Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 42 Bible Online

پيدايښت 42 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 42

¹کله چې حضرت يعقوب خبر شو چې په مصر کې غلې دانې شته، نو هغه خپلو زامنو ته وويل: ”تاسو ولې هسې ناست يئ او يو او بل ته ګورئ؟

²ما اورېدلي دي چې په مصر کې غلې دانې شته. هلته لاړ شئ او زمونږ دپاره يو څه واخلئ چې له لوږې څخه مړه نشو.“

³نو د حضرت يوسف لس ورونه د غلو دانو د اخيستلو دپاره مصر ته لاړل.

⁴مګر حضرت يعقوب د حضرت يوسف ورور بنيامين د هغوى سره ونه لېږه ځکه چې هغه وېرېده چې کوم زيان ورته ونه رسيږي.

⁵نو د حضرت يعقوب زامن هم د هغو کنعانيانو په ډله کې ؤو چې د غلې د اخيستلو دپاره راغلي ؤو، ځکه چې په کنعان کې هم قحطي وه.

⁶حضرت يوسف د مصر د دوهم مشر په توګه د ټولې دنيا په خلکو باندې غله خرڅوله، نو کله چې د حضرت يوسف ورونه راورسېدل هغه ته په سجده پرېوتل.

⁷څنګه چې حضرت يوسف خپل ورونه وليدل هغوى يې وپېژندل مګر ځان يې هغوى ته لکه د يو پردي په شان وښود او د هغوى سره يې په سخته لهجه خبرې وکړې. هغه پوښتنه ورڅخه وکړه: ”له کوم ځای څخه راغلي يئ؟“ هغوى ځواب ورکړ: ”مونږ د کنعان څخه راغلي يو چې يو څه غله واخلو.“

⁸که څه هم حضرت يوسف خپل ورونه وپېژندل مګر هغوى حضرت يوسف ونه پېژانده.

⁹په دې وخت کې حضرت يوسف خپل هغه خوبونه راياد کړل چې د هغوى په باره کې يې ليدلي ؤو او هغوى ته يې وفرمايل: ”تاسو جاسوسان يئ! تاسو د دې دپاره راغلي يئ چې وګورئ زمونږ په هېواد کې د کوم ځای امنيت کمزوری دی.“

¹⁰هغوى ځواب ورکړ: ”نه زما باداره، ستا غلامان د غلې د اخيستلو دپاره راغلي دي.

¹¹مونږ ټول ورونه يو. مونږ جاسوسان نه يو، مونږ صادق خلک يو.“

¹²حضرت يوسف هغوى ته وفرمايل: ”نه! تاسو د دې دپاره راغلي يئ چې وګورئ زمونږ په هېواد کې د کوم ځای امنيت کمزوری دی.“

¹³هغوى ځواب ورکړ: ”ستا غلامان دولس ورونه د يو سړي زامن يو چې هغه د کنعان په خاوره کې اوسيږي. يو ورور مو مړ شوی دی او کشر ورور اوس زمونږ د پلار سره دی.“

¹⁴حضرت يوسف هغوى ته وفرمايل: ”دا همدا خبره ده لکه څنګه چې ما درته ويلي ؤو. تاسو جاسوسان يئ.

¹⁵اوس به تاسو په دې ډول وازمايلى شئ. زه د فرعون په ژوندون باندې قسم خورم چې تاسو به هيڅکله له دې ځايه لاړ نشئ تر هغې پورې چې ستاسو کشر ورور دلته رانشي.

¹⁶ستاسو څخه دې يو تن لاړ شي چې ستاسو ورور راولي او پاتې به په زندان کې وساتل شي ترڅو ستاسو خبره وازمايلى شي چې تاسو رښتيا وايئ او که نه. که داسې نه وي نو د فرعون په نامه باندې قسم خورم چې تاسو جاسوسان يئ.“

¹⁷هغوى يې درې ورځې په زندان کې وساتل.

¹⁸په دريمه ورځ حضرت يوسف هغوى ته وفرمايل: ”زه له خدايه وېرېږم. زه به تاسو په يو شرط ژوندي پرېږدم،

¹⁹که چېرې تاسو صادقان يئ، نو ستاسو د ورونو څخه دې يو نفر په زندان کې پاتې شي او نور کولی شي چې لاړ شي او خپلو وږيو کورنيو ته غله يوسي.

²⁰مګر تاسو خامخا خپل کشر ورور ماته راولئ نو ستاسو خبره به ثابته شي چې رښتيا وايئ او تاسو به مړه نشئ.“ هغوى رضا شول

²¹او يو بل ته يي وويل: ”اوس مونږ دغه تکليف د هغه کار په نتيجه کې وينو چې د خپل ورور سره مو کړی دی. مونږ وليدل چې هغه په لوی مصيبت کې ؤ او مونږ ته يې د خپل ژوند دپاره زاري کوله، مګر مونږ قبوله نه کړه. په همدې سبب دغه مصيبت په مونږ باندې راغلی دی.“

²²روبين ځواب ورکړ: ”آيا تاسو ته مې ونه ويل چې د دې هلک په مقابل کې ګناه مه کوئ؟ مګر تاسو زما خبره ونه منله! اوس به مونږ د هغه د وينې حساب ورکوو.“

²³هغوى ته معلومه نه وه چې حضرت يوسف د هغوى په خبرو باندې پوهيږي، ځکه چې دوى د هغه سره د ترجمان په وسيله خبرې کولې.

²⁴حضرت يوسف د هغوى څخه لېرې لاړ او په ژړا شو. مګر بېرته دوى ته راستون شو او بيا يې د هغوى سره خبرې وکړې. د هغوى څخه يې شمعون ونيوه او د هغوى په مخ کې يې وتاړه.

²⁵حضرت يوسف امر وکړ چې د هغوى بوجۍ دې د غلو دانو څخه ډکې شي او د هر نفر پيسې دې بېرته د هغه په بوجۍ کې کېښودلې شي او هغوى ته دې د سفر دپاره خواړه ورکړای شي. نو همداسې يې ورسره وکړل.

²⁶هغوى غله په خپلو خرو باندې بار کړه او روان شول.

²⁷په هغه ځای کې چې هغوى د شپې تېرولو دپاره پاتې شول، يو تن خپله بوجۍ خلاصه کړه چې خپل خره ته خوراک ورکړي. خپلې پيسې يې وليدلې چې د بوجۍ په خوله کې وې.

²⁸هغه خپلو ورونو ته وويل: ”زما پيسې يې بېرته ماته راکړې دي او دلته زما په بوجۍ کې دي.“ د هغوى زړونه ولويدل او په رېږدېدلو يې يو بل ته مخ واړاوه او ويې وويل: ”دا څه دي چې خدای پاک زمونږ سره وکړل؟“

²⁹کله چې هغوى خپل پلار حضرت يعقوب ته د کنعان خاورې ته راغلل، نو هغه څه چې په هغوى باندې تېر شوي ؤو هغه ته يې بيان کړل او ويې ويل:

³⁰”د مصر دوهم مشر زمونږ سره په سخته لهجه خبرې وکړې او په مونږ باندې يې دا تور ولګاوه چې مونږ د هغه په خاوره کې جاسوسي کوو.

³¹مګر مونږ هغه ته وويل چې مونږ صادق خلک يو، مونږ جاسوسان نه يو.

³²مونږ دولس ورونه او د يو پلار زامن يو. زمونږ يو ورور مړ شوی دی او کشر ورور مو په کنعان کې زمونږ د پلار سره دی.

³³د مصر دوهم مشر په ځواب کې وويل: هغه وخت به زه پوه شم چې تاسو صادقان يئ چې د خپلو ورونو څخه يو دلته زما سره پرېږدئ او د خپلو وږيو کورنيو دپاره غله واخلئ او لاړ شئ.

³⁴مګر خپل کشر ورور ماته راولئ، نو زه به پوه شم چې تاسو جاسوسان نه يئ بلکه صادقان يئ. بيا به هغه وخت تاسو ته خپل ورور بېرته درکړم او تاسو به وکولی شئ چې دلته پاتې شئ او سوداګري وکړئ.“

³⁵نو څنګه چې هغوى خپلې بوجۍ خالي کړې، د هر نفر په بوجۍ کې د هغه د پيسو کڅوړه وه. کله چې هغوى او د هغوى پلار د پيسو کڅوړې وليدلې نو ووېرېدل.

³⁶د هغوى پلار حضرت يعقوب هغوى ته وفرمايل: ”تاسو زه د خپلو اولادونو څخه بې برخې کړم، يوسف نور نشته او شمعون نور نشته. اوس غواړئ چې بنيامين بوزئ. دا هرڅه زما سره کيږي!“

³⁷په دې وخت کې روبين خپل پلار ته وويل: ”که بنيامين مې بېرته تاته رانه وست زما دواړه زامن ووژنه. هغه ماته وسپاره زه به يې بېرته راولم.“

³⁸مګر حضرت يعقوب وفرمايل: ”زما زوی به ستاسو سره هلته نه ځي. د هغه ورور مړ شوی دی او هغه يوازې پاتې دی. که چېرې په لاره کې په هغه باندې څه پېښه وشي نو زه زوړ سړی يم، له غمه به مړ شم او تاسو ټول به ملامته شئ.“