Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Meta 27 Bible Online

Meta 27 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Meta 27

¹Gava bû sibe, hemûyên serokên kahînan û kalepîrên netewê bona ku Îsa bikujin, li dijî wî bi hev re şêwirîn.

²Û Îsa girêdan, birin û dan destê walî, Pontiyûs Pîlato.

³Wê wextê Cihûdayê ku wî da dest, bi dîtina mehkûm kirina wî, poşman bû, wî sî zîvî ji serokên kahînan û kalepîran re şunda vegerand û got:

⁴Min bi dest dayîna xwîna bêsûc guneh kir! Lê belê wan got: Çi têkiliya vêya bi me re heye? Here, tu li çareseriya xwe binihêre!

⁵Û Cihûda zîv avêtin nav Perestgehê, derket û çû û xwe daliqand.

⁶Serokên kahînan zîv girtin û gotin: Ne rast e ku, em wan têxin nava xezîna Perestgehê, ji ber ku ew buha xwînê ye!

⁷Û ew bi hev re şêwirîn û ji bo gorên xerîban bi wan zeviya Kûzikvan stendin.

⁸Ji ber vê yekê ji wê zeviyê re, heta îro: Zeviya xwînê tê gotin.

⁹Wê wextê ew gotina ku, bi navgîniya Yêremya peyxamber ve hatiye gotin, hate cîh: Wan sî zîv qîmet stendin, çawa ku ji lawên Îsraêlê hin kesên ji bo wî qayîl bûn

¹⁰û ew ji bo stendina zeviya Kûzikvanê dan, [1]çawa ku Xudan ji min re emir kiribû.

¹¹Û Îsa li ber walî sekinî, walî ji wî pirsiya û got: Ma tu qiralê Cihûdan î? Îsa ji wî re got: Mîna gotina te ye!

¹²Lê belê gava ku serokên kahînan û kalepîran ew sûcdar kirin, wî qet bersiv neda.

¹³Wê wextê Pîlato ji wî re got: Ma tu nabihîzî ku, bi çiqas tiştî li dijî te şahdeyiyê dikin?

¹⁴Îsa bi gotinekî jî bersiv neda wî; ûsa ku walî zehf ecêb ma.

¹⁵Û adeta walî bû ku, di cejnê de mehkûmekî ku gel dixweze berde.

¹⁶Wê wextê mehkûmekî wanî navdar bi navê Barabas hebû.

¹⁷Gava ku ew civiyan, Pîlato ji wan re got: Hûn kîjanî dixwazin ku, ez ji we re berdim, Barabas, an Îsa, yê ku jê re Mesîh tête gotin?

¹⁸Ji ber wî zanîbû ku, ji hesûdiyan re Îsa dane dest.

¹⁹Û gava ku Pîlato li ser kursiya dadrês rûniştî bû, jina wî xeber şand û got: Tu tiştekî bi wî mirovê rast ve meke, ji ber ku min îro ji bona wî, di xewnê de gellek tengasî kişand!

²⁰Lê belê serokên kahînan û kalepîran gel xapandin ku, berdana Barabas û kuştina Îsa bixwazin.

²¹Û walî bersiv da û ji wan re got: Hûn ji van herduyan kîjanî dixwazin ku, ez ji we re berdim? Wan jî gotin: Barabas!

²²Pîlato ji wan re got: Ma ez Îsayê ku jê re Mesîh dibêjin, çi bikim? Wan hemûyan gotin: Bila bê xaçkirin!

²³Û Pîlato ji wan re got: Ma wî çi xerabî kiriye? Lê belê wan hîn zêde kirin qêrîn û gotin: Bila bê xaçkirin!

²⁴Gava Pîlato dît ku, ew nikare qet tiştekî bike, lê belê hîn jî zêde dest bi tevliheviyê dikin, avê rahişt, li ber gel destê xwe şuşt û got: Ez ji xwîna vî mirovê salih bêsûc im; hûn vêya bifikirin!

²⁵Hemûya gel bersiv dan û gotin: Bila xwîna wî li ser me û li ser zarokên me be!

²⁶Wê wextê Pîlato Barabas ji wan re serbest berda; lê belê piştî ku Îsa da ber qamçiyan, da wan ku bê xaçkirin.

²⁷Wê gavê leşkerên walî Îsa girtin hundirê qesrê û hemûya civakê li ser wî civandin.

²⁸Wî tazî kirin û xeftanekî sor lê kirin.

²⁹Û tacek ji stiriyan vegirtin, dan serê wî û qamîşek jî dan destê wî yê rastê; li ber wî çok dan, qerfên xwe pê kirin û gotin: Silav, ya qiralê Cihûdan!

³⁰Tûyî ser wî kirin, qamîş girtin û li serê wî xistin.

³¹Û piştî ku qerfên xwe bi wî kirin, xeftan ji wî kirin û kincên wî lêkirin û bona ku xaç bikin, wî birin.

³²Û gava derketin derve, wan zilamekî Kûrêneyî, bi navê Şîmûn ve dîtin; bona ku xaça Îsa bikişîne, wî kirin suxrekar.

³³Gava ew hatin wê derê ku, jê re digotin Golgota; ku tê mana: Hestiyê serî;

³⁴bona ku vexwe xemr û ziravika tevlihevkirî danê û gava Îsa ew tam kir, nexwest ku vexwe.

³⁵Piştî ku wan wî xaç kirin, li ser kincên wî vijang avêtin û wan di nava hev de par kirin.

³⁶Û li wê derê rûniştin û nobedarî li wî kirin.

³⁷Û nivîsa sûcê wî, danîn ser serê wî: EV QIRALÊ CIHÛDAN ÎSA YE.

³⁸Wê wextê du rêbir jî bi wî re, hatin xaçkirin; yek li aliyê wî yê rastê û yek jî li aliyê wî yê çepê.

³⁹Û yên ku ji wê derê ve derbas dibûn, kufrê li wî dikirin, serê xwe ji wî re kil dikirin

⁴⁰û digotin: Kanê te Perestgehê xera dikir û di sê rojan de çêdikir! De xwe xelas bike, ger tu Lawê Xwedê yî, ji xaçê ve dakeve jêr!

⁴¹Bi vî awayî serokên kahînan jî, tevî alimên zagonê û kalepîran qerfên xwe bi wî dikirin û digotin:

⁴²Kesên din xelas kir, nikare xwe xelas bike! Ew Qiralê Îsraêlê ye! Bila niha ji xaçê ve peya be û em ê baweriyê bi wî bînin!

⁴³Baweriya xwe bi Xwedê anîbû; ger Xwedê ji wî hez dike, bila niha wî xelas bike; ji ber ku wî digot: Ez Lawê Xwedê me!

⁴⁴Rêbirên ku tevî wî hatibûn xaçkirin jî ûsa wî biçûk didîtin.

⁴⁵Û ji saeta şeşan heta saeta nehan tariyek ket ser hemûya erdê.

⁴⁶Û nêzîkî saeta nehan, Îsa bi dengekî bilind kir qêrîn û got: Êlî, Êlî, lama sabaxtanî? Yanê: Xwedayê min, Xwedayê min, ma te çima min berda[1]?

⁴⁷Gava hinekên ji yên ku li wir sekinîbûn vêya bihîstin, gotin: Ew bangî Êlyas dike!

⁴⁸Û yek ji wan hema bazda, sîngerek anî di sîrkê de dakir, li ser qamîşekê ve kir û da wî ku, vexwe.

⁴⁹Lê belê hinekên din gotin: Bihêle, em bibînin, ka dê Êlyas bê û wî xelas bike?

⁵⁰Û Îsa, dîsa bi dengekî bilind qêriya û ruh da.

⁵¹Û a vay, perda Perestgehê ji sêrî heta binî çiriya, bû du parî û erd hejiya û zinar qelişîn,

⁵²gor vebûn û gellek cesedê miriyên pîroz rabûn.

⁵³Ew ji goran derketin û li pey vejîna Îsa çûn Bajarê Pîroz û ji gellekan re xuya bûn.

⁵⁴Gava sersed û yên ku tevî wî nobedariya Îsa dikirin, erdhejînê û ew hemû tiştên qewimî dîtin, gellekî tirsiyan û gotin: Bi rastî ev Lawê Xwedê bû!

⁵⁵Û li wê derê gellek jin hebûn ku, ji dûr ve temaşe dikirin; ew ji Celîlê li pey Îsa hatibûn, xizmet ji wî re kiribûn;

⁵⁶Meryema Mejdelanî, Meryema diya Aqûp û Yoses û diya lawên Zebedî di nav wan de bûn.

⁵⁷Gava bû êvar, mirovekî dewlemend ji Erîmetiyê hat ku, navê wî Ûsiv bû; ew jî ji şagirtên Îsa bû.

⁵⁸Ev zilam çû cem Pîlato û cesedê Îsa ji wî xwest. Wê gavê Pîlato destûr da ku, cesed bê dayîn.

⁵⁹Ûsiv cesed girt, wê bi cawekî paqij yê ketenî ve pêça

⁶⁰û ew danî nava gora xwe, ya ku wî nû di zinarê de kola bû û wî kevirekî mezin gindirand ber derê gorê û çû.

⁶¹Meryema Mejdelanî û Meryema din li wê derê, li hemberî gorê rûniştîbûn.

⁶²Û roja din ku piştî roja Amadekirinê bû, serokên kahînan û Fêrisiyan li cem Pîlato civiyan

⁶³û gotin: Efendî, tê bîra me ku, wexta ew xapînok hîn zindî bû, digot: Ez ê piştî sê rojî bivejim.

⁶⁴Niha emir bide ku, bila heta roja sisiyan nobedariyê li gorê bikin, nebe ku şagirtên wî bên, wî bidizin û ji gel re bêjin: Ew ji nav miriyan rabûye! Û rêşaşiya paşiyê, ji ya pêşiyê xerabtir be.

⁶⁵Pîlato ji wan re got: Leşkerên parêzker yên we hene; herin û mîna ku hûn dizanin, ewledar bikin!

⁶⁶Û ew bi leşkerên parezker ve çûn kevir mor kirin û gorê ewledar kirin.