებისა ეჩვენა ჩვენს მამას, აბრაამს, როცა იყო შუამდინარეთში, ვიდრე დამკვიდრდებოდა იგი ქარანში,

³და უთხრა მას: გამოდი შენი ქვეყნიდან და შენი სანათესაოდან და წადი ქვეყანაში, რომელსაც გიჩვენებ შენ (დაბ.12,1).

⁴მაშინ გამოვიდა ქალდეველთა ქვეყნიდან და დამკვიდრდა ქარანში. და იქიდან მისი მამის სიკვდილის შემდეგ გადმოასახლა იგი ამ ქვეყანაში, რომელშიც ახლა თქვენ მკვიდრობთ.

⁵და არ მისცა მას მემკვიდრეობა იქ, არც ფეხის დასადგმელი და აღუთქვა, რომ მისცემდა ამას სამფლობელოდ მას და მის თესლს მის შემდეგ; და მას არ ჰყავდა შვილი.

⁶და უთხრა მას ღმერთმა ასე: იქნება შენი თესლი მწირი უცხო ქვეყანაში და დაიმონებენ მას და უბოროტებენ ოთხას წელიწადს (დაბ.15,13).

⁷და ხალხს, რომელსაც დაემონებიან, განვსჯი მე, — თქვა ღმერთმა, — და ამის შემდეგ გამოვლენ და მემსახურებიან მე ამ ადგილას (დაბ.15,14).

⁸და მისცა მას აღთქმა წინადაცვეთისა; და ასე შვა ისააკი და დასცვითა მას მერვე დღეს; და ისააკმა — იაკობი და იაკობმა — თორმეტი მამამთავარი.

⁹და მამამთავრებს შურდათ იოსებისა და გაყიდეს იგი ეგვიპტეში და იყო ღმერთი მასთან.

¹⁰და გამოიხსნა იგი ყველა მისი გასაჭირიდან და უბოძა მას მადლი და სიბრძნე ფარაონის, ეგვიპტის მეფის, წინაშე და დაადგინა იგი მთავრად ეგვიპტეზე და მთელ მის სახლზე.

¹¹დაიწყო შიმშილი და დიდი გასაჭირი ეგვიპტის მთელ ქვეყანაში და ქანაანში და ვერ მოიპოვებდნენ საზრდოს ჩვენი მამები.

¹²ხოლო როდესაც გაიგო იაკობმა, რომ იყო საზრდო ეგვიპტეში, გაგზავნა ჩვენი მამები პირველ ჯერზე;

¹³და მეორე ჯერზე გამოუცხადა თავი იოსებმა თავის ძმებს და გაცხადდა ფარაონის წინაშე იოსების წარმომავლობა.

¹⁴და გაგზავნა იოსებმა და მოუხმო თავის მამას, იაკობს, და მთელ თავის სანათესაოს – სამოცდათხუთმეტ სულს.

¹⁵და ჩავიდა იაკობი ეგვიპტეში და აღესრულა იგი, და ჩვენი მამებიც.

¹⁶და გადმოასვენეს სიქემში და დაასვენეს საფლავში, რომელიც იყიდა აბრაამმა ვერცხლის საფასურად ემორის ძეთაგან სიქემში.

¹⁷და როცა მოახლოვდა ჟამი აღთქმისა, რომელიც აღუთქვა ღმერთმა აბრაამს, აღორძინდა ერი და გამრავლდა ეგვიპტეში,

¹⁸ვიდრე არ დადგა სხვა მეფე ეგვიპტეში, რომელიც არ იცნობდა იოსებს (გამ.1,8).

¹⁹ჩვენი მოდგმის მიმართ ვერაგული განზრახვით იგი ბოროტად ექცეოდა ჩვენს მამებს და აიძულებდა, გადაეყარათ თავისი ჩვილები, რათა არ ეცოცხლათ;

²⁰ამ დროს იშვა მოსე და იყო მშვენიერი ღვთის წინაშე და იზრდებოდა სამ თვეს მამის სახლში;

²¹ხოლო როდესაც გადააგდეს იგი, აიყვანა ფარაონის ასულმა და გაზარდა თავისთვის შვილად.

²²და განისწავლა მოსე ეგვიპტელთა მთელი სიბრძნით და იყო ძლიერი თავისი სიტყვით და საქმით.

²³ხოლო როდესაც შეუსრულდა მას ორმოცი წლის ასაკი, აღიძრა მის გულში თავისი ძმების, ისრაელის ძეების, მონახულების სურვილი.

²⁴და დაინახა ერთი, რომელსაც უსამართლოდ ექცეოდნენ, გამოესარჩლა და შური იძია დაჩაგრულისთვის და მოკლა ეგვიპტელი.

²⁵და ეგონა, მიხვდებოდნენ მისი ძმები, რომ ღმერთი მისი ხელით აძლევს მათ ხსნას, ხოლო ისინი ვერ მიხვდნენ.

²⁶მომდევნო დღესაც გამოჩნდა მათ შორის, როცა ჩხუბობდნენ, და არიგებდა მათ, რათა მშვიდობით ყოფილიყვნენ, და ეუბნებოდა: კაცნო, ძმები ხართ თქვენ. რად ექცევით უსამართლოდ ერთმანეთს?

²⁷ხოლო ვინც უსამართლოდ ექცეოდა მოყვასს, ხელი ჰკრა მას და უთხრა: ვინ დაგადგინა მთავრად და მსაჯულად ჩვენზე?

²⁸თუ ჩემი მოკვლა გინდა, როგორც მოკალი გუშინ ეგვიპტელი (გამ.2,14)?

²⁹და გაიქცა მოსე ამ სიტყვისთანავე და გახდა მწირი მადიამის ქვეყანაში, სადაც შვა ორი ძე.

³⁰და როდესაც შესრულდა ორმოცი წელი, ეჩვენა მას სინას მთის უდაბნოში უფლის ანგელოზი მაყვლოვნის ცეცხლის ალში.

³¹ხოლო იხილა რა მოსემ, გაუკვირდა ეს ხილვა და, როცა მიდიოდა იგი სანახავად, იყო ხმა უფლისა მის მიმართ:

³²მე ვარ ღმერთი შენი მამებისა, ღმერთი აბრაამისა და ღმერთი ისააკისა და ღმერთი იაკობისა (გამ.3,6). და შეძრწუნდა მოსე და ვერ გაბედა შეხედვა.

³³და უთხრა მას უფალმა: გაიხადე ხამლი შენი ფეხებიდან, რადგან ადგილი, რომელზეც დგახარ, წმიდა მიწაა (გამ.3,5).

³⁴ხილვით ვიხილე გაჭირვება ჩემი ერისა, რომელიც არის ეგვიპტეში, და მათი გმინვა ვისმინე და გარდამოვედი, რათა ვიხსნა ისინი (გამ.3,7-8); და ახლა მოდი გაგგზავნი შენ ეგვიპტეში.

³⁵ეს მოსე, რომელიც უარყვეს და უთხრეს: ვინ დაგადგინა შენ მთავრად და მსაჯულად (გამ.2,14)? — იგი ღმერთმა მთავრად და მხსნელად მოუვლინა ანგელოზის ხელით, რომელიც ეჩვენა მას მაყვლოვანში.

³⁶ამან გამოიყვანა ისინი და აღასრულა ნიშნები და სასწაულები ეგვიპტის ქვეყანაში და მეწამულ ზღვაზე და უდაბნოში ორმოცი წელი.

³⁷ეს არის მოსე, რომელმაც უთხრა ისრაელის ძეებს: წინასწარმეტყველს აღგიდგენთ თქვენ უფალი ღმერთი თქვენი თქვენს ძმათაგან ჩემ მსგავსად; მისი ისმინეთ (2სჯ.18,16).

³⁸ეს არის, რომელიც იყო კრებულთან უდაბნოში, ანგელოზთან, რომელიც ესაუბრებოდა მას სინას მთაზე, და ჩვენს მამებთან ერთად; ეს არის, რომელმაც შეიწყნარა სიტყვები ცხოვრებისა, რათა მოეცა ჩვენთვის;

³⁹რომლის მორჩილებაც არ ისურვეს ჩვენმა მამებმა, არამედ განუდგნენ და მიბრუნდნენ თავისი გულებით ეგვიპტისაკენ

⁴⁰და უთხრეს აარონს: გაგვიკეთე ჩვენ ღმერთები, რომლებიც წაგვიძღვებიან ჩვენ, რადგან ამ მოსეს, რომელმაც გამოგვიყვანა ჩვენ ეგვიპტის ქვეყნიდან, არ ვიცით, რა შეემთხვა მას (გამ.32,1).

⁴¹და გააკეთეს ხბო იმ დღეებში და შესწირეს მსხვერპლი კერპს და ხარობდნენ თავისი ხელით ქმნილით.

⁴²და პირი იბრუნა ღმერთმა და მიუშვა ისინი, რომ ემსახურათ ციური ძალებისთვის, როგორც დაწერილია წინასწარმეტყველთა წიგნში: საკლავსა და მსხვერპლს განა მე მწირავდით ორმოცი წელი უდაბნოში, სახლო ისრაელისაო?

⁴³და მიიღეთ კარავი მოლოქისა და ვარსკვლავი თქვენი ღმერთის, რემფანისა, კერპები, რომლებიც შექმენით მათი თაყვანისცემისათვის; და გადაგასახლებთ თქვენ ბაბილონის იქით (ამოს.5,25-27).

⁴⁴მოწმობის კარავი იყო ჩვენს მამებთან უდაბნოში, როგორც უბრძანა იმან, ვინც ეუბნებოდა მოსეს, რათა გაეკეთებინა იგი იმ სახით, რომელიც იხილა,

⁴⁵და რომელიც მიიღეს ჩვენმა მამებმა ისოსთან ერთად და შემოიტანეს სამფლობელოში წარმართებისა, რომლებიც განდევნა ღმერთმა ჩვენი მამების პირისგან დავითის დღეებამდე,

⁴⁶რომელმაც პოვა მადლი ღვთის წინაშე და ითხოვა, რომ ეპოვა სამყოფელი იაკობის ღმერთისთვის,

⁴⁷ხოლო სოლომონმა აუშენა მას სახლი.

⁴⁸მაგრამ უზენაესი ხელით ქმნილ ტაძრებში არ მკვიდრობს, როგორც წინასწარმეტყველი ამბობს:

⁴⁹ცა ტახტია ჩემი, ხოლო ქვეყანა — კვარცხლბეკი ფეხთა ჩემთა; როგორ სახლს ამიშენებთ მე, ამბობს უფალი, — ან რომელია ადგილი ჩემი განსვენებისა?

⁵⁰განა ჩემმა ხელმა არ შექმნა ეს ყოველივე (ეს.66,1)?

⁵¹ქედფიცხელნო და წინადაუცვეთელნო გულით და ყურით, თქვენ მუდამ ეწინააღმდეგებით სულიწმიდას როგორც თქვენი მამები, ასევე, თქვენც.

⁵²რომელი წინასწარმეტყველთაგანი არ დევნეს თქვენმა მამებმა? დახოცეს, რომელნიც წინასწარ აუწყებდნენ მართლის მოსვლის შესახებ, ვისი გამცემნიც და მკვლელნიც ახლა თქვენ გახდით,

⁵³რომლებმაც მიიღეთ სჯული ანგელოზთა განწესებისამებრ და არ დაიცავით.

⁵⁴ხოლო ისინი, ესმოდათ რა ეს, გულზე სკდებოდნენ და კბილებს აღრჭენდნენ მასზე.

⁵⁵ხოლო მან, სულიწმიდით აღვსილმა, ახედა ცას და იხილა ღვთის დიდება და იესო, მდგომარე ღვთის მარჯვნივ,

⁵⁶და თქვა: აჰა, ვხედავ გახსნილ ცებს და ძეს კაცისას, ღვთის მარჯვნივ მდგომარეს.

⁵⁷ხოლო მათ შეჰყვირეს დიდი ხმით, დაიხშეს ყურები და ერთად მისცვივდნენ მას

⁵⁸და გაიყვანეს ქალაქის გარეთ და ქვები დაუშინეს და მოწმეებმა თავისი სამოსი დააწყვეს ფეხებთან ვიღაც ჭაბუკისა, რომელსაც ერქვა სავლე.

⁵⁹და ქვებს უშენდნენ სტეფანეს, რომელიც ლოცულობდა და ამბობდა: უფალო იესო, მიიღე სული ჩემი.

⁶⁰და მუხლი მოიყარა და შეჰყვირა დიდი ხმით: უფალო, ნუ შეურაცხავ მათ ამას ცოდვად. და ეს რომ თქვა, განისვენა.