Read PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) Peyxam 14 Bible Online

Peyxam 14 - PEYMANA NÛ 2017 (ÎNCÎL) bible

Peyxam 14

¹Û dîtim û a vay, Berxik li ser Çiyayê Siyonê sekiniye û tevî wî sed û çel û çar hezar kesê li ser eniya wan navê wî û navê Bavê wî hatiye nivîsandin hebûn.

²Û ji ezman dengekî mîna dengê gellek avan û mîna dengê gurminiya ezmanan ya mezin bihîstim û dengê ku bihîstim, mîna dengê çenkvanên ku li çenkên xwe dixînin bû.

³Û wan li ber text, li ber çar afirên zindî û kalepîran ve wekî qesideyekî nû bistirên û xeynî sed û çel û çar hezar kesên ku ji rûyê erdê ve hatine stendin, tu kes hînî wê qesîdê nabe.

⁴Yên ku xwe bi pîrekan ve bi leke nekirine vana ne; ji ber ku pak in. Vana, Berxik biçe ku, yên li pey wî diçin in. Bona ku ji Xwedê û Berxikê re bibin nûber, vana ji nav mirovan ve hatine stendin.

⁵Û di devê wan de derew nehat dîtin; ji ber ku ew li ber texta Xwedê bêqisûr in.

⁶Û min milyaketekî din, yê ku bona her gelî û nîjadî û zimanî û netewî mizgînî bike, di wî de Mizgîniya abadîn heye û di navenda ezmên de difire dît.

⁷Bi dengekî bilind digot: Ji Xwedê bitirsin û mezinahiyê bidin wî; ji ber ku saeta wî yî daraz kirinê hat û bi yê ezman û erd û behrê û çavkaniyên avê afirandiye ve biperistin!

⁸Û milyaketekî din, yê duwemîn, ji pey wî hat û got: Xera bû, Babîla mezin ya ku ji xemra zînaya xwe yî har bi hemû gelan ve da vexwarinê xera bû!

⁹Û milyaketekî din, yê sêwemîn, yê ji pey wan hat, bi dengekî bilind got: Ger kesek bi cenawir û bi senemekî di mînaka wî de yî biperiste û li ser eniya xwe, an jî li ser destê xwe mohra wî qebûl bike,

¹⁰dê ew jî ji xemra hêrsa Xwedê ya di kaseya xezeba wî de bi safî hatiye amade kirin vexwe û dê ji wî re, li berya Berxik û milyaketên pîroz ve bi agir û kewkurdê ve lêdan bê kirin.

¹¹Û duhê lêdana ku dikişînin, heta abadîna abadînan didome û aramiya yên bi cenawir û bi senemê wî ve diperistin û mohra navê wî qebûl dikin, bi roj û şev nîne.

¹²Sebra pîrozên ku bi emirên Xwedê û baweriya Îsa ve digirin di vê de ye.

¹³Û min dengek ji ezman ve bihîst û ji min re got: Binivîsîne: Ji niha pê ve, xwezî li kesên bi aidbûna Xudan ve bimirin! Ruh dibêje: Belê, dê ji şuxlên xwe ve rawestin; ji ber ku dê kirinên wan li pey wan biçin.

¹⁴Û min dît û a vay, ewrekî sipî û yekî mîna lawê mirov li ser ewran rûniştî, di serê wî de tacekî zêrînî û di destê wî de oraqekî tûj hebû.

¹⁵Û milyaketekî dinî ji Perestgehê ve derket, ji yê li ser ewran ve rûniştiye re, bi dengekî bilind bang kir û got: Oraqa xwe dirêj bike û biçîne; ji ber ku saeta çinandinê hat; ji ber ku dexla erdê gîhaştiye[1]!

¹⁶Û yê li ser ewran rûniştiye, oraqa xwe li ser erdê ve kil kir û dexla erdê hate çinandin.

¹⁷Û ji Perestgeha li ezman, milyaketekî din derket; oraqek wî yî tûj jî hebû.

¹⁸Û milyaketek dinî li ser agir ve rayedar e ji pêşkêşgehê derket û ji yê oraqa wî yî tûj heye re, bi dengekî bilind bang kir û got: Oraqa xwe yî tûj bişîne û tiriyên mêwê erdê bicivîne; ji ber ku tiriyên wê gîhaştin!

¹⁹Û milyaket oraqa xwe avêt ser erdê[1]û tiriyên mêwa erdê berhev kir û avêt mahsera[2]mezin ya hêrsa Xwedê.

²⁰Û li derveyî bajêr di mahserê de hate pêlê kirin[1]û ji mahserê, di dûrahiya hezar û şeş sed tîr avêtinê[2]de, xwîn heta lixabê[3]hespan bilind bû.