Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Lûqa 13 Bible Online

Lûqa 13 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Lûqa 13

¹Di wê demê de hin kesên li wir bûn, ji Îsa re li ser Celîliyan digotin, yên ku Pîlato xwîna wan tevlî qurbanên wan kiribû.

²Îsa bersivê da wan û got: Ma hûn dibêjin qey, Celîliyên ku ev tiştan hatin serê wan, ji Celîliyên din gunehkartir bûn?

³Ez ji we re dibêjim: Na! Lê belê ger hûn tobe nekin, hûn ê hemû ûsa helaq bibin!

⁴An ew her hijdehên ku birca li Şîloahê bi ser wan de ket û ew kuştin, ma hûn dibêjin qey sûcên wan, ji yên hemûyên ku li Orşelîmê dijîn, bêtir bûn?

⁵Ez ji we re dibêjim: Na! Lê belê ger hûn tobe nekin, hûn ê hemû ûsa helaq bibin!

⁶Û Îsa ev wekoka jî ji wan re got: Di rezê mirovekî de dareke hêjîrê çandî hebû û ew hat ku, li berê bi darê ve bigere, lê nedît.

⁷Û wî ji rezvan re got: Ev sê sal e, ez têm û li berê vê dara hêjîrê digerim û nabînim. Wê bibire! Ma ji bo çi ew erdê bêkêr bike?

⁸Rezvan bersiv da û jê re got: Efendî, îsal jî wê bihêle, heta ku ez hawirdora wê bikolim û zibil bikim;

⁹ger ev sala ku bê, wê ber da, qenc e, lê belê ger neda, tuyê wê bibire!

¹⁰Îsa roja Sebtê di keniştekê de dida hîn kirin.

¹¹Û a vay, li wir pîrekek hebû ku, ji hîjdeh salî ve ruhekî nexweşiyê di wê de ye; ew kûd bûbû û qet nikarîbû pişta xwe rast bikira.

¹²Gava Îsa wê dît, bangî wê kir û got: Ya pîrekê, tu ji nexweşiya xwe azad bûyî!

¹³Wî destên xwe danî ser wê, pîrek di wê gavê de rast bû û pesnahiya Xwedê kir.

¹⁴Lê belê serokê keniştê, ji ber ku Îsa di roja Sebtê de qenc dikir[1]bi hêrsê ve ket, bersiv da û ji gel re got: Şeş roj heye, divê ku mirov di wan de kar bike; di wan rojan de werin û xwe ji nexweşiyên xwe bidin baş kirin û ne di roja Sebtê de!

¹⁵Lê belê Xudan bersivê da wî û got: Hey durûno! Ma her yek ji we roja Sebtê ga an kerê xwe ji afir venake û nabe ser avê?

¹⁶Lê belê ev pîreka, ya ku keçika Birahîm e, a vay, ev hîjdeh sal bû Îblîs wê girêdabû, ma bila ew di roja Sebtê de ji vê qeydê nehatiba vekirin?

¹⁷Û gava wî ev tişt got, dijraberên wî hemû fihêtkar bûn û hemûya ajawê bi hemû kerametên rûmetî ku wî dikir ve kêfxweş dibûn.

¹⁸Wê çaxê Îsa got: Ma Serweriya Xwedê mîna çî ye? Û ez wê bikim mîna çi?

¹⁹Ew mîna tova xerdelê ye ku, mirovekî wê girt û avête bexçê xwe. Û ew şîn hat û bû dar û teyrên ezmanê jî hêlînên xwe li ser guliyên wê çêdikirin.

²⁰Û Îsa dîsa got: Ma ez Serweriya Xwedê bikim mîna çi?

²¹Ew mîna havên e ku pîrekek wê rahişt û di nav sê çap ard de stira, heta hemû tirş bû.

²²Û Îsa ji nav gund û bajaran re derbas dibû, hîn dikir û ber bi Orşelîmê ve diçû.

²³Yekî ji wî re got: Ya Xudan, ma hejmara kesên ku xelas bibin, hindik in? Îsa ji wan re got:

²⁴Bona ku, hûn ji deriyê teng ve derbas bibin li ber xwe bidin! Ji ber ku ez ji we re dibêjim, dê gellek bixwazin ku, bikevin hundir û dê nikaribin.

²⁵Dema xwediyê malê rabe û carekê derî bigire, hûn ê ji derve, li ber derî bimînin û dest pê bikin, li derî bixin û bêjin: Ya Xudan, ji me re veke! Ew ê jî bersiva we bi gotina: Ez nizanim hûn ji ku derê ne! bide we.

²⁶Îcar hûn ê dest pê bikin û bêjin: Me ji pêş te ve dixwar û vedixwar û te di kûçeyên me de hîn dikir!

²⁷Lê belê dê ew ê bibêje: Ez ji we re dibêjim: Ez nizanim hûn ji ku derê ne; ji ber çavê min herin, hûn hemûyên karkerên neheqiyê!

²⁸Gava hûn di Serweriya Xwedê de Birahîm, Îshaq û Aqûp û hemû peyxamberan bibînin û hûn ê xwe bi derve avêtî bibînin; dê li wê derê qirçeqirça diranan û girî bibe!

²⁹Dê ew ji rojhilat û rojava, ji bakur û başûr werin û di Serweriya Xwedê de li sifrê rûnin.

³⁰Û a vay, hin hene paş in, dê bibin yên pêş û hin hene li pêş in, dê bibin yên paş.

³¹Hema di wê navberê de hinekan ji Fêrisiyan hatin û ji Îsa re gotin: Rabe ji vê derê here, ji ber ku Hêrodês dixwaze te bikuje!

³²Û Îsa ji wan re got: Herin, ji wî roviyî re bêjin: A vay, ez îro û sibê cinan derdixim, nexweşan qenc dikim û roja sisiyan temam dibe.

³³Lê belê divê ez îro, sibê û dusibê bi rêya xwe ve herim, ji ber nabe ku, peyxamberek ji derveyî Orşelîmê bête kuştin.

³⁴Orşelîm, Orşelîma ku peyxamberan dikuje û yên ji wê re hatin şandin, dide ber keviran! Çend caran min xwest ku ez zarokên te bicivînim, mîna ku mirîşkek çêlikên xwe di bin baskên xwe de dicivîne, lê belê we nexwestin!

³⁵A vay, mala we dê ji we re wêran[1]bimîne! Lê belê ez ji we re dibêjim: Êdî hûn min nabînin, heta wê çaxa ku hûn bibêjin: Yê bi navê Xudan tê, bila pîroz be!