Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) N. Romiyan 2 Bible Online

N. Romiyan 2 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

N. Romiyan 2

¹Bo vê sedemê, ya her zilamê ku daraziyê dike, tu ne bi uzrî; ji ber, di tiştên ku tu kesên din daraz dikî de, tu xwe mehkûm dikî; ji ber ku tu, ya kesê daraziyê dikî, tu eynî tiştî dikî!

²Û em dizanin ku, li dijî kesên tiştên ûsa dikin, daraziya Xwedê li gor rastiyê ye.

³Û ya zilamê kesên ku tiştên ûsa dike, daraz dikî û tiştên mîna wan dikî, tu dibêjî qey tuyê ji darazdana Xwedê birevî?

⁴An jî ma tu bi nezaniya qenciya Xwedê, ya ku te dibe tobê, tu zêdeyiya qencî û sebr û tehemûla wî kêm dibînî?

⁵Lê belê ji ber inyadkirina xwe û dilê xwe yî bê tobe bona roja xezebê ku darazdana Xwedê ya dadî bê eşkere kirin, tu xezebê ji xwe re dicivîne;

⁶dê Xwedê bersiva kirinên her kesî bide wan!

⁷Dê jiyana bêdawî bide kesên bêsekin qenciyê dikin û bi vî awayî li bilindî, birêzî û bêmiriniyê digerin!

⁸Lê belê dê xezeb û hêrsê bibarîne li ser kesên xweperest û li gor rastiyê nakin û li pey neheqiyê diçin!

⁹Pêşiyê ji kesên Cihûdan re, him jî ji Grekan re, dê tengasî û keserê ji her kesê xerabiyê dike re bide

¹⁰û dîsa pêşiyê ji Cihûdan re, him jî ji Grekan re, dê bilindî, dilxweşî û birêzî bide her kesên ku qenciyê dike.

¹¹Ji ber ku, Xwedê di nava mirovan de cihêtiyê nake.

¹²Heçî kesên ku bi zagonê nizanibe û gunehan bike, zagon tune be jî dê helaq bibin. Yên bi zanîna zagonê gunehan bike jî, dê bi vê zagonê ve bên darazdan[1].

¹³Ji ber ku kesên di qatê Xwedê de pak bibin ne yên zagonê bihîstine, lê yên zagonê anîne cîh in.

¹⁴Ji ber ku, ger neteweyên ji zagonê ve bê hay bin, dema ku xwestekê vê zagonê tînin cîh, zagona xwe jî ava dikin.

¹⁵Bi vî awayî xuya dikin ku xwestinên zagonê, di dilê wan de nivîsiye; ûcdanên wan jî şahdeyiyê li vê dide; ramanên wan jî an wan bi sûc dike, an jî diparêze;

¹⁶li gor Mizgîniya min, bi navgîniya Îsa Mesîh ve roja ku Xwedê mirovan bona sûcê wanî dizî bide darazdanê, dê ûsa bibe.

¹⁷Lê belê tu ji xwe re dibêje Cihûd û xwe dispêre zagonê û bi Xwedê ve pesnê xwe vedidî

¹⁸û tu bi xwestina Xwedê dizanî û cihê kirina qîmetên herî bilind tu ji zagonê ve hîn bûyî

¹⁹û tu bawer bûyî ku, tu di zagonê de bi gîhaştina derûniya zanîn û rastiyê, bûyî rêberê koran,

²⁰roniya kesên di tariyê de mayî, hînkerê bêaqilan û mamosteyê zarokan;

²¹niha, dema ku tu hînî kesên din dikî, tu jî nikarî hîn bibî? Dema tu nekirina diziyê waz dikî, tuyê diziyê bikî?

²²Dema tu dibêjî: Zinê mekin, tuyê zinê bikî? Dema tu ji pûtan ve dikeribî, tuyê Perestgehê talan bikî?

²³Dema tu bi zagonê ve pesnê xwe vedidî, tu dikarî li berya Xwedê rabe û wî biçûk bibînî?

²⁴Ji ber ku ûsa hatiye nivîsandin: Ji ber we[1]di nava netewan de, kufrê ji navê Xwedê re dikin[2].

²⁵Niha, ger tu bi zagonê ve bigire, dê qenciya bisunetbûnê hebe; lê belê ger tu êrîşkirê zagonê be, bisunetbûna te bûye bêsunetbûn.

²⁶Bo vê yekê ger yên bêsunet, li gor emirên zagonê bikin, ma dê ew jî bisunet neyên hesibandin?

²⁷Ger tu bi xwedîbûna xwe ya Nivîsên Pîroz û bisunetbûnê, zagonê dicûyî[1]; kesên bi bedenê ve ne bisunet, lê belê yê li gor zagonê dike, dê te nede darazdanê?

²⁸Ji ber ku kesên ji derve Cihûd be, ne Cihûd e, ne jî suneta şiklî, ya bedenî bisunetbûn e.

²⁹Lê belê kesên ji hundir ve[1]Cihûd be, Cihûd e û ne di tîpê de, lê di Ruh de bisunetbûna dil, bisunetbûn e; pesnahiya wî jî ne ji mirovan e, ji Xwedê ye.