Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 34 Bible Online

پيدايښت 34 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 34

¹يوه ورځ د حضرت يعقوب او ليه لور دينه د ځينو کنعاني ښځو د ليدلو دپاره لاړه.

²حوي حمور د هغې سيمې مشر ؤ. د هغه زوی شکيم دينه وليدله، هغه يې راونيوله او بې عزته يې کړه.

³د هغه زړه د حضرت يعقوب لور دينه يووړ او په هغې باندې مين شو. هغه هڅه کوله چې د هغې زړه لاس ته راوړي.

⁴شکيم خپل پلار حمور ته وويل: ”دا انجلۍ ماته وکړه.“

⁵حضرت يعقوب خبر شو چې د هغه لور دينه بې عزته شوې ده. مګر څرنګه چې د هغه زامن د خپلو پادو سره په صحرا کې ؤو، نو د هغوى تر راتللو پورې يې هيڅ ونه کړل.

⁶د شکيم پلار حمور راغی چې د حضرت يعقوب سره خبرې وکړي.

⁷د حضرت يعقوب زامن له صحرا څخه راغلل او څنګه چې هغوى واورېدل چې څه پېښه شوې ده نو ډېر خواشيني او سخت په قهر شول ځکه چې شکيم داسې کار کړی ؤ چې د کولو نه ؤ. هغه د حضرت يعقوب د لور په بې عزته کولو سره د اسرائيلو د قوم سپکاوی کړی ؤ.

⁸حمور هغه ته وويل: ”زما زوی شکيم ستا په لور باندې مين شوی دی. اجازه ورکړئ چې د هغې سره واده وکړي.

⁹زمونږ سره خپلوي وکړئ. خپلې لورګانې مونږ ته راکړئ او زمونږ لورګانې خپلو ځانونو ته وکړئ.

¹⁰تاسو کولی شئ چې دلته په دې وطن کې زمونږ سره واوسېږئ او په هرځای کې چې وغواړئ هلته اوسېدلى شئ. آزاد کاروبار په کې وکړئ او د جايداد خاوندان شئ.“

¹¹بيا شکيم د دينه پلار او ورونو ته وويل: ”په ما باندې دا مهرباني وکړئ او تاسو چې هرڅه وغواړئ زه به يې درکړم.

¹²ماته ووايئ چې کوم سوغاتونه تاسو غواړئ او هرڅومره زيات مهر چې غواړئ هم هغه شان يې وټاکئ او تاسو چې هرڅه زما څخه وغواړئ زه به يې درکړم. يوازې دا اجازه راکړئ چې د هغې سره واده وکړم.“

¹³د حضرت يعقوب زامنو د شکيم او د هغه د پلار حمور په ځواب کې په مکر سره خبرې وکړې، ځکه چې د هغوى خور دينه يې بې عزته کړې وه.

¹⁴هغوى ته يې وويل: ”مونږ داسې کار نشو کولی. مونږ نشو کولی خپله خور هغه چاته ورکړو چې سنت شوی نه وي، ځکه چې دا زمونږ دپاره شرم دی.

¹⁵مونږ په يو شرط ستاسو سره جوړه کوو چې ستاسو ټول نارينه دې زمونږ په شان سنت شي.

¹⁶هغه وخت به خپلې لورګانې تاسو ته درکړو او ستاسو لورګانې به خپلو ځانونو ته وکړو او ستاسو سره به يوځای واوسېږو او يو قوم به شو.

¹⁷مګر که چېرې زمونږ خبره قبوله نه کړئ او سنت نشئ، مونږ به خپله خور واخلو او لاړ به شو.“

¹⁸دا شرط حمور او د هغه زوی شکيم ته مناسب ښکاره شو.

¹⁹هغه ځوان د دې کار په سرته رسولو کې ځنډ ونه کړ ځکه چې هغه د حضرت يعقوب په لور باندې مين ؤ. هغه د خپل پلار په کورنۍ کې ترټولو عزتمن سړی ؤ.

²⁰حمور او د هغه زوی شکيم د ښار دروازې ته چې د غونډې ځای ؤ لاړل او د ښار د خلکو سره يې خبرې وکړې.

²¹هغوى وويل: ”دا خلک زمونږ دوستان دي. پرېږدئ چې زمونږ په خاوره کې واوسيږي او کاروبار په کې وکړي. د هغوى دپاره ځمکه پراخه ده. مونږ کولی شو چې د دوى د لورګانو سره وادونه وکړو او دوى کولی شي چې زمونږ د لورګانو سره وادونه وکړي.

²²نو هغوى زمونږ سره يوازې په دې شرط جوړه کوي چې زمونږ سره واوسيږي او راسره يو قوم شي، چې زمونږ ټول نارينه د دوى په شان سنت شي.

²³آيا د هغوى ټولې رمې او پادې او شتمني او د هغوى نور شيان به زمونږ نشي؟ نو راځئ چې د دوى سره موافقه وکړو چې زمونږ سره واوسيږي.“

²⁴ټولو ښاريانو د حمور او د هغه د زوی شکيم وړانديز قبول کړ او د ښار ټول نارينه سنت شول.

²⁵په دريمه ورځ چې ټول خلک لا د سنت کېدلو له امله په درد کې ؤو، د حضرت يعقوب دوه زامنو يعنې د دينه ورونو شمعون او لاوي خپلې تورې واخيستلې او بې له دې چې څوک ورباندې پوه شي ښار ته ننوتل او ټول نارينه يې ووژل،

²⁶چې په هغو کې حمور او د هغه زوی شکيم هم شامل ؤو. هغوی دينه د شکيم د کور څخه واخيستله او لاړل.

²⁷د حضرت يعقوب نور زامن په مړو باندې راوختل او ښار يې لوټ کړ، ځکه چې د هغوى خور هلته بې عزته شوې وه.

²⁸د هغوى رمې، پادې او خره او هرڅه چې په ښار او پټيو کې ؤو، هغه يې واخيستل.

²⁹د هغوى ټوله شتمني يې واخيستله او اولادونه او ښځې يې اسيران کړل او هرڅه چې په کورونو کې ؤو هغه يې لوټ کړل.

³⁰حضرت يعقوب شمعون او لاوي ته وفرمايل: ”تاسو زه د تکليف سره مخامخ کړم. اوس به کنعانيان، فرزيان او همدارنګه د دې خاورې نور اوسېدونکي زما څخه کرکه کوي. زه ډېر نفر نه لرم او که چېرې هغوى زما په ضد سره راټول شي او په ما باندې حمله وکړي، زمونږ ټوله کورنۍ به له منځه لاړه شي.“

³¹مګر هغوى ځواب ورکړ: ”آيا دا لازمه وه چې هغه دې زمونږ د خور سره د يوې فاحشې په شان رويه وکړي؟“