Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب اول پادشاهان 18 Bible Online

اول پادشاهان 18 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول پادشاهان 18

¹ډېره موده وروسته، د وچکالۍ په دریم کال څښتن ایلیا ته وویل: ”لاړ شه او اخاب پادشاه ته ځان وروښایه او زه به باران ووروم.“

²نو ایلیا روان شو چې د اخاب سره وګوري. په سامره کې ډېره سخته قحطي وه

³او اخاب د خپلې ماڼۍ مسئول عوبدیا راوغوښت. (عوبدیا د څښتن څخه ډېر وېرېده.

⁴هغه وخت چې ایزابل هڅه وکړه چې د څښتن نبیان ووژني، عوبدیا سل تنه نبیان بوتلل، پنځوس، پنځوس تنه یې په دوه سمڅو کې پټ کړل او هغوی ته به یې خواړه او اوبه وررسول.)

⁵اخاب عوبدیا ته وویل: ”راځئ چې په هېواد کې په ټولو چینو او خوړونو باندې وګرځو. کېدای شي چې یو څه واښه پیدا کړو، خپل اسونه او قچرې ورباندې ژوندي وساتو او د خپلو څارویو څخه یو څه له لاسه ورنه کړو.“

⁶نو هغوی موافقه وکړه چې څوک به د ځمکې کومه برخه د واښو دپاره لټوي. اخاب یوازې په یوه خوا لاړ او عوبدیا یوازې بلې خواته.

⁷کله چې عوبدیا په لاره روان ؤ، ایلیا د هغه سره مخامخ شو. عوبدیا هغه وپېژانده، هغه ته په ځمکه باندې پړمخې پرېوت او ویې ویل: ”ای زما باداره ایلیا، آیا په رښتیا سره دا تاسو یئ؟“

⁸هغه ځواب ورکړ: ”هو. لاړ شه او خپل بادار ته ووایه چې ایلیا دلته دی.“

⁹عوبدیا ځواب ورکړ: ”ما څه ګناه کړې ده چې ته مې اخاب پادشاه ته ورسپارې ترڅو هغه ما ووژني؟

¹⁰ستاسو د ژوندي څښتن خدای په نامه قسم خورم چې داسې قوم یا پادشاهي نشته چې اخاب ستاسو د لټولو دپاره هغه ځای ته یو نفر نه وي استولی. هرکله به چې هغوی اخاب ته پیغام ورلېږه چې ایلیا دلته نشته، نو اخاب به هغه پادشاه مجبوراوه چې قسم وخوري: ایلیا دلته نشته.

¹¹خو اوس تاسو وایئ چې لاړ شه او ووایه: ایلیا دلته دی.

¹²که چېرې زه لاړ شم او د څښتن روح تاسو یو نامعلوم ځای ته بوزي بیا به څه کیږي؟ نو که چېرې اخاب ته ووایم چې تاسو دلته یئ او هغه مو پیدا نه کړي، ما به ووژني. دا مه هېروئ چې زه د هلکتوب څخه د څښتن نه ډېر وېرېدم.

¹³ای زما باداره، آیا تاسو نه دي اورېدلي چې کله ایزابل د څښتن نبیان وژل، ما څه وکړل؟ ما سل تنه نبیان په دوه سمڅو کې، یعنې په هره سمڅه کې پنځوس، پنځوس تنه پټ کړل او هغوی ته مې خواړه او اوبه ورورسول.

¹⁴اوس تاسو راته وایئ چې خپل بادار ته ورشه او ورته ووایه چې ایلیا دلته دی. که چېرې زه دا کار وکړم، هغه به ما ووژني!“

¹⁵ایلیا په ځواب کې وویل: ”د ژوندي مطلق قادر څښتن په نامه چې زه یې خدمت کوم قسم خورم چې نن به خپل ځان اخاب پادشاه ته وروښایم.“

¹⁶نو عوبدیا، اخاب پادشاه ته ورغی او هغه یې خبر کړ او اخاب د ایلیا د لیدنې او کتنې دپاره ور روان شو.

¹⁷کله چې هغه ایلیا ولید ورته ویې ویل: ”آیا دا ته یې، چې اسراییلیان ډېر زیات ځوروې؟“

¹⁸ایلیا ځواب ورکړ: ”زه ځورونکی نه یم، بلکه ته او ستا د پلار کورنۍ ده. تاسو د څښتن حکمونه پریښي دي او د بعل د بتانو عبادت مو کړی دی.

¹⁹اوس د اسراییلو ټول قوم راوغواړه چې د کرمل په غره کې زما سره لیدنه او کتنه وکړي. د بعل څلورسوه پنځوس نبیان او د اشیره څلورسوه نبیان چې د ایزابل په دسترخوان باندې ډوډۍ خوري راوله.“

²⁰نو اخاب ټول اسراییلیان او د بعل نبیان راوغوښتل چې د کرمل په غره باندې سره راغونډ شي.

²¹ایلیا د قوم مخې ته ورغی او ویې ویل: ”تاسو به ترڅو پورې د دوو عقیدو ترمنځ زړه نازړه اوسئ؟ که چېرې څښتن خدای وي د هغه څخه پیروي وکړئ، مګر که چېرې بعل خدای وي د هغه څخه پیروي وکړئ.“ مګر خلکو هیڅ ونه ویل.

²²بیا ایلیا هغوی ته وویل: ”د څښتن د نبیانو څخه یوازې زه پاتې یم، مګر بعل څلورسوه پنځوس نبیان لري.

²³دوه غوایان مونږ ته راولئ. د بعل نبیان دې یو غویی د خپل ځان دپاره غوره کړي، هغه دې ټوټې ټوټې کړي او په لرګیو باندې دې کېږدي، خو هغه ته دې اور نه اچوي. زه به د هغه بل غویي سره همداسې وکړم.

²⁴بیا تاسو خپل خدای ته دعا او زارۍ وکړئ او زه به څښتن ته دعا او زارۍ وکړم. هر یوه چې اور راواستاوه، هغه خدای دی.“ وروسته بیا ټول قوم وویل: ”دا ښه خبره ده.“

²⁵نو ایلیا د بعل نبیانو ته وویل: ”څرنګه چې ستاسو شمېر زیات دی، نو لومړی تاسو یو غویی واخلئ او هغه تیار کړئ. خپل خدای ته دعا او زارۍ وکړئ، مګر لرګیو ته اور مه اچوئ.“

²⁶بیا هغوی هغه غویی چې هغوی ته ورکړل شوی ؤ واخیست، هغه یې تیار کړ او له سهار څخه تر غرمې پورې یې د بعل په نامه دعا او زارۍ وکړې. هغوی چیغې وهلې: ”ای بعله، مونږ ته ځواب راکړه!“ او د هغه قربانۍ ځای ګردچاپېره یې نڅاګانې کولې چې هغوی جوړ کړی ؤ، مګر هیڅ ځواب رانغی.

²⁷د غرمې په وخت ایلیا په هغوی باندې ملنډې وهل شروع کړل او ویې ویل: ”په لوړ اواز دعا وکړئ! ځکه چې هغه یو خدای دی! کېدای شي چې هغه په فکر کې ډوب شوی وي یا حاجت رفع کوي یا کېدای شي چې په سفر تللی وي! یا کېدای شي چې ویده وي او باید هغه راویښ کړئ.“

²⁸نو هغوی په ډېر لوړ اواز سره چیغې ووهلې او د خپل رواج له مخې یې خپل ځانونه په تورو او نېزو باندې زخمیان کړل تر دې چې د هغوی د بدنونو څخه وینې وبهېدلې.

²⁹غرمه تېره شوه او هغوی د ماسپښینه پورې خپل د لېونتوب نبوت کاوه. مګر نه کوم اواز واورېدل شو، نه چا ځواب ورکړ او نه چا کومه توجه وکړه.

³⁰وروسته بیا ایلیا قوم ته وویل: ”ماته رانژدې شئ.“ هغوی ټول ورغلل او ایلیا د څښتن هغه د قربانۍ ځای چې وران کړای شوی ؤ بېرته جوړ کړ.

³¹ایلیا دولس تیږې واخیستې، د یعقوب د زامنو د دولس قبیلو څخه د هرې قبیلې دپاره یوه یوه تیږه. (یعقوب هغه سړی دی چې څښتن ورته ویلي وو چې ”ستا نوم به اسراییل وي“.)

³²د دې تیږو څخه هغه څښتن ته د عبادت کولو دپاره د قربانۍ ځای ودان کړ. د هغه شاوخوا یې یو لوی لښتی وکینده، دومره لوی چې څوارلس لیتره اوبه په کې ځائېدلې.

³³وروسته یې د قربانۍ په ځای باندې لرګي ځای په ځای کړل، غویی یې ټوټې ټوټې کړ او په لرګیو باندې یې کېښود. هغه وویل: ”څلور منګي د اوبو څخه ډک کړئ او په نذرانې او لرګیو باندې یې توی کړئ.“ هغوی همداسې وکړل

³⁴او هغه وویل: ”یو ځل بیا داسې وکړئ“ او هغوی همدا کار وکړ. هغه وویل: ”د دریم ځل دپاره دا کار وکړئ“ او هغوی همداسې وکړل.

³⁵د قربانۍ د ځای ګردچاپېره اوبه جاري شوې او لښتی هم ډک شو.

³⁶ماسپښین چې د قربانۍ کولو وخت ؤ، ایلیا نبي د قربانۍ ځای ته رانژدې شو او دعا یې وکړه: ”ای د ابراهیم، اسحاق او یعقوب څښتن خدایه، نن دا ثابته کړه چې ته د اسراییلو خدای یې او زه ستا خدمتګار یم او دا هرڅه مې د ستا په امر کړي دي.

³⁷ای څښتنه! ځواب راکړه، ماته ځواب راکړه، ترڅو خلک په دې باندې پوه شي چې ته څښتن خدای یې او ته یې چې هغوی بېرته خپل ځان ته رااړوې.“

³⁸څښتن اور رانازل کړ او قرباني، لرګي، تیږې او خاوره یې وسوزوله او په لښتي کې یې اوبه وچې کړې.

³⁹کله چې خلکو دا ولیدل، ځانونه یې په ځمکه باندې وغورزول او چیغې یې ووهلې: ”څښتن، خدای دی! څښتن، خدای دی!“

⁴⁰هغه وخت ایلیا هغوی ته حکم وکړ: ”د بعل نبیان ونیسئ او یو هم مه پرېږدئ چې وتښتي!“ هغوی یې ونیول او ایلیا هغوی د قیشون خوړ ته کوز کړل او هلته یې ووژل.

⁴¹ایلیا اخاب ته وویل: ”لاړ شه، وخوره او وڅښه، ځکه چې د سخت باران اواز دی.“

⁴²کله چې اخاب روان شو چې څه وخوري او وڅښي، ایلیا د کرمل د غره څوکې ته وخوت، ځمکې ته ورټیټ شو او خپل سر یې د زنګنونو په منځ کې کېښود.

⁴³هغه خپل خدمتګار ته وویل: ”لاړ شه او د بحیرې خواته وګوره.“ خدمتګار لاړ او بېرته راستون شو، ویې ویل: ”څه شی مې ونه لید.“ په دې ترتیب ایلیا اووه ځلې هغه ولېږه.

⁴⁴هغه په اووم ځل بېرته راغی او ویې ویل: ”لږه ورېځ مې ولیدله چې د انسان د لاس څخه لویه نه وه او د بحیرې څخه راپورته کېدله.“ ایلیا خپل خدمتګار ته امر وکړ: ”اخاب پادشاه ته ورشه او ورته ووایه چې خپله جنګي ګاډۍ تیاره کړي او مخکې له دې چې باران هغه ایسار کړي، بېرته خپل کور ته ستون شي.“

⁴⁵په ډېر لږ وخت کې اسمان په تورو ورېځو کې پټ شو، باد راوالوت او سخت باران پیل شو. اخاب خپلې ګاډۍ کې سپور شو او بېرته یزرعیل ته روان شو.

⁴⁶څښتن ایلیا ته قوت ورکړ، هغه خپل کالي په ملا پورې کلک وتړل او تر یزرعیل پورې په ټوله لاره کې د اخاب په مخکې ځغلېده.