Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Meta 5 Bible Online

Meta 5 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Meta 5

¹Gava Îsa ajaweyê dît, hilkişiya çiyê û dema rûnişt, şagirtên wî hatin cem wî.

²Û wî devê xwe vekir, hînî wan kir û got:

³Xwezî li yên ku di ruh de xizan in; ji ber ku Serweriya Ezmanan ya wan e!

⁴Xwezî li yên ku di şînê de ne; ji ber ku ew ê bêne xemrevîn kirin!

⁵Xwezî li yên ku nefsbiçûk in; ji ber ku ew ê erdê bi mêrasî bistînin!

⁶Xwezî li yên ku ji rastiyê re birçî û tî bûne; ji ber ku ew ê bêne têr kirin!

⁷Xwezî li yên ku dilsoz in; ji ber ku dê ji wan re dilsozî bête kirin!

⁸Xwezî li yên ku dilê wan paqij in; ji ber ku ew ê Xwedê bibînin!

⁹Xwezî li yên ku aşitîxwaz in; ji ber ku dê ji wan re lawên Xwedê bête gotin!

¹⁰Xwezî li yên ku di oxra rastiyê de zulmê dikişînin; ji ber ku Serweriya Ezmanan ya wan e!

¹¹Dema mirov di oxra min de gazinan li we bikin û zulmê li we bikin û li dijî we bi derewan hemû cûreyên xerabiyê bibêjin, xwezî li we!

¹²Kêfê bikin û bikêfê bicoşin; ji ber ku xelata we li ezmanan mezin e; ji ber, wan li peyxamberên ku berî we bûn jî ûsa zulmê kirin.

¹³Xwêya erdê hûn in. Lê belê ger xwê tama xwe winda bike, dê mirov çawa tama xwê bide wê? Êdî dê qenciya wê bi tu tiştekî re nebe; ji bilî ku bavêjin derve û di bin lingên mirovan de bête pelixandin.

¹⁴Ronahiya dinê hûn in. Bajarê ku li serê çiyê ye, nayê veşartin.

¹⁵Mirov çira jî vênaxine û naxe bin olçekê, lê wê datîne ser ref û ronahiyê dide hemûyên ku di malê de ne.

¹⁶Ûsa jî bila ronahiya we li ber mirovan şewle bide ku, bila ew jî xebatên we, yên qenc bibînin û ji Bavê we yî li ezmana ye re şikir bikin.

¹⁷Nebêjin qey ez bona ji holê rakirina zagon an jî peyxamberan hatime. Ez nehatim ku betal bikim, lê ez hatim ku wan hemûyan temam bikim!

¹⁸Bi rastî ez ji we re dibêjim: Berî windabûna erd û ezman, herfek an jî niqtukek biçûk ji zagonê winda nabe, heta ku hemû bêne cîh.

¹⁹Ji ber vê yekê, kî ji van emiran yekî herî biçûk xera bike û bi wî awayî hînî mirovan bike, dê ji wî kesî re, di Serweriya Ezmanan de yê herî biçûk bête gotin; lê belê kî ku wan bîne cîh û hîn bike, di Serweriya Ezmanan de dê ji wî re yê mezin bête gotin.

²⁰Ez ji we re dibêjim ku, ger rastiya we ji rastiya zagonzan û Fêrisiyan ne zêdetir be, hûn tu carî nikarin têkevin Serweriya Ezmanan!

²¹We bihîstiye ku, ji kalikan re hatiye gotin: Nekuje! Kî ku bikuje, dê darazkirinê li xwe heq bike[1].

²²Lê belê ez ji we re dibêjim: Her kesê ku ji birayê xwe hêrs bibe, dê bibe mistehaqê darazkirinê. Û her kesê ku ji birayê xwe re bibêje: Raka[1]! dê bibe mistehaqê Civata Netewî. Û her kesê ku bibêje: Ehmeq! dê bibe mistehaqê agirê dojehê[2].

²³Ji ber vê yekê dema tu xelata xwe di pêşkêşgehê de pêşkêş dikî, ger li wê derê bête bîra te ku dilê birê te ji te maye,

²⁴xelata xwe li wê derê, li ber pêşkêşgehê bihêle û berê here, bi birayê xwe re li hev were û paşê vegere, xelata xwe pêşkêş bike!

²⁵Dema tu bi dozdarê xwe re hîn di rê de diçî, destê xwe zû bigre û bi wî re li hev were ku ew te nede destê dadger û dadger jî te nede destê pasban[1]û tuyê bi girtîgehê ve neyê avêtin.

²⁶Bi rastî ez ji te re dibêjim: Heta ku tu qurişê xwe yî dawîn nede, tu nikarî ji wir derkevî!

²⁷We bihîstiye, hatiye gotin ku: Zinê meke[1]!

²⁸Lê belê ez ji we re dibêjim, kî bi dilbijînê li jinikekê binihêre, wî di dilê xwe de êdî tevî wê zinê kiriye.

²⁹Ger çavê te yî rastê te ber ve sûckirinê bibe, wî derxîne û ji xwe bavêje! Ji ber ku ji te re hîn jî çêtir e ku, endamekî te winda bibe, lê belê hemû bedena te nekeve dojehê.

³⁰Û ger destê te yî rastê te berbi sûckirinê bibe, wî jêke û bavêje! Ji ber ku ji te re hîn jî çêtir e ku, endamekî te winda bibe, lê belê hemû bedena te nekeve dojehê.

³¹Ev jî hatiye gotin: Kî jina xwe berde, bila kaxeza jinberdanê bide wê[1].

³²Lê belê ez ji we re dibêjim: Kî ku xeynî sedema zinê jina xwe berde, ew dibe sedema zinê kirina wê û kî ku bi jina berdayî re bizewice, zinê dike.

³³We ev jî bihîstiye ku, ji kalikan re hatiye gotin: Bi derewan sond nexwe û tuyê sondên xwe ji Xudan re bide[1].

³⁴Lê belê ez ji we re dibêjim: Qet sondê nexwin, ne bi ezmanan, ji ber ku ew texta Xwedê ye,

³⁵ne bi erdê, ji ber ku ew pêlika bin lingên wî ye, ne jî bi Orşelîmê, ji ber ku ew bajarê Qiralê mezin e.

³⁶Û ne jî bi serê xwe sondê bixwe, ji ber ku tu nikarî têlekî serî sipî bikî, an reş bikî.

³⁷Lê bila gotina we: Erê – erê! an jî: Na – na be! Ji vê zêdetir ji yê xerab e.

³⁸We bihîstiye ku, hatiye gotin: Ji çav re çav û ji diran re diran[1]!

³⁹Lê belê ez ji we re dibêjim: Li hember yê xerab nesekinin; ger yek şîrmaqekê li rûyê te yî rastê xe, yê din jî bide ber.

⁴⁰Û ger yek bixwaze ku bi te re here dadgehê û kirasê te ji te bistîne, eba xwe jî ji wî re bihêle.

⁴¹Û ger yek zorê li te bike, mîlekê[1]te di rê ve bibe, pê re du mîlan here.

⁴²Bide yê ku ji te bixwaze û wecê xwe ji yê ku ji te deyn bixwaze, venegerîne!

⁴³We bihîstiye ku, hatiye gotin: Ji cîranê xwe hez bike[1]; ji dijminê xwe jî bikerihe.

⁴⁴Lê belê ez ji we re dibêjim: Ji neyarên xwe hez bikin û ji bona yên ku zulmê li we dikin, dua bikin.

⁴⁵Ûsa ku, hûn bibin zarokên Bavê xwe yî ezmanan. Ji ber ku ew roja xwe him li ser qencan, him jî li ser xeraban re hiltîne[1]û baranê him li ser rastan ve him jî li ser çewtan ve dibarîne.

⁴⁶Ger hûn tenê ji hezkiriyên xwe hez bikin, ma dê çi qenciya wê ji we re bibe? Ma karmendên bacê[1]jî ûsa nakin?

⁴⁷Û ger hûn tenê silavê bidin birayên xwe, ma hûn çi tiştî ji yên din zêdetir dikin? Ma pûtperest jî ûsa nakin?

⁴⁸Ji ber vê yekê, çawa ku Bavê we yî ezmanan kamil[1]e, hûn jî ûsa kamil bin!