Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 43 Bible Online

پيدايښت 43 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 43

¹په کنعان کې قحطي نوره هم سخته شوه.

²نو کله چې هغوى هغه ټوله غله چې د مصر څخه يې راوړې وه وخوړله، نو حضرت يعقوب خپلو زامنو ته وفرمايل: ”بېرته لاړ شئ او لږه نوره غله زمونږ دپاره واخلئ.“

³مګر يهودا هغه ته وويل: ”هغه سړي مونږ ته په ټينګه خبرداری راکړی دی چې ترڅو پورې چې ستاسو ورور ستاسو سره نه وي، زما مخ به بيا ونه وينئ.

⁴که زمونږ ورور دې زمونږ سره ولېږه نو مونږ به لاړ شو او ستا دپاره به خواړه واخلو.

⁵مګر که هغه دې ونه لېږه نو مونږ نه ځو، ځکه چې هغه سړي مونږ ته وويل: ترڅو پورې چې ستاسو ورور ستاسو سره نه وي نو نور به زما مخ ونه وينئ.“

⁶حضرت يعقوب وفرمايل: ”زه مو ولې د داسې سخت تکليف سره مخامخ کړم چې هغه سړي ته مو وويل چې ستاسو بل ورور هم شته؟“

⁷هغوى ځواب ورکړ: ”هغه سړي په ډېر غور سره زمونږ او زمونږ د کورنۍ په باره کې زمونږ څخه پوښتنې وکړې ويې ويل: آيا ستاسو پلار تر اوسه پورې ژوندی دی؟ ستاسو بل ورور شته؟ مونږ يوازې د هغه پوښتنو ته ځواب ورکړی دی. مونږ څه پوهېدلو چې هغه به مونږ ته ووايي چې خپل ورور دلته راولئ.“

⁸يهودا خپل پلار حضرت يعقوب ته وويل: ”هلک زما سره ولېږه. مونږ به سمدستي لاړ شو چې مونږ او تاسو او زمونږ ماشومان ژوندي پاتې شو او له لوږې څخه مړه نشو.

⁹زه په خپله د هغه د سلامتيا ضمانت کوم. ته کولی شې چې د هغه مسئوليت زما په غاړه واچوې. که چېرې هغه تاته رانه ولم او ستا په مخکې يې حاضر نه کړم، زه به تاته د تل دپاره ملامت يم.

¹⁰که چېرې مونږ ځنډ نه وای کړی نو تر اوسه پورې به مونږ دوه ځلې تللي او بېرته به راغلي وای.“

¹¹بيا د هغوى پلار حضرت يعقوب هغوى ته وفرمايل: ”که داسې وي نو دا کار وکړئ. د خپل هېواد د ډېرو ښو پيداوارو څخه يو څه واخلئ او په خپلو بوجيو کې يې واچوئ او لږ څه ملهم، شات، مساله، کنډ، پسته او بادام هغه سړي ته د سوغات په توګه يوسئ.

¹²دوه چنده پيسې د ځانه سره واخلئ ځکه هغه پيسې چې بېرته ستاسو د بوجيو په خولو کې ايښودل شوې وې بايد بېرته ورکړئ. کېدای شي چې د هغوى څخه سهوه شوې وي.

¹³خپل ورور هم واخلئ او سمدستي بېرته هغه سړي ته ورشئ.

¹⁴مطلق قادر خدای دې هغه سړی په تاسو باندې مهربانه کړي ترڅو هغه بنيامين او ستاسو بل ورور بېرته تاسو ته درکړي. که چېرې زه بې اولاده کېږم نو بې اولاده دې شم.“

¹⁵نو هغو ورونو سوغاتونه او دوه چنده پيسې واخيستلې او د بنيامين سره مصر ته روان شول او هغوى خپل ځانونه حضرت يوسف ته ورحاضر کړل.

¹⁶کله چې حضرت يوسف د هغوى سره بنيامين وليد نو د خپل کور ناظر ته يې وفرمايل: ”دا خلک زما کور ته بوزه او يو حيوان حلال کړه او تيار يې کړه چې دوى به غرمه زما سره ډوډۍ خوري.“

¹⁷لکه څنګه چې حضرت يوسف امر کړی ؤ هغه سړي هماغه شان وکړل او هغه خلک يې د حضرت يوسف کور ته راوستل.

¹⁸کله چې هغوی د حضرت يوسف کور ته راوستل شول نو ووېرېدل. دوى فکر کاوه: ”مونږ د هغو پيسو په سبب چې په اول ځل زمونږ په بوجيو کې بېرته ايښودل شوې وې، دلته راوستل شوي يو. هغه غواړي چې مونږ بنديان کړي، مونږ خپل غلامان کړي او زمونږ څخه خره واخلي.“

¹⁹نو هغوى د حضرت يوسف ناظر ته ورغلل او د کور په دروازه کې يې د هغه سره خبرې وکړې.

²⁰هغوى وويل: ”ای باداره! مونږ دلته يو ځلې مخکې د غلو دانو د اخيستلو دپاره راغلي ؤو،

²¹خو کله چې په يو ځای کې د شپې تېرولو دپاره ودرېدو، مونږ خپلې بوجۍ پرانيستلې او هر يو خپلې پيسې په هماغه خپله اندازه د خپلو بوجيو په خولو کې وموندلې. نو مونږ هغه بېرته د خپل ځان سره راوړې دي.

²²همدارنګه مونږ نورې پيسې هم د ځان سره راوړې دي چې نوره غله واخلو. مونږ نه پوهېږو چې چا زمونږ په بوجيو کې هغه پيسې اچولې وې.“

²³ناظر وويل: ”اندېښنه مه کوئ او مه وېرېږئ. ستاسو او ستاسو د پلار خدای ستاسو په بوجيو کې تاسو ته خزانه ايښې ده. ستاسو پيسې ماته راورسېدلې.“ نو شمعون يې هغوى ته راوست.

²⁴ناظر د حضرت يوسف ورونه د هغه کور ته دننه بوتلل او هغوى ته يې اوبه ورکړې چې خپلې پښې ومينځي او د هغوى خرو ته يې واښه ورکړل.

²⁵هغوى سوغاتونه تيار کړل چې حضرت يوسف به غرمې ته راشي، ځکه چې دوى ته ويل شوي ؤو چې ډوډۍ به هلته وخوري.

²⁶کله چې حضرت يوسف کور ته راغی، نو دوى هغه سوغاتونه چې کور ته يې راوړي ؤو هغه ته وړاندې کړل او د هغه په مخکې په ځمکه پرېوتل او سجده يې ورته وکړه.

²⁷هغه د دوى د روغتيا په هکله پوښتنه وکړه او بيا يې وفرمايل: ”ستاسو زوړ پلار چې تاسو د هغه په باره کې ويلي ؤو څنګه دی؟ آيا هغه تر اوسه پورې ژوندی دی؟“

²⁸هغوى وويل: ”ستا غلام يعنې زمونږ پلار تر اوسه پورې ژوندی دی او ښه دی.“ دوى پړمخې پرېوتل او د هغه په وړاندې يې د احترام سرونه ټيټ کړل.

²⁹کله چې حضرت يوسف خپل سکه ورور بنيامين وليده، هغه پوښتنه وکړه: ”آيا ستاسو کشر ورور چې تاسو ماته د هغه په باره کې ويلي ؤو دا دی؟ ای زما زويه! خدای پاک دې تاته برکت درکړي.“

³⁰حضرت يوسف سمدستي لاړ، ځکه چې د خپل ورور په ليدلو باندې ډېر احساساتي شو او د ژړا ځای يې لټاوه. هغه خپلې شخصي کوټې ته ننوت او هلته يې وژړل.

³¹وروسته له هغې چې خپل مخ يې ومينځه دباندې راووت. خپل ځان يې کنترول کړ او ويې فرمايل: ”ډوډۍ راوړئ.“

³²حضرت يوسف ته يې په يو دسترخوان باندې ډوډۍ ورکړه او د هغه ورونو ته يې په بل دسترخوان باندې. مصريانو ته يې چې هلته يې ډوډۍ خوړله جدا کېښودله ځکه چې هغوی به د عبرانيانو سره ډوډۍ نه خوړله. مصريانو د عبرانيانو سره ډوډۍ خوړل حرام ګڼل.

³³د هغه ورونه د هغوى د عمر له مخې د مشر څخه تر کشره پورې د حضرت يوسف په مخکې کښېنول شول او هغوى په حيرانتيا سره يو بل ته کتل.

³⁴هغوى ته د حضرت يوسف د دسترخوان څخه ډوډۍ ورکړای شوه او د بنيامين برخه د نورو ټولو څخه پنځه چنده زياته وه. نو هغوى د حضرت يوسف سره وخوړل او ويې څښل او خوشالي يې وکړه ترڅو چې نېشه شول.