Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Yûhena 20 Bible Online

Yûhena 20 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Yûhena 20

¹Di roja pêşîn ya hefteyê de, gava hîn tarî bû, Meryema Mejdelanî zû hat gorê; wê dît ku kevirê devê gorê hatiye rakirin.

²Wê demê ew bi revîn hat cem Şîmûn Pêtrûs û şagirtê din yê ku Îsa jê hez dikir û ji wan re got: Xudan ji gorê rakirine û em nizanin ku wî kirine ku derê!

³Pêtrûs û ew şagirtê din derketin û berbi gorê çûn.

⁴Herdu jî pev re baz didan; lê belê ew şagirtê din ji Pêtrûs hîn jî bi leztir baz da û pêşiyê ew hat gorê

⁵û wî xwe xwar kir û li hundirê gorê nihêrt, cawên keten[1]li erdê raxistî dît; lê belê neçû hundir.

⁶Wê demê li pey wî Şîmûn Pêtrûs jî hat û ket gorê û cawên kitanî ku li erdê bûn

⁷û destmala ku li serê Îsa bû; ne li cem cawên kitanî, wekî din li cîhekî din pêçayî dît.

⁸Wê demê ew şagirtê din yê ku berî gihîştibû gorê jî ket hundir dît û bawerî anî.

⁹Ji ber ku wan hîn bi wê Nivîsa Pîroz ya ku dibêje, Îsa divê ji mirinê rabe, nizanîbûn.

¹⁰Wê demê şagirt dîsa çûn malên xwe.

¹¹Lê belê Meryem bi girî ji derve li cem gorê sekinîbû. Dema ku ew digiriya, xwar bû û li hundirê gorê nihêrt

¹²û wê du milyaketên ku kincê sipî li xwe kirine dîtin; ew li cem cesedê Îsa, yek li aliyê serî û yek jî li aliyê lingan rûniştîbûn.

¹³Wan ji wê re gotin: Pîrekê, ma tu çima digirî? Wê jî ji wan re got: Ji ber ku Xudanê min rakirine û ez nizanim ku wî kirine ku derê!

¹⁴Û gava wê vêya got, li paş xwe nihêrt û dît ku Îsa li wê derê sekiniye û nizanîbû ku ew Îsa ye.

¹⁵Îsa ji wê re got: Pîrek, ma tu çima digirî? Ma tu li kî digerî? Wê jî got qey ew baxçevan e û ji wî re got: Efendî, ger te wî biribe, ji min re bibêje, ka te wî kiriye ku derê û ez jî wî ji wir bînim!

¹⁶Îsa ji wê re got: Meryem! Ew jî vegeriya û bi zimanê Îbranî ji wî re got: Rabbûnî! ku bi mana Mamoste ye.

¹⁷Îsa ji wê re got: Destê xwe nede min! Ji ber ku ez hîn derneketime cem Bav; lê belê tu here cem birayên min û ji wan re bibêje: Ez derdikevim cem Bavê xwe û Bavê we, cem Xwedayê xwe û Xwedayê we.

¹⁸Meryema Mejdelanî hate cem şagirtan û ji wan re got: Min Xudan dît! Û tiştê ku Xudan ji wê re gotibû, wê ji wan re got.

¹⁹Wê rojê, di roja pêşîn ya heftê de, dema êvar bû, gava deriyê mala ku şagirt tê de bûn, ji tirsa Cihûdan girtî bû, Îsa hat û di nav wan de sekinî û ji wan re got: Bila xweşî[1]ji we re be!

²⁰Û gava ku wî ev got, destê xwe û tenişta xwe nîşanî wan da. Şagirtan jî Xudan dîtin û dilşa bûn.

²¹Îsa dîsa ji wan re got: Bila xweşî ji we re be! Mîna ku Bav min şandiye, ez jî we dişînim.

²²Piştî ku wî vêya got, pif kir wan û got: Ruhê Pîroz bistînin!

²³Hûn gunehên kî bibexşînin, dê ew ê ji wan re bête bexşandin û hûn bi gunehên kî ve bigirin, dê ew ê bêne girtin.

²⁴Lê belê Tûmas, yê ku jê re digotin: Zo[1], yekî ji Donzdehan bû û dema ku Îsa hat, ew ne bi wan re bû.

²⁵Wan şagirtên din ji wî re gotin: Me Xudan dît! Lê belê wî ji wan re got: Ger ez cîhê bizmaran di destên wî de nebînim û tilîka xwe nedim cîhê bizmaran û destê xwe jî nekim tenişta wî, bawer nakim!

²⁶Heyşt roj pişt re, şagirtên wî dîsa li hundir bûn û Tûmas jî bi wan re bû. Dema derî girtî bû, Îsa hat di nav wan de sekinî û got: Bila aştî ji we re be!

²⁷Pişt re ji Tûmas re got: Tilîka xwe dirêj bike û li destê min binihêre; destê xwe jî dirêj bike û têxe tenişta min û bêbawerî nebe, lê bibawerî be!

²⁸Tûmas bersiv da û ji wî re got: Xudanê min û Xwedayê min!

²⁹Îsa ji wî re got: Ji ber ku te min dît, te bawerî anî; lê belê xwezî li wan, yên ku nedîtine û baweriyê tînin!

³⁰Îsa li ber şagirtên xwe hîn pirr mûcîzeyên din çêkir ku, ew di vê kitêbê de nehatine nivîsandin.

³¹Lê belê bona hûn baweriyê bînin ku, Îsa Mesihê Lawê Xwedê ye û bona ku hûn bawer bin û bi navê wî di we de jiyan hebe, vana hatine nivîsandin.