Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Marqos 2 Bible Online

Marqos 2 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Marqos 2

¹Piştî çend rojên din, dema ku ew dîsa vegeriya Kefernahûmê, hat bihîstin ku ew li mal e.

²Û pirr mirov civiyabûn; wusa ku, êdî li cem derî jî cîhê sekinê nema bû û Îsa gotin[1]ji wan re digot.

³Û hinek mirov hatin cem wî û kûdek ku ji aliyê çar kesan ve hatibû hilgirtin, anîn.

⁴Ji ber ku, ji ber ajaweyê nikarîbûn nêzîkî wî bibin; paşî wan banê xaniyê mala ku ew lê ye vekirin û rakirin, livînê ku yê kûd tê de veketiye daxistin jêr.

⁵Lê belê dema ku Îsa baweriya wan dît, ji yê kûd re got: Lawo, gunehên te efû bûn!

⁶Lê belê hinek ji alimên zagonê li wir rûniştibûn û di dilên xwe de difikirîn:

⁷Ev mirov çima ûsa diaxife? Kufrê dike! Ma ji Xwedê pê ve kî dikare gunehan bibexşîne?

⁸Îsa jî hema di ruhê xwe de bi van ramanên wan hesiya û ji wan re got: Çima hûn van tiştan di dilê xwe de difikirin?

⁹Ma kîjan hîn hêsan e? Ji yê kûd re gotina: Gunehên te hatin bexşandin, an gotina: Rabe, livînê xwe rake û bimeşe?

¹⁰Lê belê bona hûn bizanibin ku rayedariya Lawê Mirov li rûyê erdê heye ku gunehan bibexşîne; ji yê kûd re got:

¹¹Ez ji te re dibêjim, rabe, livînê xwe rake û here mala xwe!

¹²Û ew jî rabû, hema livînê xwe rakir û li pêş çavên her kesî derket çû; wusa ku, hemû şaş û metal mabûn û ji Xwedê re şikir kirin û gotin: Me tu carî tiştekî ûsa nedîtiye!

¹³Û ew dîsa çû qeraxa golê û hemû gel dihatin cem wî, wî jî hînî wan dikir.

¹⁴Dema ku ew derbas dibû, di cîhê bacgirtinê de rûniştî Lêwiyê lawê Alfay dît û ji wî re got: Li pey min were! Ew jî rabû û li pey wî çû.

¹⁵Û wusa bû ku, dema ew di mala wî de li ser sifrê rûniştibû, gellek karmendên bacê[1]bi Îsa û şagirtên wî re li ser sifrê rûniştîbûn; ji ber ku hejmara yên ku li pey wî diçûn gellekî bûn.

¹⁶Û gava alimên zagonê û Fêrisiyan[1], dîtin ku ew bi gunehkar û bacgirtan re xwarinê dixwe, ji şagirtên wî re gotin: Çima ew bi bacgirt û gunehkaran re dixwe û vedixwe?

¹⁷Dema Îsa vêya bihîst, ji wan re got: Ne yên saxlem, lê yên nexweş hewceyî bijîşk[1]in. Ez ne ji bo banga kesên salih, lê ji bo banga gunehkaran hatim.

¹⁸Şagirtên Yehya û Fêrisiyan rojiyê digirtin û ew hatin cem wî û pirsîn: Şagirtên Yehya û yên Fêrisiyan rojiyê digirin, gelo çima şagirtên te rojiyê nagirin?

¹⁹Îsa jî ji wan re got: Heta ku zava bi wan re be, ma kesên dawetê dikarin ku rojiyê bigirin? Heta ku zava bi wan re be, ew nikarin rojiyê bigirin.

²⁰Lê belê rojên ku zava ji wan bê stendin dê bên, wê demê, dê ew ê di wan rojan de rojiyê bigirin.

²¹Tu kes kincekî kevin, bi perçê cawê nû pîne nake; ya na dê pîna nû ji cawê kevin biqete û cîhê çiriyayî hîn jî xerabtir dibe.

²²Û tu kes xemra nû naxe meşkên kevin; ya na dê xemra nû meşkan biteqîne, xemr jî ziyan dibe, meşk jî; lê xemra nû tenê dikin meşkên nû.

²³Û wusa bû ku, roja Sebtê Îsa di nava zeviya dexlê re derbas dibû. Û dema dimeşiyan, şagirtên wî dest pê kirin, similên genim qetandin.

²⁴Fêrisiyan ji wî re gotin: Binihêre, çima ew roja Sebtê tiştên ku ne caiz e, dikin?

²⁵Û Îsa ji wan re got: Ma qey we qet nexwend, dema Dawid û yên pê re birçî û motaj man çi kirin?

²⁶Di dema Serokkahîn Abiyatar de ew ket mala Xwedê nanên xweşiyê, yên ku xeynî kahînan ji kesên din re ne caiz e, xwar û da kesên bi xwe re jî[1].

²⁷Û ji wan re got: Mirov ne ji bo roja Sebtê, roja Sebtê ji bo mirovan hatiye afirandin!

²⁸Bi vî awayî Lawê Mirov, Xudanê roja Sebtê ye jî.