Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Meta 8 Bible Online

Meta 8 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Meta 8

¹Dema ew ji çiya ve daket, ajaweyek mezin li pey wî çûn.

²Û a vay, yekî bi cizam[1]nêzîkî wî bû û bi gotina: Ya Xudan, ger tu bixwazî dikarî min pak bikî, jê re secde kir.

³Îsa jî destê xwe dirêj kir û dest li wî da û got: Dixwazim, pak bibe! Di wê demê de ew ji cizama xwe pak bû.

⁴Û Îsa ji wî re got: Tu carî ji kesekî re nebêje; lê here û xwe nîşanî kahîn bide û bona ku şahdeyê bikin, xelata ku Mûsa emir daye, pêşkêşî[1]wan bike!

⁵Gava Îsa kete Kefernahûmê, sitvanek hate cem wî, li ber geriya û got:

⁶Ya Xudan! Xulamê minî kûd li malê radikeve, zehf êşê dikişîne!

⁷Îsa ji wî re got: Ez ê werim û wî baş bikim!

⁸Sitvan bersivê da û got: Ya Xudan! Ez ne hêja me ku, tu bê mala min; lê belê tenê gotinekê bêje û dê xulamê min baş bibe!

⁹Ji ber ku ez jî mirovekî bin emr im û di bin destê min de jî leşker hene û ez ji yekî re dibêjim: Here! diçe, ji yê din re dibêjim: Were! tê û ji xulamê xwe re dibêjim: Vî tiştî bike! ew dike.

¹⁰Û gava Îsa vêya bihîst, şaş ma û ji yên li paşî xwe ve dihatin re got: Bi rastî ez ji we re dibêjim: Min di Îsraêlê de jî baweriyeke ûsa mezin nedît!

¹¹Û ez ji we re dibêjim ku: Gellekan dê ji rojhilatê û ji rojavayê bên û di Serweriya Ezmanan de tevî Birahîm û Îshaq û Aqûp dê li sifrê rûnin;

¹²lê belê dê zarokên Serweriyê bêne avêtinî tariya derve; li wir dê bibe girî û qirçîniya diranan.

¹³Û Îsa ji sitvan re got: Here! Bila li gor baweriya te ji te re bibe. Û wê demê xizmetkarê wî baş bû.

¹⁴Û gava Îsa hat mala Pêtrûs, xwesiya wî di nava tayê de raketî dît.

¹⁵Îsa bi destê wê girt û tayê jê berda û ew jî rabû û ji wî re xizmet kir.

¹⁶Gava êvar bû, gellek kesên cinoyî anîn cem wî; wî bi gotinekê ruhên xerab derxist û hemû nexweşan baş kir.

¹⁷Vêya ûsa bû ku, ew gotina bi navgîniya Îşaya peyxamber ve hatiye gotin bête cîh: î nexweşiyên me girtin ser xwe û êşên me bi xwe kişand[1].

¹⁸Dema ku Îsa ajaweyên mezin li dora xwe dît, emir da şagirtan ku herin wî aliyê dinî golê.

¹⁹Wê wextê alimek zagonê nêzîkî wî bû û got: Mamoste, tu bi ku derê ve biçî, ez ê jî li pey te bêm!

²⁰Û Îsa ji wî re got: Qulên rêviyan hene û hêlînên teyrên ezmanê hene, lê belê cîhekî Lawê Mirov nîne ku ew serê xwe lê bisipêre.

²¹Şagirtekî wî yê din jî ji wî re got: Xudan, destûrê bide min ku, ez berê herim û bavê xwe defîn bikim!

²²Îsa ji wî re got: Tu li pey min were û bihêle, bila mirî miriyên xwe defîn bikin!

²³Gava Îsa ket lotkekê, şagirtên wî jî tevî wî siwar bûn.

²⁴Û a vay, bahozek mezin di nav golê de rabû, wusa ku, lotke di nav pêlan de winda dibû; ew jî di xew de bû.

²⁵Û şagirt nêzîkî wî bûn, wî hişyar kirin û gotin: Ya Xudan, me xelas bike! Em helaq dibin!

²⁶Û Îsa ji wan re got: Çima hûn ditirsin, ya bawerîkêmno? Wê demê rabû, bi bahoz û golê ve pekiya û bêdengiyek mezin çêbû.

²⁷Û mirovan şaş man û gotin: Ev yekî çawa ye ku, ba û gol jî ji wî re îtaet dikin?

²⁸Û dema ku Îsa hate welatê Gerdarîniyan, ya ku li aliyê hember bû, du zilamên cinoyî yên ji nav goristanê derketine pêşwaziyê li wî kirin. Bona ku ew zehf har bûn, tu kes nikarîbû ji wê rêya ve derbas bibûna.

²⁹Û a vay, wan kirin qêrîn û gotin: Ya Lawê Xwedê! Ma te çi ji me ye, tu ji berî wextê hatî vir ku, lêdanê li me bikî?

³⁰Keriyekî berazan ya mezin, a ku ji wan dûrtir diçêriya hebû.

³¹Cinan li ber wî geriyan û gotin: Ger tuyê me derxînî, bihêle em herin, bikevin nava keriyê berazan!

³²Û wî ji wan re got: Herin! Ew derketin û çûn nav berazan û a vay, hemûya keriyê berazan ji kendalê, bi golê ve hatin avêtin û di avê de xeniqîn.

³³Lê belê şivan reviyan û çûn bajêr û her tiştî û çi ku hatibû serê cindaran, gotin.

³⁴Û a vay, hemû mirovên bajêr derketin pêşiya Îsa û gava ew dîtin, ji wî rica kirin ku, bila ji sînorên wan ve vekişe.