Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Marqos 15 Bible Online

Marqos 15 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Marqos 15

¹Û sibê zû, serokên kahînan, kalepîran û alimên zagonê û hemûya Civata Netewî şêwirîn, Îsa girêdan û wî birin dan destê Pîlato.

²Pîlato jî ji wî pirsî: Ma tu qiralê Cihûdan î? Wî jî bersiv da û ji wî re got: Mîna ku tu dibêje yî!

³Serokên kahînan, bi gellek tiştan wî tawanbar kirin.

⁴Pîlato dîsa ji wî pirsî û got: Ma tu qet bersivê nadî? Binêre, bi çiqas tiştan tawanbariyê li te dikin!

⁵Lê belê êdî Îsa tu bersivê neda; wusa ku, Pîlato şaş ma.

⁶Wî di her cejnekî de girtiyekî ku wan jê dixwestin, ji wan re berdida.

⁷Yekî bi navê Barabas hebû; tevî dijrabirên di serî hildanê de mirov kuştine, hatibû zincîr kirin.

⁸Û gel derket cem wî û xwestin ku mîna her demî bona wan yekî berde.

⁹Pîlato jî bersiv da wan û got: Ma hûn dixwazin ku ez ji bo we qiralê Cihûdan berdim?

¹⁰Ji ber, wî dizanibû ku serokên kahînan ji ber çavnebariyê wî dane dest.

¹¹Lê belê serokên kahînan hîn zêde ji bo wan Barabas bête berdan, gel kişkişandin[1].

¹²Û Pîlato dîsa bersiv da û ji wan re got: Wê çaxê ez çi bi wî zilamê bikim, yê ku hûn jê re qiralê Cihûdan dibêjin?

¹³Ew jî bi gotina: Wî xaç bike! dîsa qêriyan.

¹⁴Û Pîlato ji wan re got: Ma wî çi xerabiyê kiriye ku? Lê ew jî bi gotina: Wî xaç bike! hîn jî bi zêdeyî qêriyan.

¹⁵Pîlatoyê dixwest ku dilê gel razî bike, bona wan Barabas berda û piştî ku Îsa da ber qamçiyan, bona ku bê xaçkirin da.

¹⁶Leşkeran wî birin hindurê qesrê ku navê wê Prêtoryûm[1]e û hemûya tabûrê civandin.

¹⁷Û wan kincekî erxewanî li wî kirin û ji sincikan tacekî çêkirin û dan ser serê wî.

¹⁸Û bi gotina: Bijî qiralê Cihûdan! dest bi silavdana wî kirin.

¹⁹Û wan bi qamîşekî li serê wî xistin û tûyî wî kirin û li ber wî çok dan û ji wî re secde kirin.

²⁰Û piştî ku wan qerfê xwe bi wî kirin, kincê mor ji wî kirin û dîsa kincên wî lê kirin. Û bona ku wî xaç bikin, derxistin derve.

²¹Yekî bi navê Şîmûnê Kûrêneyî tête nasîn, yê bavê Îskender û Rûfûs bû û ji beyarê dihat û derbas dibû, bona ku xaça Îsa bikişîne, kirin suxrekar.

²²Û wan Îsa anîn cîhê ku jê re Golgota tête gotin, ku ger bête wergerandin, di mana cîhê hestiyê serî de ye.

²³Û wan xemra bi murê ve tevlihev dan wî, lê belê wî ranehişt.

²⁴Û piştî ku wan ew xaç kirin, bona ku ka çi ji kê re dimîne pişkê avêtin[1]û kincên wî di nava hev û din de par kirin.

²⁵Dema wî xaç kirin, saet sisê bû.

²⁶Sûcê wî di yafta li ser wî de: QIRALÊ CIHÛDAN hatibû nivîsîn.

²⁷Û wan bi wî re, yek li aliyê wî yê rastê û yek jî li yê çepê, du rêbirî jî xaç kirin.

²⁸Bi vî awayî nivîsa ku dibêje: Û ew bi gunehkaran re hate jimartin, hate cîh[1].

²⁹Yên ji wir derbas dibûn, kufr ji wî re dikirin û serê xwe dihejandin û digotin: Kanê teyê Perestgehê xera bikira û di sê rojan de ya nû ava bikira!

³⁰Ka ji xaçê dakeve û xwe xelas bike!

³¹Mîna vê yekê serokên kahînan û alimên zagonê jî henekê xwe bi wî dikirin û di nava xwe de digotin: Kesên din xelas kirin, nikare xwe xelas bike!

³²Bila qiralê Îsraêlê Mesîh, niha ji xaçê dakeve ku em bibînin û bawer bikin! Yê bi wî re hatibûn xaçkirin jî heqaretê li wî kirin.

³³Gava saeta şeşan hat, tariyek heta saeta nehan daket ser hemûya erdê.

³⁴Di saeta nehemîn de Îsa, bi dengekî bilind qêriya: Elohî, Elohî, lama sabaxtanî? ku dema bête wergerandin, tê wateya[1]: Xwedayê min, Xwedayê min, ma te çima min berda[2]?

³⁵Hin kesên li wir sekinîbûn, dema vêya bihîstin, gotin: A vay, ew bangî Êlyas dike!

³⁶Yekî baz da û sungerekî di sîrkê[1]de dakir û xist serê qamîşekî û da wî ku vexwe û got: Bihêlin, em bibînin, ka Êlyas dê bê û wî bîne xwar?

³⁷Lê belê Îsa bi dengekî bilind qêriya û ruhê xwe da.

³⁸Û perda Perestgehê, ji jor ve heta jêr çiriya û bû du perçe.

³⁹Gava serleşkerê ku li hemberî Îsa disekinî, dît ku wî bi vî awayî ruhê xwe da, got: Ev zilam bi rastî Lawê Xwedê bû!

⁴⁰Li wê derê di nav pîrekên ku ji dûr ve temaşe dikirin de, dema ew hîn li Celîlê bû pîrekên li pey Îsa çûbûn û xizmetê ji wî re kiribûn; Meryema Mejdelanî û Meryema diya Aqûpê biçûk û Yosê û Şalomê

⁴¹û gellek pîrekên din jî, yên ku bi wî re hatibûn Orşelîmê hebûn.

⁴²Û gava ku êdî bû êvar, ji ber ku roja Amadekariyê, yanê roja beriya Sebtê bû;

⁴³Ûsivê Arîmatyayî yê endamekî birêz yê Civata Netewî û bi hêvî li benda Serweriya Xwedê bû hat, wêriya û derket hizûra Pîlato û cesedê Îsa xwest.

⁴⁴Pîlato, bi ewqas zû mirina wî ve şaş ma, bangî serleşker kir û jê pirsî: Mirina wî gellek bû?

⁴⁵Û dema ku wî rewşê ji serleşker ve bihîst, cesed da Ûsiv.

⁴⁶Wî jî cawekî keten stend û wî ji xaçê daxist, bi caw ve pêça û bir goreke ji latê ve hatiye kolan danî û kevirekî gindirand deriyê gorê.

⁴⁷Lê belê Meryema Mejdelanî û Meryema diya Yosê dîtin ku ew li ku derê danîn.