Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) K. Şagirtan 5 Bible Online

K. Şagirtan 5 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

K. Şagirtan 5

¹Lê belê zilamekî ku bi navê Hananya ve tête nasîn tevî pîreka xwe Safîra, milkekî firot,

²wekî hayê pîreka wî jî hebe ji qîmeta wê hinekî ji xwe re veqetand û yên din bir û danî li ber lingên şagirtan.

³Lê belê Pêtrûs got: Hananya, çima Îblîs dilê te tijî kir, ûsa ku, te derewan ji Ruhê Pîroz re got û qismek ji berdêla zeviyê ji xwe re veqetand?

⁴Ma çawa ku dima, ji te re nedima? Û paşî ku te wê firot, ma ne di bin serweriya te de bû? Çawa bû ku te vî tiştî xist dilê xwe? Te ne ji mirovan re, lê ji Xwedê re derew kir!

⁵Dema Hananya van gotinan bihîst, ket erdê û can da. Û tirsek mezin ket ser hemû kesên ku bihîstine.

⁶Xort rabûn, wî bi kefen kirin û derxistin ji derve û binax kirin.

⁷Û wusa bû ku, hema qasî bi navberiya sê saetî pîreka wî jî, ji tiştê ku bûyiye bêhay ket hundir.

⁸Pêtrûs ji wê re: Ji min re bibêje, ma we zeviyê bi vê berdêla firotin? pirsî. Wê jî got: Belê, bi vê berdêlê!

⁹Lê belê Pêtrûs ji wê re got: Bona Ruhê Xudan biceribînin, çawa bû ku we di nava xwe de yekgotinî kirin? A vay, dengê lingên yên mêrê te binax kirin li ber derî ye[1], dê te jî bibin derve!

¹⁰Ew jî hema li ber lingên Pêtrûs ket û can da û gava xort ketin hundir dîtin ku ew miriye û wê birin derve û li cem mêrê wê binax kirin.

¹¹Û tirsa mezin ket ser hemûya Dêrê[1]û hemûyên ku van tiştan bihîstine.

¹²Bi destên şagirtan ve, di nava gel de pirr mûcîzet û nuwazeyan dihatin afirandin û hemû pev re, li Eywana Silêman bûn.

¹³Gel hurmetek mezin ji wan re dikirin, lê belê dîsa jî ji yên din kesek nediwêriya ku tevî wan bibe;

¹⁴lê belê hîn gellek zilam û pîrekên ku bawerî anîne, beşdarî Xudan dibûn;

¹⁵wusa ku, dema Pêtrûs derbas bibe, qet nebe bona siya wî yekî ji wan ve bi sî bike, yên nexweş derdixistin kûçan û datanîn ser doşeg û sekûyan.

¹⁶Ji aliyên bajarên li dora Orşelîmê ne jî, nexweşan û yên ji ruhê xerab ve êşê dikişînin anîn û civiyan[1]; hemûyên wan şifê dîtin.

¹⁷Serokkahîn û hemûyên bi wî re, yên bi çavnebariyê ve tijî bûn ku, ji mezheba Sadûqiyan bûn

¹⁸û dest avêtin ser şagirtan û wan avêtin girtîgeha dewletê.

¹⁹Lê belê milyaketekî Xudan, bi şev deriyên zîndanê vekir û wan derxist derve û got:

²⁰Herin, bikevin Perestgehê û hemû gotinên vê jiyana[1]bigihînin gel!

²¹Û wan gava vêya bihîstin, hîn roj dihilat ketin Perestgehê û dest bi dersdanê kirin. Û dema Serokkahîn û yên bi wî re ne, hatin, bona civînê bangî Civata Netewî û hemû kalepîrên gelê Îsraêlê kirin û bona anîna wan, zilam şandin girtîgehê.

²²Lê belê dema karmend hatin, ew di zîndanê de nedîtin. Şunda vegeriyan, agahiyê têgîhandin û gotin:

²³Me girtîgehê zexm girtî û nobedaran li ber deriyan sekinî dîtin; lê belê gava vekirin, me li hundir tu kesî nedîtin!

²⁴Fermandarê parazkirê Perestgehê û serokên kahînan, dema van gotinan bihîstin şaş û metal man, miraq kirin ku ka dê dawiya vî karî bigihêje ku.

²⁵Wê demê zilamekî hate cem wan, bi gotina: Binihêrin, zilamên ku we avêtibûn girtîgehê, di Perestgehê de dersê didin gel! agahiyê da wan.

²⁶Li ser vêya fermandar bi karmendan çûn û wan bêyî zordayînê anîn; ji ber ku bi gotina; em ê bêne recimandin, ji gel ve ditirsiyan.

²⁷Û ew anîn û derxistin ber Civata Netewî û Serokkahîn pirsiyariyê li wan kir û got:

²⁸Bona ku hûn bi vî navî nedin hînkirin, me temmiyek qenc ji we re kirin û a vay, we bi hînkariya xwe ve Orşelîmê tijî kirin û hûn di vê nêta de ne ku xwîna vî zilamî bi ser me ve bînin!

²⁹Lê belê Pêtrûs û şagirtan bersivê dan û gotin: Hewce dike ku mirov, ji mirovan zêdetir, ji Xwedê re îtaet bike!

³⁰Xwedayê bapîrên me, Îsayê ku we bi darê ve daliqandin û kuştin, vejand.

³¹Xwedê bi destê xwe yî rastê, wî bi Serok û Xelasker bûnê ve bilind kir, da ku, bila tobe kirin û bexşandina gunehan bide Îsraêlê.

³²Em şahdeyê van tişta ne û Ruhê Pîroz yê Xwedê dide kesên ku ji wî re îtaet dikin jî şahde ye.

³³Lê belê dema wan vêya bihîstin, zehf hêrs bûn û xwestin ku şagirtan bikujin.

³⁴Lê belê Fêrîsiyekî birêziya hemûya gel qezenc kiriye û mamosteyê zagonê ye ku, navê wî Gamalyel e, di Civata Netewî de rabû ser pêlan û emir da ku şagirtan demekî kurt derxînin derve

³⁵û wî ji wan re got: Ya mêrên Îsraêlê, ji ber tiştê ku hûn di derheqê van zilaman de li ser kirinê ne, xwe biparêzin!

³⁶Ji ber ku berî van rojan Tevdas, xwe wekî ku tiştekî be da xuya kirin û serî hilda; qasî çar sed mirovî jî tevî wî bûn; ew bi xwe hate kuştin û hemûyên ji wî re îtaet kiribûn belav bûn û tune bûn.

³⁷Paşî wê Cihûdayê Celîlî, di rojên jimartinê de derket qadê, gellek mirovî xapandin û li pey xwe xistin; ew jî helaq bû û hemûyên ji wî re îtaet kiribûn hatin belav kirin.

³⁸Û niha ez ji we re bibêjim: Dev ji van zilaman berdin û wan berdin ku, hûn nebin yên li dijî Xwedê jî cengê dikin, ji ber ku, ger ev nêt, an ev kar ji mirovan be, dê xera bibe;

³⁹lê belê ger ji Xwedê be, bona xerakirina wan hêza we qîm nake!

⁴⁰Û wan şîreta wî qebûl kirin û paşî ku bangî şagirtan kirin û li wan xistin, bona ku bi navê Îsa ve nebêjin temmî li wan kirin û wan berdan.

⁴¹Bi vî awayî, ew bi kêfxweşiya, ji ber ku ew bona wî navî liyaqî heqaretê hatine dîtin, ji ber Civata Netewî ve derketin.

⁴²Û her roj di Perestgeh û malan de dev ji dersdanê û ji belav kirina Mizgîniya di derheqê Îsa Mesîh de bernedan.