Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 27 Bible Online

پيدايښت 27 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 27

¹کله چې حضرت اسحاق زوړ شو نو د هغه سترګې دومره کمزورې شوې چې نور يې څه شی نشو ليدلی. خپل مشر زوی عيسو يې راوغوښت او هغه ته يې وفرمايل: ”ای زما زويه!“ هغه ځواب ورکړ: ”څه وايې؟“

²حضرت اسحاق وفرمايل: ”زه اوس زوړ شوی يم او مرګ ته نژدې شوی يم.

³نو اوس خپله لينده او غشي واخله، صحرا ته لاړ شه او زما دپاره ښکار وکړه.

⁴زما دپاره داسې خوندور خوراک چې زه يې خوښوم تيار کړه او ماته يې راوړه چې ويې خورم، ترڅو د خپل مرګ څخه مخکې تاته برکت درکړم.“

⁵څه وخت چې حضرت اسحاق د خپل زوی عيسو سره خبرې کولې، ربکا هغه واورېدلې. نو عيسو د ښکار دپاره صحرا ته لاړ.

⁶ربکا خپل زوی حضرت يعقوب ته وويل: ”ګوره، ما واورېدل چې ستا پلار ستا ورور عيسو ته وويل:

⁷زما دپاره د ښکار غوښه راوړه او خوندور خوراک ورڅخه تيار کړه چې ويې خورم او د خپل مرګ څخه مخکې تاته د څښتن په حضور کې برکت درکړم.

⁸نو اوس ای زما زويه، په غور سره واوره او څه چې درته وايم هغه وکړه.

⁹رمې ته ورشه او دوه ډېر ښه سېرلي راته راوله ترڅو ستا د پلار دپاره داسې خوندور خوراک تيار کړم چې هغه يې خوښوي.

¹⁰بيا هغه دې پلار ته يوسه چې ويې خوري ترڅو د خپل مرګ څخه مخکې تاته برکت درکړي.“

¹¹حضرت يعقوب خپلې مور ربکا ته وويل: ”خو زما ورور عيسو ببر سړی دی او زه ښويه پوستکی لرم.

¹²که پلار مې په ما باندې لاس ووهي نو بيا به څه کيږي؟ دی به پوه شي چې زه هغه غولوم، نو د برکت په ځای به په ځان باندې لعنت راولم.“

¹³مور يې ځواب ورکړ: ”ای زما زويه! ستا لعنت دې په ما باندې وي، ته يوازې هغه څه وکړه چې زه يې درته وايم. لاړ شه او ماته سېرلي راوله.“

¹⁴نو حضرت يعقوب لاړ او هغه يې خپلې مور ته راوړل او هغې داسې خوندور خوراک تيار کړ چې د هغه د پلار خوښېده.

¹⁵بيا ربکا د خپل مشر زوی عيسو ترټولو ښه کالي چې د هغې سره په کور کې ؤو راواخيستل او خپل کشر زوی حضرت يعقوب ته يې واغوستل.

¹⁶همدارنګه هغې د سېرلي په پوستکي باندې د هغه لاسونه او د اورمېږ هغه ځای پټ کړ چې ويښتان يې نه درلودل.

¹⁷هغې هغه خوندور خوراک او ډوډۍ چې پخه کړې يې وه د خپل زوی حضرت يعقوب په لاس کې ورکړل.

¹⁸هغه خپل پلار ته ورغی او ويې ويل: ”ای زما پلاره!“ هغه ځواب ورکړ: ”څه وايې، ای زما زويه؟ ته څوک يې؟“

¹⁹حضرت يعقوب خپل پلار ته وويل: ”زه ستا مشر زوی عيسو يم، تا چې څنګه راته ويلي ؤو ما هماغسې وکړل. کښېنه او زما د ښکار غوښه وخوره ترڅو ماته خپل برکت راکړې.“

²⁰حضرت اسحاق د خپل زوی څخه پوښتنه وکړه: ”ای زما زويه، دومره ژر دې څنګه پيدا کړه؟“ حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”ستا څښتن خدای زما سره مرسته وکړه او هغه مې پيدا کړه.“

²¹بيا حضرت اسحاق يعقوب ته وفرمايل: ”ای زما زويه، رانژدې شه چې لاس درباندې ووهم ترڅو پوه شم چې ته رښتيا زما زوی عيسو يې که نه.“

²²حضرت يعقوب خپل پلار حضرت اسحاق ته ورنژدې شو او پلار يې په هغه باندې لاس وواهه او ويې فرمايل: ”آواز دې د يعقوب د آواز په شان دی، مګر لاسونه دې د عيسو د لاسونو په شان دي.“

²³حضرت اسحاق هغه ونه پېژانده ځکه چې د هغه لاسونه د عيسو د لاسونو په شان ببر ؤو، نو ورنژدې شو چې هغه ته برکت ورکړي.

²⁴هغه پوښتنه وکړه: ”آيا ته په رښتيا سره زما زوی عيسو يې؟“ هغه ځواب ورکړ: ”هو، زه يم.“

²⁵حضرت اسحاق وفرمايل: ”ماته ستا د ښکار غوښه راوړه چې ويې خورم ترڅو خپل برکت درکړم.“ حضرت يعقوب هغه حضرت اسحاق ته راوړله او هغه وخوړله او يو څه شراب يې هم راوړل او هغه وڅښل.

²⁶بيا د هغه پلار حضرت اسحاق ورته وفرمايل: ”ای زما زويه، رانژدې شه او ما ښکل کړه.“

²⁷نو حضرت يعقوب ورنژدې شو او هغه يې ښکل کړ. نو کله چې حضرت اسحاق د هغه کالي بوی کړل، نو ده ته يې برکت ورکړ او ويې فرمايل: ”زما د زوی خوږ بوی د هغې صحرا د بوی په شان دی چې څښتن هغې ته برکت ورکړی دی.

²⁸خدای پاک دې تاته د آسمان پرخه درکړي او ستا ځمکه دې حاصلخېزه کړي! او پرېمانه غلې دانې او شراب دې درکړي.

²⁹قومونه دې ستا غلامان شي او تاته دې د احترام سر ټيټوي او ته دې په خپلو خپلوانو باندې حکم چلوې او ستا د مور اولاده دې تاته سر ټيټوي. څوک چې په تا باندې لعنت ووايي، په هغه باندې دې لعنت وي او څوک چې تاته برکت درکوي، په هغه دې برکت وي.“

³⁰سمدستي وروسته له دې چې هغه له برکت ورکولو څخه وزګار شو او حضرت يعقوب لاړ د حضرت يعقوب ورور عيسو د ښکار څخه راغی.

³¹هغه هم خوندور خوراک تيار کړ او خپل پلار ته يې راوړ او ويې ويل: ”ای پلاره، راپاڅېږه او زما د ښکار لږه غوښه وخوره ترڅو ماته برکت راکړې.“

³²حضرت اسحاق د هغه څخه پوښتنه وکړه: ”ته څوک يې؟“ هغه ځواب ورکړ: ”زه ستا زوی يم، ستا مشر زوی عيسو.“

³³حضرت اسحاق سخت ولړزېده او ويې فرمايل: ”نو بيا هغه څوک ؤ چې ښکار يې کړی ؤ او غوښه يې ماته راوړې وه؟ او همدا اوس ستا د راتلو څخه مخکې مې هغه وخوړله او هغه ته مې برکت ورکړ او هغه بېرته نه اخيستل کيږي.“

³⁴کله چې عيسو د خپل پلار خبرې واورېدلې، هغه په لوړ او سخت آواز سره چيغې ووهلې او خپل پلار ته يې وويل: ”ای زما پلاره، ماته هم برکت راکړه.“

³⁵حضرت اسحاق ځواب ورکړ: ”ستا ورور دلته راغی، زه يې وغولولم او ستا برکت يې واخيست.“

³⁶عيسو وويل: ”آيا په هغه باندې يې د يعقوب * نوم په حقه نه دی ايښى؟ ځکه چې هغه زه دوه وارې وغولولم. اول يې زما څخه د مشرتوب حق واخيست او اوس يې زما برکت واخيست.“ نو هغه پوښتنه وکړه: ”آيا ماته دې کوم برکت نه دی ساتلی؟“

³⁷حضرت اسحاق عيسو ته په ځواب کې وفرمايل: ”هغه مې په تا باندې بادار کړی دی او د هغه ټول خپلوان مې د هغه غلامان کړل او هغه ته مې غلې دانې او شراب ورکړي دي. نو ای زويه! اوس زه ستا دپاره څه وکړم؟“

³⁸عيسو بيا خپل پلار ته وويل: ”ای زما پلاره، آيا تا سره يوازې يو برکت ؤ؟ ماته هم برکت راکړه!“ بيا عيسو په لوړ آواز سره وژړل.

³⁹حضرت اسحاق هغه ته وفرمايل: ”له آسمان څخه به پرخه تاته نه وي نه به ځمکه حاصلخېزه وي د ستا

⁴⁰ژوند به کړې په خپله توره يې غلام به د خپل ورور مګر کله چې ياغي شې د هغه جغ به له خپلې غاړې مات کړې“

⁴¹عيسو د حضرت يعقوب سره د هغه برکت له امله چې پلار يې حضرت يعقوب ته ورکړی ؤ کينه پيدا کړه. هغه د خپل ځان سره وويل: ”زما پلار مرګ ته نژدې دی او هغه به مړ شي، بيا به خپل ورور يعقوب ووژنم.“

⁴²کله چې ربکا د خپل مشر زوی عيسو د پلان څخه خبره شوه، هغې خپل کشر زوی حضرت يعقوب راوغوښت او ورته ويې ويل: ”غوږ ونيسه، ستا ورور عيسو پلان لري چې ستا څخه د هغو کارونو بدل واخلي چې تا کړي دي او تا ووژني.

⁴³نو اوس ای زما زويه، هغه کار وکړه چې زه يې درته وايم. سمدستي حران ته زما ورور لابان ته وتښته.

⁴⁴د هغه سره د لږ وخت دپاره پاتې شه ترڅو ستا د ورور قهر سوړ شي

⁴⁵او هغه څه چې تا ورسره کړي دي هغه هېر کړي. نو بيا به تاته خبر درولېږم چې له هغه ځای څخه بېرته راشې. تاسو دواړه ولې په يوه ورځ کې له لاسه ورکړم؟“

⁴⁶ربکا حضرت اسحاق ته وويل: ”د دې حيتي ښځو د لاسه د خپل ژوند څخه بېزاره شوې يم. که چېرې يعقوب د دې حيتي ښځو په شان کومه حيتي ښځه وکړي نو زما ژوند به ژوند نه وي.“