Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Lûqa 20 Bible Online

Lûqa 20 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Lûqa 20

¹Û wusa bû ku, rojek ji rojan, gava wî di Perestgehê de hînî gel dikir û waz a Mizgîniyê dida, serokên kahînan, alimên zagonê û kalepîran tev de bi ser de hatin

²û ji wî re gotin: Ji me re bibêje, tu van tiştan bi çi rayedariyê ve dikî? An jî yê ku vê rayedariyê daye te kî ye?

³Îsa bersiv da wan û ji wan re got: Ez jî tiştekî ji we bipirsim, ka ji min re bêjin:

⁴Vaftîza Yehya ji ezmanan bû, an ji mirovan bû?

⁵Ew bi hev û din re şêwirîn û gotin: Ger em bêjin: Ji ezmanan e, ew ê bibêje: Çima we ji wî bawer nekirin?

⁶Û ger em bêjin: Ji mirovan e, tevahiya gel dê me bidine ber keviran, ji ber ku wan qenc bawer kirine ku Yehya peyxamber e!

⁷Û wan bersiv dan: Em nizanin ji ku derê ye.

⁸Îsa ji wan re got: Ez jî ji we re nabêjim ku ez van tiştan bi kîjan rayedariyê ve dikim.

⁹Îsa dest pê kir û ji gel re vê wekokê got: Mirovekî rezek çand, ew bi kirê da rezvanan û ji bo wextekî dirêj çû welatekî din.

¹⁰Û di demsala rez de wî xulamek şand cem rezvanan ku, ji berê rez bidine wî. Lê belê rezvanan li wî xistin û destvala şandin.

¹¹Û wî xulamekî din şand, wan li wî jî xistin û riswa kirin û destvala şandin.

¹²Yê sisiyan jî şand, ew jî birîndar kirin û avêtin derve.

¹³Xwediyê rez jî got: Gelo ez çi bikim? Ez ê lawê xwe yî delal bişînim; dibe ku ew ji wî şerm bikin!

¹⁴Lê belê dema ku rezvanan wî dîtin, bi hev û din re şêwirîn û gotin: Ev mêrasker e! De werin, em wî bikujin ku, mêras ji me re bimîne!

¹⁵Û wî avêtin derveyî rez û kuştin. Ma îcar dê xwediyê rez çi bi wan bike?

¹⁶Ew ê bê, van rezvanan helaq bike û dê rez bide hinekên din. Gava wan ev yek bihîstin, gotin: Xwedê neke!

¹⁷Lê belê Îsa li wan nihêrt û got: Wê çaxê, vêya hatiye nivîsandin çî ye? Ew kevirê ku hosteyan red kirin, bû kevirê serê quncikê[1]!

¹⁸Her kesê ku bi ser wî kevirî de bikeve, dê ew wî perçe bike û ew bi ser kî de bikeve, dê wî mîna tozê hûr bike!

¹⁹Alimên zagonê û serokên kahînan xwestin ku di wê gavê de dest bavêjin wî, ji ber wan fêhm kirin ku Îsa vê wekoka, li ser wan anî ziman, lê belê ew ji gel tirsiyan.

²⁰Û çavên wan lê bû ku, ji bo ew wî bi gotina wî têxin kemînê; zilamên ku di dîtinê de xwe rast xuya dikin, sîxur[1]şandin cem wî ku, wî bigirin û bidin rayedarî û darazkirina walî.

²¹Wan ji wî pirsîn û gotin: Ya Mamoste, em dizanin ku tu ya rast dibêjî û didî hînkirinê, tu qet rûmetiyê ji tu kesî re nakî, lê belê tu rêya Xwedê bi rastî hîn dikî.

²²Îcar, ma ji me re caiz e ku em bacê bidin Qeyser, an na?

²³Lê belê Îsa bi fenekiyên wan hesiya û ji wan re got: Çima hûn min diceribînin?

²⁴Ka dînarekî nîşanî min bidin! Ma ew sûret û nivîsîna li ser yên kî ne? Wan got: Yên Qeyser in.

²⁵Îsa jî ji wan re got: Madem ku ûsa ye, tiştên Qeyser, bidin Qeyser û tiştên Xwedê, bidin Xwedê!

²⁶Wan nikarîbûn wî ji pêş gel ve bi gotina wî têxin kemînê; ji bersiva wî ecêb man û devê xwe girtin.

²⁷Hinek ji Sadûqiyên[1]ku digotin, qiyamet tune, hatin ji wî pirsîn û gotin:

²⁸Ya Mamoste, Mûsa ji me re nivîsandiye[1]: Ger birayê zilamekî zewicî bimire û ew bê zarok be, bila birayê wî, pîreka wî bistîne û zuriyetê ji birayê xwe re rake.

²⁹Niha heft bira hebûn. Yê pêşî pîrek anî û bê zarok mir.

³⁰Yê duwemîn jî ew pîrek stend û bê zarok mir.

³¹Û yê sêwemîn jî ew pîrek stend û bi vî awayî her heftan zarok li pey xwe nehiştin û mirin.

³²Pişt re pîrek jî mir.

³³Ma wê çaxê di roja qiyametê de, dê pîrek bibe pîreka kîjanî ji wan? Ji ber ku her heftan jî wê stendibûn.

³⁴Îsa jî ji wan re got: Zarokên vê dinê jinan tînin û mêran dikin,

³⁵lê belê ewên ku liyaqî gîhandina dinya din û vejîna miriyan bibin, ne jinan tînin û ne jî mêran dikin;

³⁶ji ber ku ew careke din nikarin bimirin, ji ber ew mîna milyaketan in; ew zarokên Xwedê ne, ji ber ku ew zarokên vejînê ne.

³⁷Lê belê Mûsa jî di birra Deviyê de, bi gotina: Xwedayê Birahîm û Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûp[1], bangî Xudan kir û ji nû ve rabûna miriyan da xuyakirin.

³⁸Ew ne Xwedayê miriyan, lê belê yê zindiyan e; ji ber ku hemû bona wî dijîn.

³⁹Û hinekan ji alimên zagonê bersiv dan û gotin: Ya Mamoste, te qenc got!

⁴⁰Ji ber ku êdî wan qet nediwêrîn ku tiştekî ji wî bipirsin.

⁴¹Îsa ji wan re got: Çawa dibêjin ku Mesîh Lawê Dawid e?

⁴²Ji ber ku Dawid di pirtûka Zebûrê de dibêje: Xudan ji Xudanê min re got: Heta ku ez neyarên te

⁴³ji lingên te re pêlik deynim, li rastê min rûnê[1]!

⁴⁴Nuha, ger Dawid, bi gotina Xudan bangî wî bike, ew dê çawa bibe lawê wî?

⁴⁵Û gava hemûya gel guh didanê, wî ji şagirtên xwe re got:

⁴⁶Bila hayê we ji alimên zagonê ve hebe, yên ku dixwazin bi qeftanên dirêj bigerin û hez dikin ku di sûkan de gel silavê bidin wan û di keniştan de li ser kursiyên pêşî rûnin û cîhên pêşî li ser ziyafetan bigirin;

⁴⁷ew malên jinebiyan dadiqurtînin û ji bo ku bên dîtin, duayên xwe dirêj dikin; dê vana bikevin bin daraziya hîn jî mezintir!