Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب دوهم سموئيل 14 Bible Online

دوهم سموئيل 14 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

دوهم سموئيل 14

¹یوآب د زرویه زوی پوه شو چې داود پادشاه ابشالوم ډېر یادوي.

²نو یوآب تقوع ته یو نفر ولېږه او له هغه ځای څخه یې یوه هوښیاره ښځه راوستله. هغې ته یې وویل: ”داسې فرض کړه چې ته د ویر کولو په حال کې یې. د ویر کالي واغونده او د ښه بوی لرونکي تېل مه وهه. خپل ځان د هغې ښځې په شان جوړ کړه چې زیات وخت یې ویر کړی وي.

³بیا پادشاه ته ورشه او هغه څه چې زه یې درته وایم هغه ته ووایه.“ نو بیا یوآب هغې ته وویل چې څه ووایي.

⁴کله چې هغه ښځه پادشاه ته ورغله، هغه ته د درناوي په خاطر په ځمکه باندې پړمخې پرېوتله او ویې ویل: ”ای اعلیحضرته! زما سره مرسته وکړه.“

⁵پادشاه د هغې څخه پوښتنه وکړه: ”ته څه غواړې؟“ هغې ځواب ورکړ: ”زه کونډه یمه. زما میړه مړ شوی دی.

⁶اعلیحضرته! زما دوه زامن وو. یوه ورځ هغوی په پټي کې یو د بله سره جنګ وکړ او هلته هیڅوک نه ؤ چې دوی سره بېل کړي. یوه هغه بل وواژه.

⁷اوس زما ټول خپلوان زما په ضد راپورته شوي دي او زما څخه دا غوښتنه کوي چې خپل زوې هغوی ته وسپارم، ترڅو هغه د خپل ورور د قتل په خاطر ووژني. که چېرې هغوی دا کار وکړي نو زما اخرنۍ هیله به هم له منځه یوسي او زما میړه ته به د ځمکې په مخ نه نوم پاتې شي او نه اولاد.“

⁸پادشاه هغې ښځې ته وویل: ”ته خپل کور ته ستنه شه او زه به ستا په خاطر حکم ورکړم.“

⁹هغې وویل: ”اعلیحضرته! تاسو چې هرڅه کوئ د هغې ملامتیا دې په ما او زما په کورنۍ باندې وي، تاسو او شاهي کورنۍ دې بې ګناه وي.“

¹⁰پادشاه ځواب ورکړ: ”که چېرې چا درته څه وویل، هغه ماته راوله، بیا به هیڅکله تا نه ځوروي.“

¹¹هغې وویل: ”اعلیحضرته! مهرباني وکړئ د خپل څښتن خدای په نوم قسم وخورئ ترڅو زما خپلوان چې زما د زوی د مرګ د بدل اخیستلو مسئول دی زما د بل زوی په وژلو سره یو لوی جرم ونه کړي.“ داود ځواب ورکړ: ”زه د ژوندي څښتن په نوم قسم خورم چې ستا د زوی د سر یو ویښته به هم کم نه شي.“

¹²هغې ښځې وویل: ”اعلیحضرته! اجازه راکړئ چې یوه بله خبره هم درته وکړم.“ هغه ځواب ورکړ: ”ووایه!“

¹³هغې ښځې وویل: ”ولې مو د خدای د قوم سره داسې غلطي کړې ده؟ تاسو خپل زوی نه پرېږدئ چې د جلاوطنۍ څخه راستون شي نو تاسو خپل ځان په هغې خبرې باندې چې همدا اوس مو وکړه ملامتوئ.

¹⁴مونږ ټول مړه کېږو او د اوبو په شان یو چې په ځمکه باندې توئیږي او بېرته نه شي راټولېدلی. خدای ژوند نه اخلي بلکه داسې لاره لټوي چې یو شړلی سړی د هغه څخه لېرې پاتې نه شي.

¹⁵نو اوس، اعلیحضرته! د دې خبرې دلیل چې زه راغلې یم چې تاسو سره خبرې وکړم، دا دی چې خلک ماته ګواښ کوي. نو ما د ځان سره وویل چې زه به تاسو سره خبرې وکړم او دا هیله مې درلودله چې تاسو به هغه څه وکړئ چې زه یې غواړم.

¹⁶ما فکر کاوه چې تاسو به زما خبرو ته غوږ ونیسئ او ما به د هغه سړي د لاسه وژغورئ چې هڅه کوي ما او زما زوی دواړه د هغه وطن څخه بې برخې کړي چې خدای مونږ ته راکړی دی.

¹⁷اعلیحضرته! نو ما باور درلود چې ستاسو وعده به ماته ارامي راولي، ځکه چې تاسو د ښو او بدو په پېژندلو کې د خدای د فرښتې په شان یاست. ستاسو څښتن خدای دې له تاسو سره وي.“

¹⁸پادشاه ځواب ورکړ: ”زه ستا څخه یو سوال کوم او ته باید راته پوره رښتیا ووایې.“ هغې ځواب ورکړ: ”اعلیحضرته! د هر شي پوښتنه چې کوئ.“

¹⁹پادشاه د هغې څخه پوښتنه وکړه: ”آیا په دې ټولو کارونو کې له تا سره د یوآب لاس نه دی؟“ هغې ځواب ورکړ: ”اعلیحضرته! زه ستاسو په ژوند باندې قسم خورم چې هیڅوک نه شي کولی له تاسو څخه حقیقت پټ کړي. په رښتیا سره دا ستاسو قوماندان یوآب ؤ، هغه ټول څه چې ما تاسو ته وویل، هغه ماته را زده کړل.

²⁰خو هغه دا کار د دې دپاره وکړ چې دا اوسنی حالت بدل کړي. اعلیحضرته! تاسو د خدای د فرښتې په شان حکمت لرئ، هر هغه څه چې په هېواد کې پېښیږي تاسو ورباندې پوهېږئ.“

²¹وروسته پادشاه یوآب ته وویل: ”ډېر ښه، ما پرېکړه کړې ده څه چې ته غواړې زه به یې وکړم. لاړ شه او هغه ځوان ابشالوم دلته راوله.“

²²یوآب هغه ته د درناوي کولو په خاطر په ځمکه باندې پړمخې پرېوت او ویې ویل: ”اعلیحضرته! خدای دې تاته برکت درکړي! اوس زه پوه شوم چې تاسو زما څخه خوشاله یئ، ځکه چې زما غوښتنه مو ومنله.“

²³بیا یوآب جشور ته لاړ او ابشالوم یې بېرته اورشلیم ته راوست.

²⁴خو بیاهم پادشاه حکم وکړ چې ابشالوم دې خپل کور ته لاړ شي. پادشاه وویل: ”زه نه غواړم چې د هغه مخ ووینم.“ نو ابشالوم په خپل کور کې اوسېده او د پادشاه سره به نه مخامخ کېده.

²⁵په ټولو اسراییلو کې د ابشالوم په شان ښکلی او د صفت وړ سړی نه پیدا کېده. په هغه کې د سر څخه نیولې تر پښو پورې هیڅ کوم عیب نه ؤ.

²⁶د هغه ویښتان ډېر ګڼ وو او په کال کې به یې یو ځل کمول. هرکله چې به هغه ډېر اوږده او درانده شول نو د هغه وزن به د شاهي اندازې د وزن له مخې له دوه کیلوګرامو څخه زیاتېده.

²⁷ابشالوم درې زامن او د تامار په نامه یوه لور درلودله چې ډېره ښایسته نجلۍ وه.

²⁸ابشالوم دوه کاله په اورشلیم کې اوسېده او د پادشاه مخ یې ونه لید.

²⁹نو ابشالوم یوآب د دې دپاره راوغوښت چې پادشاه ته یې ورولېږي، مګر هغه ونه غوښتل چې ده ته ورشي. نو هغه یې د دوهم ځل دپاره راوغوښت مګر هغه د راتګ څخه انکار وکړ.

³⁰نو ابشالوم خپلو خدمتګارانو ته وویل: ”ګورئ، د یوآب پټی زما د پټي په څنګ کې دی او هلته د هغه اوربشې دي، لاړ شئ او اور ورته واچوئ.“ نو هغوی پټي ته اور واچاوه.

³¹یوآب د ابشالوم کور ته ورغی او ورڅخه یې پوښتنه وکړه: ”ستا خدمتګارانو ولې زما پټي ته اور اچولی دی؟“

³²ابشالوم یوآب ته وویل: ”ګوره، ما تاته خبر درولېږه چې دلته راشه. ما غوښتل چې پادشاه ته ورشې او زما دپاره ورڅخه دا پوښتنه وکړې چې ولې د جشور څخه دلته راغلم؟ ښه به دا وه چې هلته پاتې شوی وای.“ ابشالوم زیاته کړه: ”زه ستا څخه غواړم چې ماته داسې لاره جوړه کړې چې پادشاه وګورم. که چېرې زه ګناهکار یم نو پرېږده چې ومې وژني.“

³³نو یوآب پادشاه ته ورغی او دا یې ورته وویل. بیا پادشاه ابشالوم راوغوښت او هغه راغی او د پادشاه په مخ کې د درناوي په خاطر ځمکې ته ټیټ شو او پادشاه ابشالوم ښکل کړ.