Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Îbraniyan 11 Bible Online

Îbraniyan 11 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Îbraniyan 11

¹Niha bawerî, bi tiştên ku ji wan hêvî têne kirin ewlebûn, ji tiştên ku nayên xuyanî kirin re qinyat e.

²Ji ber ku ji mirovên demên kevn re[1]bi vêya şahdeyî hate kirin.

³Bi baweriyê ve em fêhm dikin ku, kaînat bi gotina[1]Xwedê ve hatiye afirandin; ûsa ku, tiştên xuya dibin, ji yên dîtbar[1]ve çênebûn.

⁴Bi baweriyê ve Habîl, qurbanekî ji ya Kayîn ve qenctir pêşkêşî Xwedê kir û di derheqê diyariyên wî de Xwedê bi şahdeyî kirinê, bi vî awayî ji salih bûna wî re şahde bû û çawa ku ew miriye jî, bi vê navgîniyê ve hîn jî dibêje.

⁵Bi baweriyê ve Henox, bona mirinê nebîne hate neqil kirin û nehat dîtin; ji ber ku Xwedê wî neqil kiribû; ji ber ku beriya neqilbûna wî, şahdeyî hate dayîn ku, ew ji Xwedê re meqbûl e.

⁶Lê belê bê bawerî, meqbûl bûn bêîmkan e; ji ber yê ku nêzîkî Xwedê bibe, divê bawerî bîne ku ew heye û dê yên li wî digerin, bi xelat bike.

⁷Bi baweriyê ve dema Nûh, di derheqê tiştên hîn nebûne de, ji aliyê Xwedê ve hate îkaz kirin, bi tirsa Xwedê[1]bona xelasiya maliyên xwe keştiyekî ava kir; bi vêya dinê daraz kir û bû mêraskerê rastiya xwe spartiye baweriyê.

⁸Bi baweriyê ve Birahîm dema bona cîhê ku bi mêrasî bigire ji wî re hate bang kirin, îtaet kir û bêzanîna dê here ku derê, derket rê.

⁹Li warê ku bi baweriyê ve hatiye wad kirin, tevî Îshaq û Aqûp yên hemmêraskerên eynî wadê ne re, wekî li warekî biyan be, di çadiran de rûnişt û bû mêvan;

¹⁰ji ber, ew li benda bajarê ku bi bingeh, yê ku mîmar[1]û çêkirê wê Xwedê ye, bû.

¹¹Bi baweriyê ve Sara bi xwe jî ji ber ya hatiye wad kirin, ewledar hesibandibû, bi stewrbûn û temen derbasbûna xwe jî, bona ducanî manê ve hêz dît.

¹²Ji ber vê yekê, ji zilamekî tenê, di ser de, ji yekî ji miriyan ve ne cihê ye, bi hejmarî qasî stêrkên ezmanan û mîna qûma li qeraxa behrê wertên[1]bê hejmar çê bûn.

¹³Hemûyên wan kesan di baweriyê de mirin û negihîştin yên hatine wad kirin, lê belê wan ji dûr ve dîtine û silav danê û li rûyê erdê xerîb û mêvan bûna xwe bi eşkeretî qebûl kirin.

¹⁴Ji ber ku yê ûsa diaxifin, xuya dikin ku, li welatekî digerin.

¹⁵Û bi rastî, ger cîhê ku ji wê derketine bifikiriyana, dê bona vegerê fersenda wan hebûya.

¹⁶Lê belê ew niha ya hîn jî qenc, yanê, ya ezmanî dixwazin; ji ber vê yekê Xwedê, bi bîranîna, Xwedayê wan bûna xwe şerm nake; ji ber ku bajarekî ji wan re amade kiriye.

¹⁷Bi baweriyê ve Birahîm, dema ku hate ceribandin, Îshaq bi qurbanî pêşkêş kir; yê ku wadan girtiye, lawê xwe yî yekane qurban bikira

¹⁸û yê ku jê re hatibû gotin: Dê di Îshaq de nîjada te bête bang kirin[1].

¹⁹Ew bi hesibandina, Xwedê şiyandar e ku, heta ji miriyan jî bivejîne û bi nimînandinekê jî wî ji wir şunda girt.

²⁰Bi baweriyê ve Îshaq, di derheqê tiştên dê bên de Aqûp û Esav pîroz kirin.

²¹Bi baweriyê ve Aqûp, dema dê bimira, her du lawên Ûsiv pîroz kirin û xwe da serê çoyê xwe û secde kir[1].

²²Bi baweriyê ve Ûsiv, dema bimira, derketina lawên Îsraêl di bîr de anî û emirê di derheqê hestiyên xwe de da[1].

²³Bi baweriyê ve dema Mûsa hate dinê, ji aliyê dayik û bavê xwe ve, sê mehî hate veşartin; ji ber ku xweşikya lawik dîtin û ji fermana qiral ve netirsîn.

²⁴Bi baweriyê ve dema Mûsa mezin bû, bi lawê qîza Fîrawûn bûnê ve nasînê red kir.

²⁵Bi gelê Xwedê re heqaretê dîtinê, ji demekî ajotina kêfa gunehê ve çêtir dît.

²⁶Ji bo Mesîh biçûk hatin dîtinê, dewlemendiyek ji xezîneyên Misirê mezintir hesiband; ji ber ku ew li xelata ku dê bistîne dinêriya.

²⁷Bi baweriyê ve ji hêrsa qiral netirsiya, wî dev ji Misirê berda; ji ber mîna kesê nayê dîtin, dibîne, li berxwe da.

²⁸Bi baweriyê ve wî Fisihê û reşandina xwînê pêk anî, da ku, yê yên pêşîbûyînê helaq dike, dest nede wan.

²⁹Bi baweriyê ve ew[1]ji Behra Gewez[2], mîna ji erdê ve derbas dibin, derbas bûn; dema Misiriyan vêya ceribandin, xeniqîn.

³⁰Bi baweriyê ve piştî ku heft roj dor lê hate zivirîn, sûrên Erîhayê ketin.

³¹Bi baweriyê ve ji ber ku Rehaba fahîşe, casûsan[1]bi xweşiyê ve qebûl kiribû, bi bêbaweran[2]re helaq nebû.

³²Û hîn ez çi bibêjim? Ji ber ku ger ez di derheqê Gîdeon, Barak, Şîmşon, Yeftah, Dawid û Samûyêl û peyxamberan de bibêjim, dê wexta min têra wê neke.

³³Bi baweriyê ve wan welatan feteh kirin, dadiyê ava kirin, gîhaştin tiştên hatine wad kirin, devê şêran girtin;

³⁴hêza agirê tefandin, ji devê şûr ve reviyan; ji lawaziyê ve xwurt bûn, di şer de dijwar bûn, artêşên biyan dan revandin[1].

³⁵Pîrekan, miriyên xwe bi navgîniya vejînê ve paş ve stendin û hinekan jî berdan qebûl nekirin, bi hêviya vejînek hîn jî qenctir lêdanan dîtin;

³⁶hin kesên din jî rastî qerfan hatin û hatin qamçî kirin, heta hatin bi zincîr kirin û girtin;

³⁷hatin kevir kirin[1], bi birekê ve hatin jêkirin, hatin ceribandin û ji şûr ve hatin derbas kirin û hatin kuştin; di nava postê mîhan û çermê bizinan de geriyan, xizaniyê kişandin, rastî tengasiyan hatin, muamela xerab dîtin;

³⁸dinya ne liyaqî wan bû; li çolan û çiyayan û di şikeftan û çalên bin erdê de geriyan û man.

³⁹Û hemûyên wan, çawa ku bi navgîniya baweriyê ve şahdeyî stendibûn jî, negîhaştin wadê;

⁴⁰ji ber ku bona xeynî me, ew negihêjin kamiliyê, Xwedê di derheqê me de tiştekî hîn jî qenc amade kiriye.