Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Yûhena 19 Bible Online

Yûhena 19 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Yûhena 19

¹Wê çaxê Pîlato Îsa girt û da ber qamçiyan.

²Leşkeran jî ji stiriyan tacek vegirtin û dan serê wî û qeftanekî mor li wî kirin

³û dihatin ber wî û digotin: Silav ya qiralê Cihûdan! Û şîrmaqan li wecê wî dixistin.

⁴Pîlato dîsa çû derve û ji wan re got: A vay, ez wî ji we re tînim derve ku, hûn bizanibin min di wî de qet sûcek nedîtiye!

⁵Li ser vê yekê Îsa, tacê stirîn li serî bû û xeftanê erxewanî jî li xwe kirî çû derve. Pîlato ji wan re got: A vay, ew zilam!

⁶Dema ku serokên kahînan û karmendan wî dîtin, qêriyan û gotin: Wî xaç bike, wî xaç bike! Pîlato ji wan re got: Hûn wî bigirin û bi xwe wî xaç bikin! Ji ber ku, ez di wî de qet sûcekî nabînim!

⁷Cihûdan bersiv dan wî: Zagonek me heye; li gor wê zagonê divê ew bimire; ji ber ku, wî xwe bi xwe, kir Lawê Xwedê!

⁸Dema ku Pîlato vê gotinê bihîst, hîn zêde tirsiya

⁹û dîsa çû qesra walî û ji Îsa re got: Tu ji ku derê yî? Lê belê Îsa bersivê neda wî.

¹⁰Pîlato jî ji wî re got: Ma tu bi min re naaxifî? Ma tu nizanî ku, ji bo berdana te qudreta min heye û ji bo xaçkirina te jî qudreta min heye?

¹¹Îsa bersivê da wî: Ger ji te re ji jor ve nehatibûya dayîn, qet qudreta te li ser min dê tune bûya. Ji ber vê yekê, gunehên kesê ku min daye destê te, hîn jî mezintir e!

¹²Ji bo vê yekê Pîlato bona berdana wî dixebitî; lê belê Cihûdan qêriyan û gotin: Ger tu viya berde, tu ne hevalê Qeyser î! Kî xwe bike qiral, ew li dijberî Qeyser radibe!

¹³Pîlato jî dema ku ev gotin bihîst, wî Îsa derxist derve û li cîhê ku navê wê Rûkevirê ye, lê belê bi Îbranî Gabata ye; li ser kursiya darazîkirinê rûnişt.

¹⁴Roja Amadekirinê ya Fisihê bû û saet nêzîkî şeşa bû. Û wî ji Cihûdan re got: A vay, qiralê we!

¹⁵Lê belê ew qêriyan: Wî rake, wî rake û li xaçê bixe! Pîlato ji wan re got: Ma ez qiralê we li xaçê bixim? Serokên kahînan bersiv dan: Xeynî Qeyser, qiralê me tune!

¹⁶Wê gavê bona ku li xaçê bixin, wî da wan.

¹⁷Wê demê wan Îsa girtin; wî, xaça xwe hilgirt û çû cîhê ku navê wê Hestiyê Serî, bi Îbranî Golgota ye.

¹⁸Li wê derê wan wî li xaçê xistin û tevî wî du kesên din, yek li aliyekî, yê din li aliyê din, lê belê Îsa li navberê bû.

¹⁹Pîlato lewhekê nivîsand û wê li ser xaçê ve danî: ÎSAYÊ NISRETÎ, QIRALÊ CIHÛDAN! nivîsandî bû.

²⁰Û gellekên Cihûdan vê lewhê xwendin, ji ber, cîhê ku Îsa lê hatibû xaçkirin, nêzîkî bajêr bû û ew lewha bi Îbranî, Grekî û Latînî hatibû nivîsandin.

²¹Ji bo vê yekê serokên kahînên Cihûdan ji Pîlato re gotin: Ne Qiralê Cihûdan e, lê belê nivîsa ku: Vî mirovî bi xwe got: Ez Qiralê Cihûdan im! binivîse.

²²Pîlato bersivê da: Her çi nivîsandibim, nivîsandime!

²³Piştî ku leşkeran Îsa xaç kirin, kincên wî girtin û kirin çar par ku, ji her leşkerekî re parek bikeve. Kirasê wî jî girtin; kiras qumaşek seranser bêdirûtin bû.

²⁴Wan jî ji hev û din re gotin: Em vêya neçirînin, lê belê em bo wê vijagê bavêjin ku hela ew dibe ya kî; da ku, ya bi gotina: Wan kincên min di nav hev de par kirin, li ser kirasê min vijagê avêtin[1], hatiye nivîsandin bête cîh. Leşkeran vana kirin.

²⁵Li cem xaça Îsa dayika wî û xwuşka dayika wî, Meryema pîreka Klopa û Meryema Mejdelanî sekinî bûn.

²⁶Û dema Îsa diya xwe û ew şagirtê ku ji wî hez dikir dît, ji diya xwe re got: Pîrek, a vay, lawê te!

²⁷Pişt re ji şagirt re got: A vay, diya te! Paşî wê saetê vî şagirtî wê girt mala xwe.

²⁸Piştî vê yekê, Îsa êdî dizanîbû ku niha her tişt temam bûye, bona ku Nivîsa Pîroz[1]were cîh, got: Ez tî bûm!

²⁹Qabek bi sîrkê ve tijî li wir hatibû danîn; sîngerek bi sîrkê ve tijî kirin û bi serê darekî ve dakirin û dan devê wî.

³⁰Dema ku Îsa sîrke girt, got: Temam bû! serê xwe xwar kir û ruhê xwe da.

³¹Ji ber ku roja Amadekirinê bû û hewce dikir ku cesed di roja Sebtê de di xaçê de nemînin, –ji ber ku ew roja Sebtê rojeke zehf girîng bû–; Cihûdan ji Pîlato rica kirin ku ew çêqên wan bide şikandin û cesedên wan bide daxistin.

³²Wê demê leşker hatin û çêqên yê yekemîn û yê din ku bi wî re hatibûn xaçkirin şikandin.

³³Lê belê dema ew hatin cem Îsa, wan dîtin ku ew jixwe miriye, wan çêqên wî neşikandin.

³⁴Lê belê yekî ji leşkeran bi rimê tenişta wî qul kir û hema xwîn û av herikî.

³⁵Yê ku vêya dît şahdeyiyê kir û şahdeyiya wî rast e û bona ku hûn bawer bikin, ew bi xwe dizane ku wî rastiyê gotiye.

³⁶Ji ber ku ev tiştan bona Nivîsa Pîroz ku: Tu hestiyekî wî naşikê[1], dibêje were cîh, çêbûn.

³⁷Û dîsa nivîsekê din dibêje: Dê li zilamê ku bedena wî qul kirine, binihêrin[1].

³⁸Piştî van tiştan, Ûsivê Arîmetayî yê ku şagirtekî Îsa bû û ji tirsa Cihûdan xwe veşartî bû, ji bo rakirina cesedê Îsa, ji Pîlato rica kir û Pîlato destûrê da. Li ser vê yekê ew hat û cesedê Îsa rakir.

³⁹Nîkodêmûsê ku pêşiyê bi şev hatibû cem Îsa jî, nêzîka sed lîtir miska tevlîhev û darê zendeqê girt anî.

⁴⁰Wê demê wan cesedê Îsa girtin û li ser kevneşopa binaxkirina Cihûdan, wî tevî biharat bi cawên kitanî ve pêçandin.

⁴¹Li cîhê ku Îsa lê hatibû xaçkirin, bexçeyek û di nav wî bexçeyî de gorek nû hebû ku, hîn tu kes nekiribûnê.

⁴²Û bona ku roja Amadekirinê ya Cihûdan bû, wan Îsa kirin wê derê; ji ber ku gor nêzîk bû.