Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب دوهم سموئيل 2 Bible Online

دوهم سموئيل 2 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

دوهم سموئيل 2

¹وروسته بیا داود د څښتن څخه پوښتنه وکړه: ”آیا زه لاړ شم او د یهودا د ښارونو څخه د یو کنترول په لاس کې واخلم؟“ څښتن ځواب ورکړ: ”هو.“ داود پوښتنه وکړه: ”کوم یو ښار ته لاړ شم؟“ څښتن وویل: ”حبرون ته.“

²نو داود خپلې دوه ښځې، یزرعیلي اخینوعم او د نابال کرملي کونډه ابیجایل له ځان سره واخیستلې او حبرون ته لاړ.

³همدارنګه داود خپل نفر او د هغوی کورنۍ د ځان سره بوتلې او هغوی د حبرون په شاوخوا ښارونو کې ځای په ځای شول.

⁴وروسته د یهودا سړي حبرون ته راغلل او هلته یې داود د یهودا د پادشاه په توګه غوره کړ. کله چې داود واورېدل چې د جلعاد د یابیش خلکو شائول ښخ کړی دی،

⁵هغه استازي ولېږل چې هغوی ته داسې ووایي: ”څښتن دې تاسو ته برکت درکړي ځکه چې تاسو خپله وفاداري خپل پادشاه ته وښودله چې هغه مو ښخ کړ.

⁶څښتن دې له تاسو سره مهرباني او وفاداري وکړي او د هغه کار په خاطر چې تاسو کړی دی زه به هم تاسو سره نېکي وکړم.

⁷اوس چې ستاسو پادشاه شائول مړ شوی دی او د یهودا خلکو زه د خپل پادشاه په توګه غوره کړی یم، نو قوي او زړور اوسئ!“

⁸په دې ترڅ کې د شائول د لښکرو قوماندان د نیر زوی ابنیر د شائول زوی ایشبوشت د محنایم ښار ته چې د اردن د سیند بلې خواته ؤ راوست.

⁹په هغه ځای کې ابنیر ایشبوشت د جلعاد، یزرعیل، اشیر، افرایم او بنیامین په سیمو باندې، یعنې په ټولو اسراییلو یې پادشاه کړ.

¹⁰هغه د څلوېښتو کالو په عمر ؤ چې د اسراییلو پادشاه شو او دوه کاله یې پادشاهي وکړه. مګر د یهودا قبیله داود ته وفاداره وه.

¹¹داود په حبرون کې د یهودا په قبیلې باندې اووه نیم کاله پادشاهي وکړه.

¹²ابنیر د ایشبوشت د نفرو سره یوځای د محنایم څخه جبعون ښار ته لاړل.

¹³د داود نفر د زرویه زوی یعنې یوآب په مشرۍ ووتل او دواړه ډلې د جبعون د ډنډ سره یو د بل سره مخامخ شوې. یوه ډله د ډنډ یوې خواته او بله ډله د ډنډ بلې خواته کښېناستله.

¹⁴ابنیر یوآب ته وړاندیز وکړ: ”راځئ چې د دواړو خواو څخه ځوانان راولو چې زمونږ په مخ کې وجنګیږي، هر سړی د بل سړي په مقابل کې.“ یوآب ځواب ورکړ: ”صحیح ده.“

¹⁵نو ځوانان ودرېدل او وشمېرل شول، دولس تنه د بنیامین د قبیلې او د ایشبوشت څخه او دولس تنه د داود د نفرو څخه.

¹⁶هر سړي خپل سیال له ویښتانو رانیوه او خپله توره یې د هغه په اړخ کې منډله، ترڅو هغه ټول څلورویشت تنه سره یوځای وغورزېدل او مړه شول. نو هغه ځای د تورو د میدان په نوم یاد شو.

¹⁷د دې پسې بله جګړه ډېره سخته وه، د ابنیر او د اسراییلو عسکرو ته د داود د عسکرو له خوا ماتې ورکړای شوه.

¹⁸د زرویه درې زامن، یعنې یوآب، ابیشای او عساهیل په هغه ځای کې وو. عساهیل چې د هوسۍ په شان تېزې منډې وهلې

¹⁹د ابنیر په تعقیبولو یې پیل وکړ او په مستقیمه توګه یې د هغه پسې منډې وهلې.

²⁰ابنیر شاته وکتل او ویې ویل: ”ای عسایله، دا ته یې؟“ هغه ځواب ورکړ: ”هو.“

²¹ابنیر وویل: ”بس کړه! ما مه تعقیبوه! د عسکرو څخه یو راونیسه او وسلې او زغره ورڅخه واخله.“ مګر عساهیل د هغه د تعقیبولو څخه لاس وانه خیست.

²²ابنیر یو ځل بیا عساهیل ته خبرداری ورکړ: ”بس کړه! ما مه تعقیبوه! زه نه غواړم تا ووژنم. زه به څنګه ستا ورور یوآب ته وګورم؟“

²³خو عساهیل د هغه خبره ونه منله، نو بیا ابنیر د خپلې نېزې بېخ د عساهیل په ګېډه ورننه ایست او نېزه د هغه له شا څخه ووتله. هغه هلته پرېوت او ځای په ځای مړ شو او هر سړی چې به هغه ځای ته چې عساهیل په کې مړ پروت ؤ راغی وبه درېده.

²⁴مګر یوآب او ابیشای په ابنیر پسې شول. څنګه چې هغوی د امه غونډۍ ته چې جیح ته مخامخ وه او د جبعون د بیابان په لاره کې وه ورسېدل لمر پرېواته.

²⁵د بنیامین د قبیلې خلک یو ځل بیا د ابنیر په شاوخوا راټول شول او د یوې غونډۍ د پاسه ودرېدل.

²⁶ابنیر یوآب ته نارې کړې: ”آیا مونږ به تل جنګېږو؟ آیا ته نه پوهېږې چې دا به په تریخوالي پای ته ورسیږي او انجام به یې ښه نه وي؟ ولې خپلو نفرو ته امر نه ورکوې چې د خپلو ورونو د تعقیبولو څخه لاس واخلي؟“

²⁷یوآب ځواب ورکړ: ”زه په ژوندي خدای قسم خورم که دا خبره دې نه وای کړې، نو زما نفرو به تر سبا سهاره پورې تاسو تعقیبولئ.“

²⁸نو یوآب خپلو نفرو ته د نښې په توګه سرنی وواهه چې د اسراییلیانو د تعقیبولو څخه لاس واخلي، نو جنګ ودرېد.

²⁹ابنیر او د هغه نفرو هغه ټوله شپه د اردن په دره کې مزل وکړ. هغوی د اردن له سیند څخه تېر شول، په راتلونکې ورځ یې تر غرمې پورې لاره ووهله او بېرته محنایم ته ورسېدل.

³⁰کله چې یوآب د ابنیر تعقیبول پرېښودل، خپل ټول نفر یې راغونډ کړل. پرته له عساهیل څخه د داود د نفرو نولس تنه ورک شوي وو.

³¹مګر د داود نفرو د بنیامین د قبیلې درې سوه شپېته تنه چې د ابنیر سره وو وژلي وو.

³²یوآب او د هغه نفرو د عساهیل مړی واخیست او په بیت لحم کې یې د هغه د پلار په هدیره کې ښخ کړ. وروسته بیا هغوی ټوله شپه لاره ووهله او د سباوون په وخت حبرون ته ورسېدل.