Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Îbraniyan 12 Bible Online

Îbraniyan 12 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Îbraniyan 12

¹Niha ji ber ku ewrê şahdeyan, ya ewqasî mezin dor li me girtine, em jî her giraniyê û gunehê ku bi hêsanî dor li me pêçaye[1]berdin û li Îsayê ku destpêkirê[2]baweriyê û temamkirê wê ye binihêrin û bazdana ku danîne ber me bisebr baz bidin;

²ew, di oxra kêfxweşiya ku danîne ber wî de şermezariyê bi tiştekî nehesiband û tehemûlî xaçê kir[1]û li aliyê rastê yê texta Xwedê rûnişt.

³Niha bona ku hûn di canê xwe de biwestinê ve metirsiya xwe winda nekin, yê li dijî ev qas dijraberiya gunehkaran li ber xwe daye bifikirin!

⁴Di şerê li dijî gunehan de we hîn heta ku xwîn birije, di berxwe nedan

⁵û we vê şîreta, mîna ji lawan re bête gotin, ji we re hatiye gotin ji bîr kirin: Ya lawê min, perwerde kirina Xudan biçûk nebîne û dema tu ji aliyê wî ve bête azirandin, sist nebe[1]!

⁶Ji ber ku Xudan, bi hezkirê xwe ve dipeke û li her lawê ku qebûl kiriye ve dixe[1].

⁷Ger hûn bona perwerdebûnê sebir bikin; dê Xwedê mîna lawan muamelê li we bike; ji ber, ma kîjan law heye ku, bavê wî, wî perwerde neke?

⁸Lê belê ger hûn bêyî perwerdebûna ku her kes dibîne bin, hûn ne law, ewladên dervî zagonê ne[1]!

⁹Xeynî vê yekê, bavên me yî dinyewî yên me perwerde dikirin jî hebûn û me hurmetê ji wan re dikirin; gelo hewce nake ku em hîn jî bi zêdeyî ji Bavê ruhan re bi îtaet kirinê ve bijîn?

¹⁰Ji ber ku wan, mîna li cîh didîtin, di demekî kurt de me perwerde dikirin; lê belê ew, bona ku em bibin şirîkên pîroziya wî, me bo qencîtiya me perwerde dike.

¹¹Her perwerdebûn, pêşiyê şêrîn nayê, tahl tê; lê belê ev dawiyê bona yên tên perwerde kirin, rastiya ku dilxweşiyê dide ava dike.

¹²Bona vêya destên pançilmî rakin, çongên xwar rast bikin,

¹³bona lingên xwe rêyên rast çêkin; da ku, bila yê kûd ji rê ve dernekeve, lê belê hîn jî zêde şifê bibîne!

¹⁴Tevî her kesî li pey aştî û pîroziya ku tu kes bêyî wê nikare Xudan bibîne ve baz din!

¹⁵Bala xwe bidin ku bila tu kes bê xêra Xwedê nemînin; bila di hundirê we de rehek tahl ya we bê aram bike û bi vêya ve gellek kesan gemarî bike, şiv nede;

¹⁶bila nebe zilamekî bê teqwa, yê zînekar, an jî mîna Esavê ku mafê lawê pêşiyê bûyînê bi berdêla xwarinekê firotiye.

¹⁷Ji ber, hûn dizanin ku, wî dawiyê xwest mafê pîrozahiyê şunda bistîne jî, hate red kirin; ji ber ku bi hêstirên çavan li wê geriya jî, wî bona tobê îmkan nedît[1].

¹⁸Ji ber ku hûn nêzîkî çiyayê dikare destpêkeve û bi agir ve dişewite û tarî, tariya kûr û bahozê

¹⁹û bi gurmîna borîjena bangê û dengê gotinan nebûn; yên wî dengî bihîstin, bona gotinekî din ji wan re neyê gotin li ber geriyan;

²⁰ji ber ku, wan nikarîbûn li ber emirê: Ger heywanek jî xwe li çiyê bixe, dê bête kevir kirin[1], tehemûl bikirana!

²¹Û xuyabûnî ewqas tirsehêz bû ku, Mûsa: Ez zehf ditirsim û dilerizim[1]! gotibû.

²²Lê belê hûn di nava şahiyek cejnê de, nêzîkî Çiyayê Siyonê, bajarê Xwedayê zindî, Orşelîma ezmanî û bi deh hezaran milyaketan

²³û Civaka gelemperî, ya yekembûyên ku li ezmanan ve hatine qeyd kirin, Xwedayê darazkerê her kesî û ruhên kesên salih yên gîhaştine rayedariyê û

²⁴Îsayê navdîtê peymana nû û xwîna reşandinê ya ji xwîna Habîl ve qenctir diaxife bûn.

²⁵Xwe biparêzin, yê ku dibêje red mekin! Ji ber ku ger dema wan yê li rûyê erdê wan îkaz kir red kirin, çawa nikarîbûn xelas bibin, ger em wecê xwe ji yê ji ezmanan ve dibêje bizivirînin, em hîn jî zêde xelas nabin!

²⁶Wê çaxê, dengê wî erdê lerizandibû; lê belê niha, bi gotina: Carekî din, tenê ne erdê, ez ê ezman jî bilerizînim[1]! soz daye.

²⁷Û gotina: Êdî carekî din, dide xuya kirin ku, dê yên dilerizin, wekî tiştên ku hatine afirandin bin, bêne rakirin; da ku, yên nalerizin bila baqî bimînin.

²⁸Ji ber vê yekê, bona ku em ê qiraletiyek nalerize bigirin, bila xweşxwaziya me hebe ku, em bi wê, bi awayekî ji Xwedê re meqbûl be, bi hurmet û teqwayê biperistin!

²⁹Ji ber ku Xwedayê me[1], agirek dişewitîne û diqedîne ye.