Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Marqos 7 Bible Online

Marqos 7 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Marqos 7

¹Fêrisî û hinek alimên zagonê, yên ku ji Orşelîmê hatibûn, li dora wî civiyan

²û dîtin ku hinek şagirtên wî bi destên gemarî, yanê, neşuştî nan dixwin.

³Ji ber ku Fêrisî û hemû Cihûd li gor kevneşopiya bav û kalên xwe, heta ku destên xwe baş neşon, xwarinê naxwin.

⁴Û dema ji sûkê jî bên bêşuştin xwarinê naxwin. Û wekî din, di derheqê şuştina kase û şerbik û firaxên sifir de gellek kevneşopên din jî hene ku, bi cîh anînê wan qebûl kirine.

⁵Fêrisiyan û alimên zagonê ji wî pirsîn: Çima şagirtên te li gor kevneşopa kalan nameşin û bi destê gemarî nan dixwin?

⁶Lê belê wî bersiv da û ji wan re got: Îşaya li ser we durûyan qenc peyxamberîtî kiriye! Mîna ku hatiye nivîsîn: Ev gel bi lêvên xwe min dihesibîne, lê belê dilên wan ji min dûr e.

⁷Û wekî talîmatê emirên mirovan didin hînkirinê û bi berhewayî bi min re diperistin[1].

⁸Ji ber ku hûn dev ji emrê Xwedê berdidin û bi kevneşopa mirovan digirin.

⁹Û wî ji wan re got: Hûn çi xweş dikarin bona ajotina kevneşopa xwe, emrê Xwedê red bikin!

¹⁰Ji ber ku Mûsa gotiye: Ji bavê xwe û dayika xwe re hurmetê bike! Û: Yê ku kufrê li dayik û bavê xwe bike, bila muheqeq bê kuştin[1]!

¹¹Lê belê hûn dibêjin: Ger zilamek ji dayika xwe re an jî ji bavê xwe re bibêje: Tiştê ku ji aliyê min ji te re bibe fêde qurban e, yanê, hatiye nezirkirin[1],

¹²êdî hûn nahêlin ku ji bo dayika xwe an jî bavê xwe tu tiştî bike.

¹³Bi vî awayî hûn vê kevneşopa xwe ji nifşan digihînin nifşan û gotina Xwedê radikin[1]. Û hûn pirr tiştên mîna vêya çêdikin.

¹⁴Û wî dîsa gel bangî cem xwe kir û ji wan re got: Hûn hemû min guhdarî bikin û fêhm bikin!

¹⁵Tu tiştek nîne ku ji derve bikeve hundirê mirov û wî gemarî bike; lê belê tiştên ku mirov gemarî dikin, yên ji hundirê mirov ve derdikevin in.

¹⁶Ger guhên kesekî ji bo bihîstinê hebin, bila bibihîze!

¹⁷Û dema ew ji ajaweyê[1]veqetiya û vegeriya malê, şagirtên wî mana wekokê ji wî pirsîn.

¹⁸Wî jî ji wan re got: Ma hûn jî wusa fêhmkor in? Ma qey hûn fêhm nakin, her çi tiştê ku ji derve bikeve hundirê mirov, nikare wî gemarî bike?

¹⁹Ji ber ku ew naçe dilê wî, lê belê diçe mahdê wî û ji wir diçe derve. Wî bi vê gotina, hemû xwarinan paqij kir.

²⁰Û wî got: Yên ku mirov gemarî dike, tiştên ku ji hundirê mirov ve derdikevin in.

²¹Ji ber ku, ji hundir, ji dilê mirovan ve, fikrên xerab, bê exlaqî, dizî, kuştin, zîna,

²²timayî, xerabî, hîle, sefahet, çavnebarî, çêr, quretî û bêaqilî, derdikeve.

²³Hemûyên van tiştên xerab ji hundir ve derdikevin û mirov gemarî dikin.

²⁴Ew ji wir rabû û çû herêma Sûr û Saydayê; ket malekê û nexwest ku tu kes bi vêya bizanibe û hêz neanî ku xwe veşêre.

²⁵Lê belê pîrekek ku di keçika wê de ruhê xerab heye, di derheqê Îsa de agahiyê stend û hema hat û xwe avêt lingên wî.

²⁶Ev pîrek Grekî bû û ji nîjada Fênîkiya Sûriyê bû. Bona cin ji qîza wê biqewirîne, li ber wî geriya.

²⁷Îsa ji wê re got: Berde, bila pêşiyê zarok têr bibin! Ji ber ne rast e ku mirov nanê zarokan bigire û bavêje ber kûçikan!

²⁸Pîrekê jî bersiv da û ji wî re got: Belê, ya Xudan, lê kûçik jî li binya sifrê kurtêlê ber zarokan dixwin!

²⁹Û wî ji wê re got: Ji ber vê gotinê here, cin ji keçika te derketiye!

³⁰Û pîrek çû mala xwe dît ku cin jê derketiye û keçik di nava livînan de raketiye.

³¹Dîsa ji herêma Sûrê derket, di nav Saydayê û di nava herêma Dêkapolîsê de derbas bû û hat gola Celîlê.

³²Yekî kerr û lal anîn cem wî û bona destê xwe deyne ser, li ber wî geriyan.

³³Wî jî ew girt cîhekî ji ajawê cihêtir e û tiliyên xwe xist guhê zilam û tû kir û destê xwe li zimanê wî xist.

³⁴Dawiyê li ezman nihêrt û axîn kişand û jê re: Effata! Yanê: Vebe! got.

³⁵Û hema guhên wî vebûn û zimanê wî vebû û bi avahiyek xweş dest bi axaftinê kir.

³⁶Wî bona ku ji kesekî re nebêjin, emir li wan kir; lê belê her çiqas wî bi zêdeyî emir li wan dikir, wan ewqas zêde bang dikirin.

³⁷Û ew gellek ecêb diman û digotin: Wî her tiştî baş kir; him guhên kerran vedike, him jî lalan diaxifîne!