Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) K. Şagirtan 21 Bible Online

K. Şagirtan 21 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

K. Şagirtan 21

¹Û wusa bû ku, gava em ji wan veqetiyan û vebûn behrê, em raste rast çûn Qosê; dotira rojê derbasî Rodosê, ji wir jî hatin Patarayê.

²Û gava me keştiyek ku diçe Fînîkyayê dît, em li wê siwar bûn û vebûn (behrê).

³Dema Qibris hate dîtin, me wê li çepê hişt, çûn Sûriyê û em li Sûrê hatin xwarê; ji ber ku dê keştî, barên xwe li wir vala bikira.

⁴Û gava me şagirtan dîtin, em heft roj li wê derê man; vana bi navgîniya Ruh, bona neçe Orşelîmê ji Pavlos re digotin.

⁵Û wusa bû ku, dema roja me tijî bû, em derketin çûn û hemûyên bawerkiran, tevî jin û zaroyên xwe, heta derveyî bajêr bi me re hatin û me derbas kirin û me li qeraxa behrê çong danîn û dest bi duayê kirin.

⁶Û piştî ku me xatir ji hev û din xwest, em li keştiyê siwar bûn, ew jî vegeriyan malên xwe.

⁷Û ji Sûrê ve me rêvîtiya xwe yî behrê qedand û em hatin Ptolemaîsê û me silav da birayan û rojekê li cem wan man.

⁸Dotira rojê em derketin û hatin Sezariyê û em çûn mala Fîlîpûsê belavkirê Mizgîniyê, yê ji Heftan yek bû û li cem wî man.

⁹Çar keçikê wî zilamî, yên ku peyxambertî dikirin û nezewicîne hebûn.

¹⁰Gava em gellek rojan li wê derê man, ji Cihûstanê peyxamberek bi navê Agabûs hat jêr[1].

¹¹Ew hate cem me û şûtika[1]Pawlos rahişt, dest û lingên xwe girê da û got: Ruhê Pîroz ûsa dibêje: Dê Cihûd, xwediyê vê şûtikê, li Orşelîmê bi vî awayî girê bidin û bidin destê neteweyan!

¹²Dema me van gotinan bihîstin, him em û him jî yên ji wir in, bona neçe Orşelîmê, li ber wî geriyan.

¹³Lê belê Pawlos bersivê da: Hûn çi dikin, çima hûn digirîn û dilê min diêşînin? Ji ber ku ez di oxra navê Xudan Îsa de li Orşelîmê, ne tenê ji girêdanê re, lê belê ji mirinê re jî amade me!

¹⁴Û dema ew qanih nebû, me got: Bila xwesteka Xudan bibe û em bêdeng man!

¹⁵Paşê wan rojan, me amadekariya xwe ava kir û ber bi Orşelîmê derketin rê.

¹⁶Û hinek şagirtên Sezariyê jî bi me re hatin. Me ji yê ku em ê li cem wî mêvan bibin re, ji Mînasonê Qibrisî yê şagirtekî kevn e re birin.

¹⁷Dema em gîhaştin Orşelîmê, birayan bi kêfxweşî pêşwazîtiya me kirin.

¹⁸Dotira rojê, Pawlos bi me re ket cem Aqûp û kalepîran hemû hatin wir.

¹⁹Piştî ku wî silavê da wan, tiştên ku Xwedê di nava neteweyan de bi navgîniya xizmeta wî kiriye, yek û yek got.

²⁰Lê belê dema wan vana bihîstin, Xwedê bilindtir kirin û ji wî re gotin: Tu dibînî bira, di nava Cihûdan de bi hezaran bawerkir hene û hemû bona zagonê bi xîret in.

²¹Lê belê ji bona te agahî stendine ku, tu ji hemû Cihûdên di nava neteweyan de dijîn re dibêjî, zarokên xwe sunet mekin, li pey kevneşopan neçin û tu li pey neçûna Mûsa hînî wan dikî.

²²Niha dê çi bibe? Divê di her awahiyê de gellek bên ba hev; ji ber ku dê muheqeq hatina te bibihîzin.

²³Bo vê yekê tiştên ku em ji te re dibêjin çêke: Di nava me de çar mirovên boraq danîne hene;

²⁴vana bigire cem xwe û tevî wan xwe paqij bike û bona ku serê xwe kur bikin mesrefê li wan bike; bi vî awayî dê her kes fêhm bike ku, tiştên di derheqê te de bihîstine bêbinî ne û tu jî li gor zagonê ve dijî.

²⁵Lê belê me, bona neteweyên ku bawer kirine, bona ku xwe, ji tiştên ku ji pûtan re hatine qurban kirin û ji xwînê û ji yê hatiye xeniqandinê û ji zînayê ve biparêzin, nivîsandin.

²⁶Wê demê Pawlos wan zilaman girt cem xwe û roja din, tevî wan xwe paqij kir û heta ku bona wan her yekî qurban bête pêşkêşî kirin qedandina rojên wanî teharetê bang kir û ket Perestgehê.

²⁷Û dema heft roj dikira biqediya, Cihûdên ji Asyayê ne, wî li Perestgehê dîtin, hemû ajawê kişkişandin û dest avêtin wî

²⁸û bi qêrîna: Ya mêrên Îsraêlê, alîkariyê bikin! qêriyan. Yê li her derê hînkariyên li dijî gel, zagonê û vê derê belavî her kesî dike, ev zilama ye! Û xeynî vêya wî Grekan jî xist Perestgehê û vî cîhê pîroz gemarî kir!

²⁹Ji ber ku wan, ji berê ve Trofîmosê Efesî, di bajêr de bi wî re dîtibûn û wusa zen dikirin ku Pawlos wî xistiye Perestgehê.

³⁰Hemûya bajêr rabûbû ser pêlan û gelê ji her alî ve bi bazdan hatin, Pawlos girtin û ji Perestgehê ve kişandin derve û hema deriyên Perestgehê hate girtin.

³¹Gava ew bona Pawlos bikujin dixebitîn, nûçeya ku hemû Orşelîm tevlihev bûye gîhaşt fermandarê tabûrê[1].

³²Wî jî hema serpel û leşkeran girt cem xwe û ber bi wan ve baz da. Gava ku wan fermandar û leşkeran dîtin, dev ji lêxistina Pawlos berdan.

³³Wê gavê fermandar nêzîk hat û bi wî girt û bona ku bi cotek zincîr ve bête girêdan emir da û ka ew kî ye û wî çi kiriye, pirsiyariyê kir.

³⁴Ji ber ji ajaweyê hin kes wusa, hin kes jî bi awayekî din bang dikir û wî ji ber galegalê ya rast fêhm nekir û birina wî yî kelehê emir kir.

³⁵Dema ew hate cem pêlikan, ajawe ewqas har bûbû ku, leşkeran mecbûr man ku wî hilgirin.

³⁶Ji ber ku ajawe bi qêrîna: Wî bikujin! diqêriyan û li pey wan diçûn.

³⁷Berî ku têkeve kelehê, Pawlos ji fermandar re got: Gelo ez dikarim tiştekî ji te re bibêjim? Wî jî got: Tu bi Grekî dizanî?

³⁸Ma tu ne Misiriyê demekî berî vêya serîhildanek danî û çar hezar dijrabirî bir çolê yî?

³⁹Lê belê Pawlos got: Ez ji Kîlîkyayê, Cihûdek Tarsûsî, hemwelatê welatekî qet jî ne bêgirînge me. Ez ji te rica dikim, bona ku ez ji gel re biaxifim destûrê bide min!

⁴⁰Û gava wî destûr da, Pawlos li ser pêlika rabû û bi destê xwe nîşanek ji gel re çêkir û dema bêdengiyek kûr çêbû, wî bi zimanê Îbranî dest bi axaftinê kir: