Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 33 Bible Online

پيدايښت 33 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 33

¹حضرت يعقوب وليدل چې عيسو د خپلو څلورسوه نفرو سره راروان دی. نو هغه خپل اولادونه په راحيل او ليه او دوه وينځو باندې تقسيم کړل.

²وينځې او د هغوى اولادونه يې مخکې کړل. ليه او د هغې اولادونه يې ورپسې کړل او راحيل او حضرت يوسف يې شاته کړل.

³په خپله حضرت يعقوب د هغوى څخه مخکې روان ؤ. څنګه چې خپل ورور ته ورنژدې شو، اوه ځله يې ورته سجده وکړه.

⁴مګر عيسو په منډه د حضرت يعقوب هرکلي ته راغی او هغه يې په غېږ کې ونيوه. خپل لاسونه يې د هغه د غاړې څخه راتاو کړل او ښکل يې کړ او دواړو وژړل.

⁵بيا عيسو شاوخوا وکتل او ښځې او ماشومان يې وليدل. هغه پوښتنه وکړه: ”دا درسره څوک دي؟“ حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”دا زما اولادونه دي چې خدای پاک په خپل فضل ماته راکړي دي.“

⁶بيا وينځې د خپلو اولادونو سره راغلې او د احترام په خاطر يې خپل سرونه ټيټ کړل.

⁷بيا ليه او د هغې اولادونه راغلل او د ټولو څخه وروسته حضرت يوسف او راحيل راغلل او ټولو خپل سرونه د احترام په خاطر ټيټ کړل.

⁸عيسو پوښتنه وکړه: ”دا ټول حيوانات چې ماته دې رالېږلي دي د هغو څخه ستا مقصد څه دی؟“ حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”ای باداره، دا د دې دپاره دي چې تاسو راباندې مهرباني وکړئ.“

⁹مګر عيسو وويل: ”ای زما وروره، زما سره هرڅه ډېر دي. تا سره چې هرڅه دي خپل ځان ته يې وساته.“

¹⁰حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”نه! که په ما باندې مهربانه شوی يې نو زما سوغات قبول کړه. ځکه چې ستا د مخ ليدل زما دپاره لکه د خدای پاک د مخ د ليدلو په شان دي، په دې خاطر چې زه دې په مهربانۍ سره قبول کړم.

¹¹نو د مهربانۍ له مخې دا سوغاتونه چې ستا دپاره مې راوړي دي قبول کړه، ځکه چې خدای پاک په ما باندې فضل کړی دی او هرڅه ته چې زه اړتيا لرم هغه ټول يې ماته راکړي دي.“ حضرت يعقوب دومره ټينګار وکړ تر هغې چې عيسو هغه قبول کړل.

¹²عيسو وويل: ”راځئ چې لاړ شو. زه به تاسو بدرګه کړم.“

¹³مګر حضرت يعقوب هغه ته وفرمايل: ”زما بادار پوهيږي چې اولادونه مې کمزوري دي او زه بايد په دې مېږو او غواګانو باندې چې لنګې دي پام وکړم. که چېرې هغه په يوه ورځ کې سختې وزغلولی شي، نو ټول حيوانات به مړه شي.

¹⁴نو زما بادار دې زما څخه مخکې لاړ شي او زه به ورو، ورو د اولادونو او حيواناتو په قدم درځم ترڅو د خپل بادار سره په ادوم کې يوځای شم.“

¹⁵عيسو وويل: ”نو بيا اجازه راکړه چې د خپلو نفرو څخه يو څو تنه ستا سره پرېږدم.“ حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”د دې حاجت نشته، ځکه زه يوازې دا غواړم چې خپل بادار راباندې مهرباني وکړي.“

¹⁶په هماغه ورځ عيسو په خپله لاره روان شو او بېرته ادوم ته ستون شو.

¹⁷مګر حضرت يعقوب سوکوت * ته لاړ او هلته يې د خپل ځان دپاره کور جوړ کړ او د خپلو حيواناتو دپاره يې څپرې جوړې کړې. نو ځکه هغه ځای د سوکوت په نوم ياد کړای شو.

¹⁸نو حضرت يعقوب د بين النهرين څخه په سلامتۍ سره د شکيم ښار ته چې په کنعان کې دی راغی او ښار ته نژدې يې په يو ځای کې خېمې ودرولې.

¹⁹هغه ځمکه چې په هغې کې يې خېمې ودرولې وې، هغه يې د شکيم د پلار حمور د اولادونو څخه د سپينو زرو په سلو سکو واخيستله.

²⁰هلته هغه د قربانۍ ځای جوړ کړ او هغه يې د ايل الوهي اسرائيل * په نوم ياد کړ.