Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب پيدايښت 48 Bible Online

پيدايښت 48 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

پيدايښت 48

¹څه موده وروسته حضرت يوسف ته خبر ورسېد چې پلار يې ناروغ دی. نو هغه خپل دواړه زامن منسي او افرايم د ځان سره واخيستل او د خپل پلار ليدلو ته ورغی.

²کله چې حضرت يعقوب خبر شو چې د هغه زوی حضرت يوسف د هغه د ليدلو دپاره راغلی دی نو هغه د خپل ټول قوت څخه کار واخيست ترڅو په خپل کټ باندې کښېناست.

³حضرت يعقوب يوسف ته وفرمايل: ”مطلق قادر خدای ماته د کنعان په وطن کې په لوز کې راښکاره شو او برکت يې راته راکړ.

⁴ماته يې وفرمايل: تاته به زيات اولادونه درکړم. ستا د نسل څخه به زيات قومونه جوړ کړم او دغه ځمکه به ستا څخه وروسته ستا اولادې ته د هغوى د دايمي ملکيت په توګه ورکړم.

⁵نو اوس ستا دوه زامن چې زما د راتللو څخه مخکې په مصر کې زېږېدلي ؤو، هغوى زما دي. افرايم او منسي د روبين او شمعون په شان زما زامن دي.

⁶له دوى څخه وروسته چې ستا کوم اولادونه پيدا کيږي هغه به ستا وي او د هغوى ميراث به د افرايم او منسي څخه وي.

⁷څه وخت چې زه د بين النهرين څخه راتلم نو په خواشينۍ سره راحيل د کنعان په خاوره کې افراتې ته نژدې په لاره کې مړه شوه. نو هغه مې د افراتې د لارې تر څنګه ښخه کړه.“ (هغه ځای اوس د بيت الحم په نوم ياديږي.)

⁸کله چې حضرت يعقوب د حضرت يوسف زامن وليدل هغه پوښتنه وکړه: ”دا څوک دي؟“

⁹حضرت يوسف خپل پلار ته وفرمايل: ”دا زما زامن دي چې خدای پاک ماته دلته په مصر کې راکړي دي.“ بيا حضرت يعقوب وفرمايل: ”هغوى ماته راوله چې زه ورته برکت ورکړم.“

¹⁰د حضرت يعقوب سترګې د زوړوالي له کبله دومره کمزورې شوې وې چې څه شی ورته سم نه ښکاره کېده. نو حضرت يوسف خپل زامن هغه ته ورنژدې کړل او د هغه پلار هغوى ښکل کړل او په خپل غېږ کې يې ونيول.

¹¹حضرت يعقوب يوسف ته وفرمايل: ”ما هيڅکله دا اميد نه درلود چې ستا مخ به بيا ووينم او اوس خدای پاک زه دې ته پرېښودم چې ستا اولادونه هم ووينم.“

¹²بيا حضرت يوسف هغوى د خپل پلار د زنګنونو څخه لېرې کړل او د احترام په خاطر يې هغه ته خپل سر ټيټ کړ.

¹³حضرت يوسف افرايم د حضرت يعقوب چپ لاس ته او منسي يې د هغه ښي لاس ته نژدې راوستل.

¹⁴مګر حضرت يعقوب خپل ښي لاس اوږد کړ او هغه يې د افرايم په سر باندې کېښود، که څه هم هغه کشر ؤ او خپل چپ لاس يې د منسي په سر باندې چې مشر ؤ کېښود.

¹⁵بيا هغه حضرت يوسف ته برکت ورکړ او ويې فرمايل: ”هغه خدای چې زما پلرونو حضرت ابراهيم او حضرت اسحاق يې خدمت کړی دی، هغه دې دغو هلکانو ته برکت ورکړي! هغه خدای چې تر دې ورځې پورې يې زما لارښوونه کړې، هغوى ته دې برکت ورکړي!

¹⁶هغه فرښته دې هغوى ته برکت ورکړي چې زه يې د ټولو بدو څخه ژغورلی يم! زما او زما د نيکونو حضرت ابراهيم او حضرت اسحاق نومونه دې د دوى په وسيله ژوندي وساتل شي او هغوى دې ډېره اولاده ولري“

¹⁷کله چې حضرت يوسف وليدل چې پلار يې خپل ښي لاس د افرايم په سر باندې کېښود هغه خفه شو. نو د خپل پلار لاس يې ونيوه چې د افرايم له سر څخه يې د منسي سرته راواړوي.

¹⁸حضرت يوسف هغه ته وويل: ”نه پلاره، دغه مشر هلک دی. خپل ښي لاس دې د هغه په سر باندې کېږده.“

¹⁹مګر د هغه پلار انکار وکړ او ويې ويل: ”ای زويه، زه پوهېږم! زه پوهېږم چې د منسي څخه به هم يو لوی قوم جوړ شي. مګر د هغه کشر ورور به د هغه څخه لوی سړی شي ځکه چې د هغه د اولادې څخه به لوی قومونه پيدا شي.“

²⁰په هغه ورځ حضرت يعقوب هغوى ته برکت ورکړ ويې فرمايل: ”د اسرائيلو قوم به يو او بل ته ستاسو په نوم برکت غواړي او داسې به وايي چې خدای پاک دې تا د افرايم او منسي په شان کړي.“ په دې ډول حضرت يعقوب افرايم ته په منسي باندې د لومړي توب حق ورکړ.

²¹بيا حضرت يعقوب يوسف ته وفرمايل: ”ګوره، زه مرګ ته نژدې يم خو خدای پاک به ستاسو سره مل وي او تاسو به بېرته د خپلو نيکونو وطن ته بوزي.

²²د شکيم هغه حاصلخېزه سيمه چې ما د اموريانو څخه د خپلې تورې او ليندې په زور نيولې ده، ستا ورونو ته نه، بلکه تاته درکوم.“