Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 47 Bible Online

پيدايښت 47 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 47

¹نو حضرت يوسف لاړ او فرعون ته يې وفرمايل: ”زما پلار او زما ورونه د خپلو رمو، پادو او خپلو ټولو شيانو سره چې درلودل يې د کنعان څخه راغلي دي او اوس د جوشن په سيمه کې دي.“

²هغه د خپلو ورونو څخه پنځه تنه انتخاب کړل او فرعون ته يې وروپېژندل.

³فرعون د هغوى څخه پوښتنه وکړه: ”تاسو څه کار کوئ؟“ هغوى ځواب ورکړ: ”مونږ د خپلو نيکونو په شان شپانه يو.

⁴مونږ راغلي يو چې د يو څه مودې دپاره په دې وطن کې واوسېږو، ځکه چې د کنعان په خاوره کې ډېره سخته قحطي ده او هلته زمونږ د رمو دپاره څړځای نشته. نو اوس مونږ ته اجازه راکړئ چې د جوشن په سيمه کې واوسېږو.“

⁵فرعون حضرت يوسف ته وويل: ”اوس چې ستا پلار او ورونه تاته راغلي دي،

⁶د مصر ځمکه ستا په مخ کې ده. پرېږده چې هغوى د جوشن په سيمه کې چې د دې هېواد ترټولو ښه ځمکه ده واوسيږي. همدارنګه زه غواړم چې ستاسو ډېر ښه شپانه دې زما پسونه او وزې وساتي.“

⁷بيا حضرت يوسف خپل پلار حضرت يعقوب راوست او فرعون ته يې وروپېژانده. حضرت يعقوب فرعون ته برکت ورکړ.

⁸فرعون د حضرت يعقوب څخه پوښتنه وکړه: ”ستا عمر څومره دی؟“

⁹حضرت يعقوب ځواب ورکړ: ”زما د عمر يوسلو دېرش کاله شوي دي او له يو ځای څخه مې بل ځای ته کډه کړې ده. زما پلرونو او نيکونو هم له يو ځای څخه بل ځای ته کډه کړې ده. مګر هغوى اوږد عمر درلود او د هغوى ژوند زما د ژوند په شان سخت نه ؤ.“

¹⁰حضرت يعقوب يو ځل بيا فرعون ته برکت ورکړ او د هغه د حضور څخه لاړ.

¹¹نو حضرت يوسف د فرعون د امر سره سم خپل پلار او ورونو ته په مصر کې ډېر ښه ځای چې د رعمسيس ښار ته نژدې ؤ ورکړ.

¹²حضرت يوسف خپل پلار، خپلو ورونو او د خپل پلار ټولې کورنۍ ته د هغوى د اولادونو د شمېر سره سم خواړه برابرول.

¹³قحطي دومره سخته شوه چې په ټوله سيمه کې ډوډۍ نه وه او د کنعان او مصر خلک د لوږې له لاسه کمزوري شول.

¹⁴د مصر او کنعان د خلکو سره چې څومره پيسې وې هغه ټولې يې د غلو د اخيستلو په بدل کې حضرت يوسف ته ورکړې او حضرت يوسف هغه پيسې واخيستلې او د فرعون په خزانه کې يې کېښودلې.

¹⁵کله چې د مصر او د کنعان د خلکو پيسې خلاصې شوې نو ټول مصريان حضرت يوسف ته راغلل او ويې ويل: ”زمونږ ټولې پيسې خلاصې شوې، مونږ ته غلې دانې راکړئ. دې ته مو مه پرېږدئ چې تاسو راته ګورئ او مونږ مړه کېږو.“

¹⁶حضرت يوسف ځواب ورکړ: ”که چېرې ستاسو پيسې خلاصې شوې وي نو خپل حيوانات راولئ. زه به ستاسو د حيواناتو په بدل کې په تاسو باندې غلې دانې خرڅې کړم.“

¹⁷نو هغوى حضرت يوسف ته خپل حيوانات راوستل او حضرت يوسف د هغوى د آسونو، پسونو، وزو، غوايانو او خرو په بدل کې ورته غله ورکړه او په هغه کال يې هغوى ته د دوى د ټولو حيواناتو په بدل کې غله ورسوله.

¹⁸کله چې هغه کال تېر شو، د قحطۍ په بل کال هغوى حضرت يوسف ته راغلل او ويې ويل: ”باداره، ستاسو څخه دا حقيقت نشو پټولی چې زمونږ ټولې پيسې خلاصې شوې دي او زمونږ حيوانات هم ستاسو شول. زمونږ سره د خپل ځان او ځمکې څخه پرته نور څه نه دي پاتې چې تاسو ته يې درکړو.

¹⁹مونږ دې ته مه پرېږدئ چې مړه شو! مه پرېږدئ چې زمونږ ځمکه شاړه شي. مونږ او زمونږ ځمکه د غلو دانو په بدل کې واخلئ. مونږ به د فرعون غلامان شو او هغه به زمونږ د ځمکې خاوند شي. مونږ ته غله راکړئ چې ژوندي پاتې شو او تخم راکړئ چې خپلې ځمکې وکرو.“

²⁰نو حضرت يوسف د مصر ټوله ځمکه فرعون ته واخيستله. مصريانو هر يو خپله ځمکه خرڅه کړه ځکه چې په هغوى باندې سخته قحطي شوه او ځمکه د فرعون شوه.

²¹حضرت يوسف د مصر د يو سر څخه تر بل سر پورې خلک غلامان کړل.

²²يوازينۍ ځمکه چې حضرت يوسف په بيه نه وه اخيستې هغه د کاهنانو ځمکه وه، ځکه چې کاهنانو ته به د فرعون له خوا يو څه ورکول کېدل چې خپل ژوند ورباندې وکړي. په دې سبب هغوى خپله ځمکه خرڅه نه کړه.

²³حضرت يوسف خلکو ته وفرمايل: ”اوس چې ما ستاسو ځمکې او تاسو د فرعون دپاره اخيستي يئ، دا دی تخم ستاسو دپاره چې په خپلو ځمکو کې يې وکرئ.

²⁴مګر کله چې د حاصل وخت راشي، نو تاسو به د هغې څخه پنځمه برخه فرعون ته ورکړئ او پاتې څلور برخې د ځمکو د تخم او خپل ځان، خپلو کورنيو او خپلو ماشومانو ته د خوراک دپاره وساتئ.“

²⁵هغوى وويل: ”باداره، تاسو زمونږ سره نېکي وکړله او زمونږ ژوند مو وژغوره. نو مونږ به د فرعون غلامان يو.“

²⁶نو حضرت يوسف د مصر په خاوره کې دا قانون وټاکه چې د محصولاتو پنځمه برخه به د فرعون وي. دغه قانون تر نن ورځې پورې په خپل قوت پاتې دی. يوازې د کاهنانو ځمکه د فرعون جايداد نشو.

²⁷نو اسرائيليان په مصر کې د جوشن په سيمه کې اوسېدل. په هغه ځای کې دوى شتمني لاس ته راوړه او د ډېرو اولادونو خاوندان شول.

²⁸حضرت يعقوب په مصر کې اوولس کاله ژوند وکړ او په يوسلو اوه څلوېښت کلنۍ کې وفات شو.

²⁹کله چې د حضرت يعقوب د وفات کېدلو وخت رانژدې شو، هغه خپل زوی حضرت يوسف راوغوښت او هغه ته يې وفرمايل: ”که چېرې زه درباندې په رښتيا ګران يم نو خپل لاس دې زما د ورون لاندې کېږده او زما سره لوظ وکړه چې ما به په مصر کې نه ښخوې.

³⁰زه غواړم په هغه ځای کې ښخ کړای شم چې زما نيکونه په کې ښخ دي. ما د مصر څخه يوسه او په کوم ځای کې چې هغوى ښخ شوي دي هلته مې ښخ کړه.“ حضرت يوسف ځواب ورکړ: ”څنګه چې ته وايې همداسې به وکړم.“

³¹حضرت يعقوب وفرمايل: ”زما سره لوظ وکړه چې ته به دا کار کوې.“ حضرت يوسف لوظ وکړ او حضرت يعقوب په خپل کټ باندې سر ټيټ کړ او شکر يې ادا کړ.