Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Îbraniyan 10 Bible Online

Îbraniyan 10 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Îbraniyan 10

¹Ji ber ku, zagon ne bi xwedîtiya sûretê esil ya tiştên qenc, yên ku dê werin, bi xwedîbûna siya wê, tu carî yên ku bi qurbanên wekhev yên ji salê heta salê bidome, pêşkêş dikin, nêzîk dibin, nagihîne gehîştinê.

²Ya na, dê dawî nedana pêşkêşiyê qurbanan? Ji ber ku yên peristinê dikin, carekê ji gunehên xwe ve bên paqij kirinê pê ve, êdî haya gunehan bi wan re nedima.

³Lê belê ji salê heta salê, di wan qurbanan de bîranîna gunehan dibe.

⁴Ji ber ku xwîna ganêr û nêriyan, gunehan ji navendê ve ranakin.

⁵Bona vêya, dema ew tê dinê, dibêje: Te qurban û pêşkêşî nexwest, lê belê te ji min re bedenek amade kir.

⁶Tu ji qewlên tên şewitandin û ji qurbanên bona gunehan ve tên pêşkêşkirin xoşnûd nebû.

⁷Wê çaxê min got: –Di tomara kitêbê de ji bona min hatiye nivîsandin–; bona ku viyana te[1]çêbikim, ya Xwedê, a vay, ez hatim[2]!

⁸Wî ji jor: Te qurbanan, pêşkêşiyên qewlên tên şewitandin û qurbanên, bona gunehan ve tên pêşkêş kirin nexwest û tu ji wan xoşnûd nebû; –yên ku li gor zagonê tên pêşkêş kirin–, gote pê ve,

⁹wê gavê: Bona ku viyana[1]te çêbikim, ya Xwedê, a vay, ez hatim got. Ew bona ku ya duwemîn derbasbûyî deyne, ya yekemîn radike.

¹⁰Di yek carekê de ji bo hemû caran bi pêşkêşî kirina bedena Îsa Mesîh ve, em di wê viyanê[1]de hatin pîroz kirin.

¹¹Û her kahîn roj bi roj, li ser linga disekine û wezîfa xwe dike û eynî qurbanên ku tu carî nikarin gunehan ji navendê rakin, dîsa û dîsa pêşkêş dike;

¹²lê belê wî bona gunehan, qurbanekî heta bêdawiyê derbas dibe pêşkêş kir pê ve,

¹³ji wê demê ve heta neyarên wî ji bin lingên wî re mîna pêlikê bêne raxistin sekiniye û abadîn li aliyê rastê Xwedê rûniştiye.

¹⁴Ji ber ku yên hatine pîroz kirin, bi pêşkêşiyekî heta bêdawiyê gîhandiye kamiliyê.

¹⁵Û Ruhê Pîroz jî di vê babetê de şahdeyiyê ji me re dike; ji ber ku pêşiyê dibêje:

¹⁶Xudan dibêje: Paşî wan rojan peymana ku ez bi wan re bibirim ev e: Ez ê zagonên xwe têxim dilên wan û ez ê vana li hişên wan binivîsînim.

¹⁷Pişt re jî dibêje: Êdî ez ê guneh û sûcên wan di bîra xwe de neynim[1].

¹⁸Niha di rewşa efûbûna vana de, êdî bo guneh hewceyî ji pêşkêşiyê re nîne.

¹⁹Niha, ya birano, bi xwîna Îsa ve, ji perdê, yanê, ji rêya nû û zindî, ya ku ji bedena xwe ve ji me re tirxan kiriye, wekî cesareta me hebe ku em têkevin cîhê pîroz

²⁰û çawa ku li ser mala Xwedê kahînek me yî mezin hebe,

²¹wekî ku dilê me ji ûcdanê xerab ve hatibe paqij kirin û bedena me bi ava paqij ve hatibe şuştin, em bi tijîbûna baweriyê, bi dilekî rasteqîn ve nêzîk bibin;

²²bêyî dudilî, bi awayekî şidandî, bi mukurhatina hêviyê ve bigirin,

²³ji ber, yê ku wadê dike, dilsoz e

²⁴û mîna ku hinekan ji xwe re kirine adet, em civînên xwe neterekînin[1], lê belê her çiqas hûn nêzîk bûyîna rojê dibînin, hev û din ewqasî zêde teşwîq bikin,

²⁵bona cehd kirina[1]hezkirin û karên qenc em ji hev û din re balkêş bin!

²⁶Ji ber, paşî ku em hînî qebûlkirina zanyariya rastiyê bûn, ger em bizanîn guneh kirinê bidomînin, bona gunehan êdî qurban namîne;

²⁷lê li benda sekinîna bi tirs ya darazbûnê û agirê sor yê dê neyaran bixwe û biqedîne bimîne.

²⁸Kesekî zagona Mûsa bi valahiyê hesibandiye, li ser gotinên du an jî sê şahdeyan ve dê bêyî dilovaniyê bimire.

²⁹Ger kesek, Lawê Xwedê bigre bin lingan, xwîna peymanê ya ku wî pîroz kiriye bêrêz bihesibîne û heqaretê li Ruhê keremkar bike, hûn dibêjin qey dê hîn liyaqî cezayekî çiqas giran be?

³⁰Ji ber ku em, yê: Tol ya min e, ez ê berdêla wê bidim[1]û dîsa: Dê Xudan gelê xwe daraz bike dibêje[2], dinasin.

³¹Bi dest ketina Xwedayê zindî, tiştek bi tirs e!

³²Lê belê paşî ronahî bûnê, rojên pêşîn yê ku, hûn ji aliyekî bi gazinc û tengasiyê, ji temaşeyê re hatibûn pêşkêş kirin,

³³ji aliyê din jî bi pardar bûna yên ku vê muamelê dibînin ve, berxwedana têkoşîna êşên mezin di bîra xwe de bînin.

³⁴Ji ber ku hûn him bûn şirîkê derdên yên girtîgehê[1], him jî bi zanîna malik we yî hîn jî qenc û mayînî heye, bi kêfxweşiyê li talan kirina malên xwe nihêrtin.

³⁵Bona wê, ewlehiya[1]xwe ya ku xelata wê ya mezin heye, ji xwe nevêjin!

³⁶Ji ber, paşî ku hûn viyana[1]Xwedê bînin cîh, bona gîhaştina wadê, hewceya we ji sebrê ve heye.

³⁷Ji ber ku êdî: Yê dê bê, dê di herî nêzîk de bê û dê dereng nemîne.

³⁸Lê belê dê yê salih[1], bi baweriyê ve bijî û ger ew paş ve vekişe, dê canê min ji wî razî nebe[2].

³⁹Lê belê em ne ji yên paş ve vedikişin û helaq dibin in; lê yên ji bo xelasiya can baweriyê aniye ne.