Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) 2. Korîntiyan 11 Bible Online

2. Korîntiyan 11 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

2. Korîntiyan 11

¹Xwezîka hûn di bêaqiliyek biçûk de ji min re diyax bikin! Û lê belê hûn ji min re diyax dikin.

²Ji ber ku ez di derheqê we de bi xîreta Xwedê ve bi xîret im; ji ber ku min we, mîna keçikekî pak ji tenê zilamekî re, ji Mesîh re, bona ku pêşkêş bikim, bi dergistî kirin[1].

³Lê belê çi heye ku, mîna mar Hawa bi xapînokiya xwe xapand, ez ditirsim ku ramanên we jî ji gorî bûna Mesîh, yê pak û bidilî, ji rê ve bê derketin.

⁴Ji ber ku ger zilamê ku were, Îsayekî din, yê ku me waz nekirine, waz bike, an jî ger xeynî yê ku we stendiye ruhekî din, an jî mizgîniyek dinî ya ku we qebûl nekirine hûn bistînin; hûn qenc tehemûl dikin.

⁵Ji ber ez zen nakim ku, di tu tiştî de ji şagirtên herî sereta re kêmasiya min hebe!

⁶Lê belê ger ez di gotinê de ecemî bim jî, lê ez di zanînê de ne ecemî me û me vêya di her rewşî de ji her alî ve şanî we da.

⁷An jî ma qey min bona bilindahiya we bi nizmkirina xwe û ji we re bi bêberdêl têgihandina Mizgîniya Xwedê, guneh kir?

⁸Bona ku xizmetê ji we re bikim, bi stendina mişeyê ve Dêrên din tazî kirim!

⁹Û dema di nava we de bûm, hewca min hebû jî, lê belê ez li we kesekî nebûm bar[1]; ji ber ku birayên ji Makêdonyayê ve hatin, kêmasiyên min temam kirin û di her tiştî de bona li we nebim bar, îhtimamê damê û ji niha pêv jî ez ê îhtimamê bidimê.

¹⁰Mîna ku rastiya Mesîh di min de ye; ez bi biryarî karim bibêjim ku, tu kesê ji aliyê Ahayayê[1]nikare min ji vê pesnvedana dûr bixe.

¹¹Çima? Ma qey bona ku ez ji we hez nakim? Xwedê dizane.

¹²Lê belê bona fersendê nedim kesên ku di mijara pesnê xwe didin de, dixwazin bi me re wekhev bêne hesibandin, ez ê di pêkanîna kirina xwe de bidomînim.

¹³Ji ber ku zilamên wusa, şagirtên sexte, karkerên xapînokî, kesên xemla şagirtê Mesîh didin xwe ne.

¹⁴Û ev ne tiştekî ecêb e, ji ber ku Îblîs bi xwe jî xemla milyaketê tîrêjê[1]dide xwe.

¹⁵Ger xizmetkarên wî jî xemla xizmetkarên rastiyê bidine xwe, ev ne tiştekî mezin e; dê dawiya wan li gor karên wan be.

¹⁶Ez dîsa dibêjim: Bila tu kes min bêaqil nehesibîne; lê belê ger hûn wusa dihesibînin, min mîna kesekî bêaqil qebûl bikin ku, ez jî hinekî pesnê xwe bidim!

¹⁷Ez gotinên xwe ne li gor Xudan, lê mîna ku ez bêaqil bim, bi ewlebûna vê pesnahiyê dibêjim.

¹⁸Madem ku gellekan li gor bedenê pesnê xwe didin, ez ê jî pesnê xwe bidim.

¹⁹Ji ber ku hûn baqil in, bi dilxweşî ji bê aqilan re tehemûl dikin!

²⁰Ji ber ku ger kesek we bike dîl, ger kesek we bixwe, ger kesek we rahêle, ger kesek ji we re kubrê bike, ger kesek şîrmaqê li we bixe, hûn ê tehemûl bikin.

²¹Bi şermezariyê ez dibêjim ku; wekî em wisa lawaz bûbûn. Lê belê di babetekî de yekî cesaret kiriye ku pesnvedanê bike – ez mîna yekî bêaqil diaxifim – ez jî bi pesnvedanê cesaret dikim.

²²Ma ew Îbranî ne? Ez jî. Ma Îsraêlî ne? Ez jî. Ma ji zuriyeta Birahîm in? Ez jî.

²³Ma xizmetkarên Mesîh in? Mîna ku min aqilê xwe winda kiribe diaxifim: Ez hîn zêde! Min hîn zêde kedê da, hîn zêde ketim girtîgehê, bêjimar min lêxistinê xwar, gellek carî rastî mirinê hatim.

²⁴Ji aliyê Cihûdan ve pênc carî ji çelî yek kêm kotek xwarim.

²⁵Sê carî bi ço[1]lêxistinê xwarim, carekî hatim kevir kirin[2]; sê carî rastî qeza behrê hatim; şevekê û rojekê di behra vekirî de derbas kirim;

²⁶di rêwîtiyan de pirr caran; di talûkeyên çeman de, di talûkeyên rêbiran de, di talûkeyên hemnîjadên xwe de, di talûkeyên netewan de, di talûkeyên bajêr de, di talûkeyên çolê de, di talûkeyên behrê de, di talûkeyên nav birayên sexte de;

²⁷di kedê û zehmetê de, gellek caran di bê xewiyê de, di birçîbûn û tîbûnê de, gellek caran di rojiyan de, di sermayê de û di tazîbûnê de mam.

²⁸Xeynî tiştên ji derve ne, ya ku her roj min dieciqîne, xema ji bo hemû Dêran[1]e.

²⁹Dê kî bêhêz bibe û ez ê bêhêz nebim? Dê kî bixînin gunehan û ez ê neşewitim?

³⁰Ger pesin dayîn ferz be, ez ê bi tiştên aidî bêhêzbûna xwe ve pesnê xwe bidim.

³¹Bav û Xwedayê Xudan Îsayê ku abadîn pîroz e dizane ku, ez derew nabêjim.

³²Li Şamê, waliyê Qiral Arêtas, bona min bigire, bajarê Şamiyan girtibû bin parastinê

³³û ji nav kelehê, ji şivakeyekê[1]de di nava zembîlekê de min berdan jêr û ji destên wî reviyam.