Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Yûhena 1 Bible Online

Yûhena 1 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Yûhena 1

¹Di destpêkê de Gotin hebû û Gotin bi Xwedê re bû û Gotin Xwedê bû.

²Ew, di destpêkê de bi Xwedê re bû.

³Her tişt bi wî re çêbûn[1]û ji tiştên ku bûyîne tu tişt bêyî wî nebûn.

⁴Jiyan di wî de bû û jiyan ronahiya mirovan bû.

⁵Ronahî di tariyê de ronî dike[1]û tariyê wê fêhm nekir.

⁶Zilamekî ku ji aliyê Xwedê ve hatibû şandin derket holê, navê wî Yehya bû.

⁷Ew ji bona şahdeyiyê hat, da ku, ew ji ronahiyê re şahdeyiyê bike ku hemû mirov bi navgîniya wî bawer bikin.

⁸Ew bi xwe ne ronahî bû, lê bona ku ji ronahiyê re şahdeyiyê bike hat.

⁹Ronahiya rasteqîn, ya ku hemû mirovan ronahî dike, dihat dinê, hebû.

¹⁰Ew li dinê bû[1]û dinê bi navgîniya wî hate afirandin, lê belê dinê wî nas nekir.

¹¹Ew ji yên xwe re hat, lê belê yên wî, ew qebûl nekirin.

¹²Lê belê wî rayedariya bûyîna zarokên Xwedê da hemûyên ku wî qebûl kirine û bi navê wî ve bawerî anîne.

¹³Ew kes ne ji xwînê, ne ji xwestina bedenê û ne jî bi daxwaza mirov; lê ji Xwedê ve bûn[1].

¹⁴Û Gotin bû beden û bi xêr û rasteqîniyê ve tijî, di nav me de jiya; me jî bilindahiya wî, wekî bilindahiya Lawê tekane yê Bav e, dîtin.

¹⁵Yehya bona wî şahdeyiyê kir, bang kir û got: Yê ku ji we re digotim: Yê ku li pey min tê di ser min re ye; ji ber ku ew berî min hebû; ev e.

¹⁶Û me hemûyan ji tijîbûna wî, dilovanî[1]li ser dilovaniyê girtin.

¹⁷Ji ber ku zagon bi destê Mûsa ve hate dayîn, lê belê dilovanî û rastî bi destê Îsa Mesîh ve hatin.

¹⁸Tu carî, tu kesî Xwedê nedîtiye; Lawê tekane, yê ku di himbêza Bav de ye, wî bi xwe ew da bang kirin[1].

¹⁹Dema Cihûdan ji Orşelîmê kahîn û Lêwî şandin ku, ji Yehya bipirsin: Tu kî yî? Şahdeyiya Yehya ew e.

²⁰Û wî ser tiştekî nenuxumand û bi eşkereyî got: Ez ne Mesîh im!

²¹Wan jî jê pirsîn: Wê çaxê tu kî yî? Ma tu Êlyas î? Û Yehya got: Ne ez im! Ji pirsa: Ma tu ew Peyxamber î? Yehya bi gotina: Na! bersivê da.

²²Niha, wan jê re gotin: Ma tu kî yî? Bona em bersivê bidin yên ku me şandine: Ma tu ji bo xwe çi dibêjî?

²³Wî bi gotina daxuyanî kirina Yeşaya peyxamber bersiv da wan: Ez dengê ku bi gotina: Rêya Xudan rast bikin! ji çolê ve bang dike me[1].

²⁴Kesên hatibûn şandin, ji Fêrisiyan[1]bûn.

²⁵Û wan ji Yehya pirsîn û jê re gotin: Madem ku tu ne Mesîh î, ne Êlyas î û ne jî ew Peyxamber î, ma çima tu vaftîzê dikî?

²⁶Yehya bersiv da wan û got: Ez bi avê vaftîz dikim, lê belê di nav we de yekî din ku hûn wî nas nakin heye;

²⁷yê ku li piştî min tê, ew e; ew berî min hebû û ez ne liyaq im ku bendê çarixê wî vekim.

²⁸Vana ji wêdetira Urdunê, li Beytanyayê, li cîhê ku Yehya vaftîzê dikir çêbûn.

²⁹Dotira rojê Yehya dît ku Îsa ber bi wî tê û wî got: A vay, Berxê Xwedê yê ku gunehên dinê radike[1]!

³⁰Kesê ku ji bona wî gotibûm: Piştî min zilamekî ji min seretetir e tê, ji ber ku ew berî min hebû, ev e.

³¹Û min bi wî nedizanîbû, lê belê bona ku ew ji Îsraêlê re bête gîhandin, ez hatim û bi avê vaftîz kirim.

³²Yehya şahdeyî kir û got: Min dît ku Ruh ji ezmanan mîna kevokekê hate xwar û li ser wî sekinî.

³³Û min bi wî nizanîbû; lê belê yê ku min, bona ez bi avê vaftîz bikim şandiye, bi xwe ji min re got: Ger tu bibîne Ruh bi ser kî ve dakeve û bisekine, yê ku bi Ruhê Pîroz vaftîz bike, ew e.

³⁴Min jî dît û şahdeyiyê kir û got, Lawê Xwedê ev e.

³⁵Dotira rojê Yehya dîsa tevî du şagirtên xwe disekinî

³⁶û gava ku Îsa digeriya, ew li wî nihêrt û got: A vay, Berxê Xwedê!

³⁷Û dema ku wan herdu şagirtan gotina wî bihîstin, ew li pey Îsa çûn.

³⁸Îsa dema ku vegeriya, dît ku ew li pey wî tên; wî ji wan re got: Hûn li çi digerin? Wan jî ji wî re gotin: Rebbî (ku wergera wê: Mamoste ye) tu li ku derê rûdinî?

³⁹Wî ji wan re got: Werin û bibînin! Ew hatin û cîhê ku Îsa lê rûdinişt dîtin û wê rojê li cem wî man. Saet wê çaxê deh bû.

⁴⁰Yek ji du kesên ku ji Yehya bihîstin û li pey Îsa çûn, Andrêyasê birayê Şîmûn Pêtrûs bû.

⁴¹Wî pêşiyê birayê xwe Şîmûn dît û jê re got: Me Mesîh (ku wergera wê: Yê ku hatiye mesh kirinê[1]ye) dîtin.

⁴²Û wî ew bir cem Îsa. Îsa li wî nihêrt û got: Tu Şîmûnê lawê Yûhena yî; tuyê bi navê Kîfas (ku wergera wê: Pêtrûs e[1]) ve bête bang kirin.

⁴³Dotira rojê, Îsa xweste ku here Celîlê; wî Fîlîpûs dît û ji wî re got: Li pey min were!

⁴⁴Fîlîpûs jî ji Beytsaydayê, ji bajarê Andrêyas û Pêtrûs bû.

⁴⁵Fîlîpûs Natanyêl dît û jê re got: Me Îsayê Nisretiyê lawê Ûsiv, yê ku Mûsa di zagonê de û peyxamberan ji bona wî nivîsandine, dîtin.

⁴⁶Natanyêl jê re got: Ma ji bajarê Nisretê tiştekî qenc derdikeve? Fîlîpûs ji wî re got: Were û bibîne!

⁴⁷Îsa dît ku Natanyêl ber bi wî tê û di derheqê wî de got: A vay, Îsraêliyek rasteqîn, yê ku di dilê wî de fenekî nîne!

⁴⁸Natanyêl ji wî re got: Tu min ji ku nas dikî? Îsa bersiv da û jê re got: Berî ku Fîlîpûs bangî te bike, min te di bin dara hêjîrê de dîtibû!

⁴⁹Natanyêl bersiv da û ji wî re got: Mamoste, tu Lawê Xwedê yî, tu Qiralê Îsraêlê yî!

⁵⁰Îsa bersiv da û ji wî re got: Ji ber ku min ji te re got: Te di bin dara hêjîrê de dîtim, tu bawer dikî? Tuyê tiştên ji vê hîn jî mezintir bibînî!

⁵¹Û jê re got: Bi rastî û bi rastî ez ji we re dibêjim: Hûn ê vekirina ezmanan û milyaketên Xwedê, bi ser Lawê Mirov[1]ve bilind dibin û têne xwarê; bibînin!