Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) 2. Tîmotêyos 1 Bible Online

2. Tîmotêyos 1 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

2. Tîmotêyos 1

¹Li gor wada jiyanê ya ku di Mesîh Îsa de ye, bi viyana Xwedê, şagirtê Mesîh Îsa Pawlos,

²ji lawê minî xoşewîst Tîmotêyos re: Bila ji Bavo Xwedê û Xudanê me Mesîh Îsa ve xêr, dilovanî û xweşî (bi te re) be!

³Şev û roj bêsekin di duayên xwe de, bi bîranîna te, ez ji Xwedayê ku mîna bapîrên xwe bi ûcdanek paqij ji wî re qûlitiyê dikim re, şikir dikim.

⁴Hêsirên çavên te bi bîr ve tînim û bona bi kêfxweşiyê ve tijî bibim, bi bêrîkirinê ve li benda dîtina te dimînim.

⁵Baweriya ji dilî ya di te de bi bîr ve tînim; ez bawer im, ew baweriya ku pêşiyê di pîrika te Loîsê de û dawiyê di dayika te Ewnîkê de bû, niha jî di te de ye.

⁶Ji ber vê yekê, bi destdana minî ser te tînim bîra te, tu xelata ku Xwedê daye te geş bike[1]!

⁷Ji ber ku Xwedê ne ruhê tirsonekiyê, lê belê ruhê qudret, hezkirin û xwe zeft kirinê daye me.

⁸Niha, ji şahdeyiya Xudanê me û ji min, yê di oxra wî de hatiye girtin şerm meke[1]; lê belê li gor qudreta Xwedê, ji bo Mizgîniyê, tevî min zehmetê bikişîne;

⁹wî, me ne li gor karên me, lê li gor armanc û xêra xwe xelas kir û bangî jiyanek pîroz kir; ev xêr ji me re, di Mesîh Îsa de berî destpêkê hatiye bexşandin;

¹⁰lê belê niha bi hatina wî derketiye eşkeretiyê; Xelaskerê me Mesîh Îsa mirinê bê çalak hiştiye û jiyan û bêmiriniyê bi navgîniya Mizgîniyê derxistiye ronahiyê.

¹¹Ez mîna waiz, şagirt û hînkariya vê Mizgîniyê ve hatim wezîfedar kirin.

¹²Sedema minî van êş kişandinan jî ev e; lê belê ez şerm nakim. Ji ber, ez dizanim ku bi kê bawer im û ez bawer im ku, ew di wê hêza de ye ku, ya wî emanetî min kiriye, heta wê rojê ew ê bikaribe biparêze.

¹³Bi mînakiya gotinên zexm[1], yên ku te ji min bihîstine, di baweriyê û hezkirina ku di Mesîh Îsa de ye de, bigire!

¹⁴Emanetê qenc bi navgîniya Ruhê Pîroz, yê ku di me de dimîne biparêze!

¹⁵Tu dizanî ku hemûyên li Asyayê ne, ji min zivirîn; Fîgelos û Hêrmoxênis jî ji wan in.

¹⁶Bila Xudan ji maliyên Onesîforos re dilovaniyê bibexşîne; ji ber ku wî pirr caran min dilhênik kir û ji zincîra min şerm nekir;

¹⁷lê belê dema ew li Romayê bû, bi xîret li min geriya û dît.

¹⁸Xudan bide wî ku, bila ew di wê rojê de ji Xudan ve dilovaniyê bibîne! Û tu zehf qenc pê dizanî ku, wî li Efesê çiqas xizmet ji min re kiriye[1].