Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 44 Bible Online

پيدايښت 44 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 44

¹حضرت يوسف د خپل کور ناظر ته امر وکړ: ”د دې خلکو بوجۍ ګانې د غلو دانو څخه دومره ډکې کړه چې څومره دوى وړلی شي او د هر نفر پيسې د هغه د بوجۍ په خوله کې کېږده.

²زما د سپينو زرو جام د کشر ورور د بوجۍ په خوله کې د هغه د غلو دانو د پيسو سره کېږده.“ نو څنګه چې حضرت يوسف هغه ته فرمايلي ؤو همداسې يې وکړل.

³سهار وختي د حضرت يوسف ورونه د خپلو خرو سره په خپله لاره رخصت کړای شول.

⁴هغوى لا د ښار څخه دومره لېرې نه ؤو تللي چې حضرت يوسف د خپل کور ناظر ته وفرمايل: ”پاڅه او هغو خلکو پسې ورشه او کله چې هغوى ته ورسېدلې ورته ووايه چې تاسو ولې د نېکۍ په بدل کې بدي وکړه؟

⁵تاسو ولې زما د بادار د سپينو زرو جام چې هغه په کې څښل کوي او فال ورباندې ګوري غلا کړ؟ تاسو ډېر بد کار وکړ.“

⁶کله چې ناظر هغوى ته ورورسېد نو دا خبرې يې هغوى ته تکرار کړې.

⁷مګر هغوى ورته ځواب ورکړ: ”ای زمونږ باداره، ولې داسې خبرې کوې؟ مونږ قسم خورو چې مونږ داسې کار نه دی کړی.

⁸ګوره! هغه پيسې چې مونږ د خپلو بوجيو په خولو کې پيدا کړې بېرته مو د کنعان د خاورې څخه تاسو ته راوړلې، نو څنګه به ستا د بادار د کور څخه سره زر يا سپين زر غلا کړو؟

⁹که هغه په مونږ کې د کوم يو سره پيدا شي هغه دې ووژل شي او مونږ دې ستا غلامان شو.“

¹⁰بيا هغه وويل: ”ډېر ښه. مګر يوازې هغه چا سره چې جام پيدا شي هغه به زما غلام شي او تاسو نور به د ملامتيا څخه خلاص شئ.“

¹¹هغوى هر يو په چالاکۍ سره خپله بوجۍ کوزه کړه او هغه يې پرانيستلې.

¹²بيا ناظر شروع وکړه او د مشر څخه نيولې تر کشره پورې يې په غور سره ولټول او جام د بنيامين په بوجۍ کې وموندل شو.

¹³په دې وخت کې هغوى له غمه خپل کالي وشکول، خپل خره يې بار کړل او ښار ته راستانه شول.

¹⁴کله چې يهودا او د هغه ورونه د حضرت يوسف کور ته راغلل، هغه لا هلته ؤ او هغوى د حضرت يوسف په مخ کې په ځمکه پرېوتل.

¹⁵حضرت يوسف هغوى ته وفرمايل: ”تاسو څه وکړل؟ آيا تاسو نه پوهېدلئ چې زما په شان سړی کولی شي چې د فال په وسيله شيان راپيدا کړي؟“

¹⁶يهودا ځواب ورکړ: ”ای باداره، تاسو ته څه ووايو؟ مونږ څه ويلی شو؟ خپله بې ګناهي څرنګه ثابته کړو؟ خدای پاک زمونږ ګناه ښکاره کړه. اوس به مونږ ټول او هغه چې جام ورسره پيدا شوی دی ستاسو غلامان شو.“

¹⁷مګر حضرت يوسف وفرمايل: ”نه! زه به هيڅکله داسې ونه کړم! يوازې هغه څوک به زما غلام شي چې جام ورسره موندل شوی دی او تاسو نور په خير سره بېرته خپل پلار ته لاړ شئ.“

¹⁸بيا يهودا حضرت يوسف ته ورغی او ويې ويل: ”ای باداره، زه پوهېږم چې تاسو د فرعون په شان قدرت لرئ، نو په ما باندې په قهر نشئ او د مهربانۍ له مخې اجازه راکړئ چې تاسو سره سپينې خبرې وکړم.

¹⁹زما باداره، تاسو زمونږ څخه پوښتنه وکړه چې ستاسو پلار يا بل ورور شته؟

²⁰مونږ ځواب درکړ چې زمونږ پلار زوړ دی او کشر ورور هم لرو چې هغه ته په سپين ږيرتوب کې پيدا شوی دی. د هلک ورور مړ شوی دی او هغه د خپلې مور د اولادونو څخه يوازينی زوی دی چې ژوندی دی او پلار يې ورسره زياته مينه کوي.

²¹باداره، تاسو مونږ ته وويل چې هغه دلته راولئ چې په خپله يې ووينم.

²²مونږ تاسو ته وويل چې هغه هلک د خپل پلار څخه نشي جدا کېدلى او که چېرې جدا شي نو پلار به يې مړ شي.

²³مګر تاسو مونږ ته وويل چې تر هغې پورې چې ستاسو کشر ورور ستاسو سره رانشي نو زما مخ به بيا ونه وينئ.

²⁴نو کله چې مونږ خپل پلار ته ورغلو، ستاسو خبرې مو ورته بيان کړې.

²⁵نو زمونږ پلار وويل: بېرته لاړ شئ او لږې نورې غلې دانې واخلئ.

²⁶مګر مونږ ځواب ورکړ: مونږ نشو تللی. خو که زمونږ کشر ورور زمونږ سره وي نو لاړ به شو. که زمونږ کشر ورور راسره نه وي نو د هغه سړي مخ نشو ليدلی.

²⁷زمونږ پلار مونږ ته وويل: تاسو پوهېږئ چې ماته زما د ښځې راحيل څخه يوازې دوه زامن پيدا شوي دي.

²⁸د هغوی څخه يو يې ورک شوی دی. هغه به خامخا د کوم داړونکي ځناور له خوا ټوټې ټوټې شوی وي او له هغه وخت راهيسې مې نه دی ليدلی.

²⁹نو که تاسو دا هم له ما څخه بوزئ او په هغه باندې څه وشي نو څرنګه چې زه سپين ږيری يم د هغه غم له امله به چې تاسو مې ورباندې اخته کوئ مړ شم.

³⁰نو اوس که چېرې زه بېرته خپل پلار ته ورشم او هلک زمونږ سره نه وي، نو که زما پلار چې ژوند يې د هلک د ژوند سره تړلی دی

³¹وګوري چې هلک نشته هغه به مړ شي. هغه دومره زوړ دی چې هغه غم چې مونږ يې په هغه باندې راولو، هغه به ووژني.

³²ما خپل پلار ته د دې هلک د ساتنې ضمانت ورکړی دی ويلي مې دي: که هغه مې بېرته تاته رانه وست، نو زه به ټول عمر تاته ملامت يم.

³³نو اوس ای باداره، زه به د هلک په ځای ستاسو د غلام په توګه دلته پاتې شم. هغه پرېږدئ چې د خپلو ورونو سره بېرته لاړ شي.

³⁴که هلک زما سره نه وي خپل پلار ته به څنګه بېرته ورشم؟ زه دا نشم زغملى چې هغه بدبختي چې زما په پلار باندې به راشي ووينم.“