Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Meta 13 Bible Online

Meta 13 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Meta 13

¹Wê rojê Îsa ji malê ve derket û li qeraxa golê rûnişt.

²Û ajaweyek ewqas mezin li dora wî civiya bûn ku, ew bi xwe kete lotkê û rûnişt û hemûya ajaweyê li qeraxê sekinîbûn.

³Û Îsa bi wekokan ji wan re gellek tişt axifî û got: A vay, cotkar rabû ku, tovê biçîne.

⁴Û gava ku wî çand, hinek ji wan ketin devê rê û teyr hatin û ew xwarin

⁵û hinekên din ketin ser cîhê kevirî, li wir ax zêde tunebû û zû hêşîn bûn, ji ber ku kûriya axê tunebû.

⁶Lê belê gava roj derket, ew şewitîn; ji ber ku rehê wan tunebû hişk bûn.

⁷Û hinekên din jî ketin nava stiriyan û stirî rabûn û ew xeniqandin.

⁸Û hinekên din jî ketin nava erdê qenc û hinekan bi sed, hinekan bi şêst û hinekan jî sî qat ber dan.

⁹Yê ku guhên wî hebe, bila bibihîze!

¹⁰Û şagirt hatin û ji Îsa re gotin: Ma tu çima ji wan re bi wekokan dibêjî?

¹¹Û wî bersiv da û got: Zanîna rêzên di derheqê Serweriya Ezmanan de ji we re hatiye dayîn, lê belê ji wan re nehatiye dayîn.

¹²Ji ber, yê kê ku hebe, ji wî re bête dayîn û zêde be û yê kê ku tunebe, çiqasî wî hebe jî, dê ji wî bête stendin.

¹³Ez ji ber vê yekê bi wekokan ji wan re dibêjim ku, ew dibînin jî, lê nabînin û dibihîzin jî, lê nabihîzin û fêhm nakin.

¹⁴Û li ser wan peyxambertiya Îşaya tê cîh ku dibêje: Hûn ê bi guhan bibihîzin û fêhm nekin û hûn ê bi çavan bibînin û tu car hilnebijêrin!

¹⁵Ji ber ku dilê vî netewî stûr bûye û bi guhên xwe giran dibihîzin û çavên xwe jî digirin ku, nebe bi çavên xwe bibînin û bi guhên xwe bibihîzin û cardin jî vegerin ku ez wan baş bikim[1].

¹⁶Lê belê xwezî li çavên we ku, dibînin û guhên we ku, dibihîzin!

¹⁷Ji ber ku bi rastî ez ji we re dibêjim: Gellek peyxamber û mirovên salih dixwestin van tiştên ku hûn dibînin bibînin û nedîtin û tiştên ku hûn dibihîzin, xwestin ku bibihîzin û nebihîstin.

¹⁸Ka hûn wekoka cotkar guhdarî bikin:

¹⁹Her kesê ku gotina Serweriya Ezmanan dibihîze û fêhm nake, yê xerab tê û yê ku di dilê wî de hatiye çandin hildikişîne. Vêya tova ya ku di devê rê de hatiye çandin e.

²⁰Yê li cîhê kevirî hatiye çandin jî ew e ku, gava gotinê dibihîze, zû bi eşq wê qebûl dike;

²¹lê belê reha wî tuneye, lê ji bo demekê ye û gava bona gotinê[1]tengasiyê an jî zulmê dibîne, ew hema tilpekî dibe.

²²Û yê di nava stiriyan de hatiye çandin jî ew e ku, gotinê dibihîze û xemên vê dinyayê û dewlemendiya derew gotinê dixeniqînin û ew bê zad dimîne.

²³Yê ku di nav erdê qenc de hatiye çandin jî ew e ku, gotinê dibihîze, fêhm dike û dexlê dide, hinek sed, hinek şêst û hinek jî sî qatî.

²⁴Îsa wekokekî din da û ji wan re got: Serweriya Ezmanan mîna mirovekî ye ku, di nav zeviya xwe de tovê qenc çand.

²⁵Lê belê gava her kes di xew de çûn, dijminê wî hat û di nav genim de zîwan çand û çû.

²⁶Û gava genim gihîşt û ber da, zîwanê jî xuya kir.

²⁷Û xizmetkarên xwediyê malê hatin û ji wî re gotin: Efendî, ma te di nav zeviya xwe de tovê qenc neçandiye? Wê çaxê ev zîwan ji ku hat?

²⁸Û wî ji wan re got: Neyarekî vêya kiriye! Xizmetkaran jî ji wî re gotin: Wê çaxê, gelo tu dixwazî ku em herin wan berhev bikin?

²⁹Lê belê wî got: Na! Nebe ku gava hûn zîwanê rakin, genim jî pê re derxînin.

³⁰Bihêlîn ku, herdu jî bi hev re mezin bin, heta roja çinandinê û roja çinandinê ez ê ji daskêşan[1]re bibêjim: Bila pêşiyê zîwanê biçinin, gurz û gurz girêdin ji bona şewatê, lê belê genim bikine embara min!

³¹Îsa wekokekê din danî ber wan û got: Serweriya Ezmanan mîna hebekî xerdelê ye, ya ku zilamekî wê girt û di zeviya xwe de çand.

³²Ew heba ku ji hemû tovan ve biçûktir e, lê belê gava mezin dibe, ji sewzeyan mezintir e û ew dibe dar; ûsa ku, teyrên ezmanan tên û xwe li ser guliyên wê datînin.

³³Îsa wekokekê din ji wan re got: Serweriya Ezmanan mîna havêna hevîr e, pîrekekê vêya rahişt û di nav sê olçek ard de, heta ku hemû tirş bû wê veşart.

³⁴Îsa hemûyên van tiştan bi wekokan ji gel re got û wî bêyî wekok qet tiştekî ji wan re nedigot;

³⁵da ku, gotina ku bi navgîniya peyxamber ve hatiye gotin bête cîh: Ez ê devê xwe bi wekokan ve vekim, tiştên ku ji xuliqandina dinê vir ve veşartîne ez ê eşkere bikim[1].

³⁶Wê wextê Îsa gel berda û çû malê. Û şagirtên wî hatin cem wî û gotin: Wekoka genim û zîwanê ji me re şîrove bike!

³⁷Û Îsa bersiv da û ji wan re got: Yê ku tovê qenc çand, Lawê Mirov e;

³⁸zevî jî dinya ye û tovê qenc zarokên Serweriyê ne û zîwan zarokên yê xerab in;

³⁹neyarê ku zîwanê çandiye Îblîs e; dema çinandinê dawiya dinê ye û oraqvan jî milyaket in.

⁴⁰Û çawa ku zîwanê dicivînin û dişewitînin, dawiya vê dinê jî dê ûsa be.

⁴¹Lawê Mirov dê milyaketên xwe bişîne û ew ê ji Serweriya wî hemûyên ku, mirovan ji rê derdixînin û xerabiyê dikin, hilbijêrin

⁴²û bavêjin agirê tifikê; li wir dê bibe girî û qirçîniya diranan.

⁴³Wê wextê mirovên rast dê di Serweriya Bavê xwe de mîna rojê şewle bidin. Yê ku guhê wî heye, bila bibihîze!

⁴⁴Dîsa Serweriya Ezmanan mîna xizna di nav zeviyekê de hatiye veşartinê ye. Mirovekî ew dît û dîsa veşart û bi şabûnê ve çû, hemû hebûna xwe firot û wê zewiya stend.

⁴⁵Dîsa Serweriya Ezmanan mîna tucarekî, li pey inciyekî qenc ve digere ye.

⁴⁶Û gava wî inciyek pirr biqîmet dît, ew çû hemû hebûna xwe firot û wê stend.

⁴⁷Dîsa Serweriya Ezmanan mîna tora bi nava behrê ve hatiye avêtin e ku, bi her celebî masî dikevinê.

⁴⁸Gava tor tijî bû, kaşî qeraxê kirin û rûniştin û masiyên qenc bijartin avêtin qaban, lê belê yên xerab avêtin derve.

⁴⁹Di dawiya dinê de dê ûsa be; milyaket werin, xeraban ji qencan hilbijêrin

⁵⁰û bavêjin agirê tifikê; li wê derê dê bibe girî û qirçîniya diranan.

⁵¹Îsa ji wan re got: Ma we hemû van tiştan fêhm kirin? Wan ji wî re gotin: Erê, Xudan!

⁵²Wî jî ji wan re got: Bona vê yekê, her qanûnzanekî ku ji bo Serweriya Ezmanan hîn bûyî, mîna xwediyê malê ye ku, ew ji xizna xwe tiştên kevin û nû derdixe.

⁵³Û wusa bû ku, gava Îsa van wekokan qedand, ji wê derê çû.

⁵⁴Û gava ew hat welatê xwe, di kenişta wan de ji wan re da hîn kirin; wusa ku, ew ecêb man û gotin: Ma ev zanyariya vî zilamî û ev karên wî yê qudretê ji ku derê ne?

⁵⁵Ma ev ne lawê xerat e? Navê diya wî ne Meryem e? Aqûp û Ûsiv û Şîmûn û Cihûda ne birayên wî ne?

⁵⁶Ma hemû xwuşkên wî ne li cem me ne? Niha ev hemû tiştên vî mirovî ji ku derê ne?

⁵⁷Û ew ji wî tilpekî bûn. Lê belê Îsa ji wan re got: Peyxamberek ji bajarê xwe û ji mala xwe pê ve li tu cîhê din ne bêqedir e!

⁵⁸Û bona ku ew bêbawerî bûn, Îsa li wê derê zêde mûcîzetan çênekir.