Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Yûhena 18 Bible Online

Yûhena 18 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Yûhena 18

¹Paşî ku Îsa van tiştan got, derket û bi şagirtên xwe re çû wî aliyê newala Kîdronê; li wê derê bexçeyek hebû; ew û şagirtên xwe ketin nav wê.

²Cihûdayê ku wî da dest jî bi wî cîhî dizanîbû; ji ber ku Îsa gellek caran bi şagirtên xwe li wê derê dihatin cem hev.

³Bi vî awayî Cihûda, gîvalek[1]leşker û tevî wan ji karmend û ji serokên kahînan û Fêrisiyan girt û hat wê derê; bi fanosan û pêtalan û çekan ve.

⁴Îsa bi hemû tiştên ku dê bê serê wî dizanîbû, derket pêşiyê û ji wan re got: Ma hûn li kî digerin?

⁵Wan bersivê dan wî: Li Îsayê Nisretî! Îsa ji wan re got: Ez im! Cihûdayê ku wî da dest jî bi wan re sekinî bû.

⁶Dema ku wî ji wan re got: Ez im! paş ve çûn û ketin erdê.

⁷Li ser vê yekê wî ji wan dîsa pirsî: Ma hûn li kî digerin? Wan jî gotin: Li Îsayê Nisretî!

⁸Îsa bersivê da: Min ji we re got ku ez im. Ji bo wê, ger hûn li min digerin, vana berdin bila ew herin!

⁹Da ku, gotina wî ya ku gotibû: Ji yên ku te dane min, tu kesî winda nekirim, were cîh.

¹⁰Şûrek Şîmûn Pêtrûs hebû, wî wê kişand û li xizmetkarê Serokkahîn xist û guhê wî yê rastê jê kir; navê wî xizmetkarî Malxos bû.

¹¹Wê demê Îsa ji Pêtrûs re got: Şûrê xwe têxe qalanê! Ma qey ez ji kaseya[1]ku Bavê min daye min, venexwim?

¹²Bi vî awayî gîvale, fermandar û karmendên Cihûdan Îsa girtin û wî girêdan.

¹³Û wan wî pêşiyê birin cem Hena; ji ber ew xezûrê Qayafayê ku wê salê Serokkahîn e, bû.

¹⁴Yê ku bi gotina: Di oxra netewê de mirina zilamekî bi xêrtir e, şîretê li Cihûdan kiribû, Qayafa bû.

¹⁵Şîmûn Pêtrûs û şagirtekî din li pey Îsa ve diçûn. Bona ku ew şagirt nasê Serokkahîn bû, bi Îsa re ket hewşa Serokkahîn.

¹⁶Lê belê Pêtrûs ji derve, li cem dêrî sekinî bû. Wê demê ew şagirtê ku Serokkahîn nas dikir, çû bi keçika dergevan re axifî û wî Pêtrûs jî bir hundir.

¹⁷Keçika dergevan ji Pêtrûs pirsî: Ma tu jî ne ji şagirtên vî mirovî yî? Pêtrûs got: Na, ne ez im!

¹⁸Bona ku hewa sar bû, xizmetkar û karmendan bi komirê agir vêxistibûn û li ber sekinîbûn û xwe germ dikirin; Pêtrûs jî li cem wan sekinîbû û xwe germ dikir.

¹⁹Wê demê Serokkahîn, ji bo şagirt û hînkariya wî, ji Îsa pirs kir.

²⁰Îsa bersiv da wî: Min ji dinê re bi eşkereyî got; min her tim di kenişt û Perestgeha ku hemû Cihûd li wir dicivin de hîn kir û min tu tişt bi dizî negot.

²¹Ma çima tu ji min pirs dikî? Ji yên ku axaftina min bihîstine bipirse; a vay, ew dizanin min çi gotiye!

²²Û piştî ku wî van tiştan got, yek ji karmendên ku li wê derê sekinîbûn, bi gotina: Ma tu bi vî awayî bersivê didî Serokkahîn? şîrmaqê li Îsa xist.

²³Îsa ji wî re got: Ger min rast negotibe, bo nerastiyê şahdeyiyê bike; lê belê ger rast be, ma tu çima li min dixî?

²⁴Li ser vê yekê Hena wî girêdayî şand cem Serokkahîn Qayafa.

²⁵Şîmûn Pêtrûs hîn li cem agir sekinîbû û xwe li wê derê germ dikir. Ji wî re gotin: Ma tu jî ne yek ji şagirtên wî yî? Wî înkar kir û got: Na, ne ez im!

²⁶Xizmetkarekî Serokkahîn, merovê wî xizmetkarê ku Pêtrûs guhê wî jê kiriye bû, jê re got: Ma min di nav bexçê de te bi wî re nedît?

²⁷Pêtrûs dîsa înkar kir û hema dîk uriya[1].

²⁸Li ser vê yekê, wan Îsa ji cem Qayafa girtin û birin qesra walî. Hîn serê sibê zû bû. Û bona ku ew mindar nebin û Fisihê bixwin, ew bi xwe neketin qesra walî.

²⁹Ji ber vê yekê Pîlato derket, hat cem wan û got: Ma giliyê we yî li dijî vî mirovî çî ye?

³⁰Wan bersiv dan û ji wî re gotin: Ger vî mirovî xerabî nekiriba, me wî ji te re nedianîn!

³¹Wê demê Pîlato ji wan re got: Hûn bi wî bigirin û li gor zagona xwe daraziyê li wî bikin! Cihûdan ji Pîlato re gotin: Ji me re ne caiz e ku em tu kesî bikujin!

³²–da ku, bi nîşan dayîna ka dê ew ê bi mirinekî çi şiklî ve bimire, gotina ku Îsa gotiye bila bête cîh.

³³Pîlato dîsa çû hundirê qesra walî; wî bangî Îsa kir û jê pirs kir: Ma qiralê Cihûdan tu yî?

³⁴Îsa bersiv da wî: Ma tu vêya bi xwe dibêjî, an kesên din ji bo min ji te re gotin?

³⁵Pîlato bersiv da: Ma ez Cihûd im? Gelê te û serokên kahînan te dan destê min! Ma te çi kiriye?

³⁶Îsa bersiv da: Qiraletiya min ne li vê dinê ye; ger qiraletiya min li vê dinê bûba, xizmetkarên min ji bo ku ez nekevim destê Cihûdan dê bixebitiyana; lê belê niha qiraletiya min ne li vir e.

³⁷Pîlato jî ji wî re got: Ma nexwe tu qiral î? Îsa bersiva: Tu dibêjî ku ez qiral im[1], da. Ez bona vêya welidîme û bona vêya hatime dinê ku, ji bo rastiyê şahdeyiyê bikim; her kesê ku ji aliyê rastiyê ne, dê dengê min bibihîzin.

³⁸Pîlato ji wî re got: Ma rastî çî ye? Piştî ku vêya got, dîsa derket, çû cem Cihûdan û ji wan re got: Ez di wî de qet sûcekî nabînim!

³⁹Lê belê kevneşopek we heye ku ez di Cejna Fisihê de yekî ji bo we berdim; ma hûn dixwazin ku ez qiralê Cihûyan ji bo we berdim?

⁴⁰Ji ber vê yekê dîsa qêriyan û gotin: Ne vî mirovî, lê belê Barabas! Lê Barabas rêbirek bû.