Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب اول پادشاهان 8 Bible Online

اول پادشاهان 8 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول پادشاهان 8

¹وروسته بیا سلیمان د اسراییلو سپین ږیري، د قبیلو ټول مشران او د اسراییلو د خېلونو رئیسان اورشلیم ته راوغوښتل، چې د څښتن د لوظ صندوق د صهیون یعنې د داود د ښار څخه د خدای کور ته یوسي.

²د کال په اوومه یعنې د ایتانیم په میاشت هغوی ټول د سلیمان پادشاه په وړاندې د جونګړو د اختر په وخت کې راغونډ شول.

³کله چې د اسراییلو ټول سپین ږیري راغونډ شول، کاهنانو د لوظ صندوق پورته کړ

⁴او هغه یې د خدای کور ته انتقال کړ. لاویانو او کاهنانو هم د څښتن مقدسه خېمه او د هغې ټول سپېڅلي لوازم د خدای کور ته راوړل.

⁵سلیمان پادشاه او د اسراییلو ټول قوم د لوظ د صندوق مخې ته راغونډ شول او دومره ډېر پسونه او غوایان یې قرباني کړل چې نه شمېرل کېدل.

⁶کاهنانو د څښتن د لوظ صندوق خپل ځای ته چې د خدای په کور کې ؤ، یعنې ډېر مقدس ځای ته راوړ او هغه یې د کروبیانو د وزرونو لاندې کېښود.

⁷کروبیانو خپل وزرونه په هغه ځای باندې چې هلته د لوظ صندوق ؤ وغوړول. هغوی په صندوق او د هغه په انتقالوونکو میلو باندې سیوری واچاوه.

⁸میلې دومره اوږدې وې چې د هغوی سرونه د خدای د کور د اصلي سالون څخه چې ډېر مقدس ځای ته مخامخ ؤ لیدل کېدلې، مګر د کوم بل ځای څخه نه لیدل کېدلې. هغه میلې تر نن ورځې پورې په هغه ځای کې دي.

⁹د لوظ په صندوق کې بل هیڅ شی نه ؤ، پرته د تیږو د هغو دوو لوحو څخه چې موسیٰ د سینا په غره کې په هغه کې ایښې وې، چېرته چې څښتن د هغوی د مصر څخه د وتلو وروسته د اسراییلو د خلکو سره لوظ وکړ.

¹⁰کله چې کاهنان د خدای د کور د اصلي سالون یعنې مقدس ځای څخه دباندې راووتل، ناڅاپه د څښتن کور د ورېځې څخه ډک شو.

¹¹کاهنانو د ورېځې له کبله ونه شو کولی چې خپل خدمت ترسره کړي، ځکه چې د څښتن کور د هغه د جلال څخه ډک شوی ؤ.

¹²سلیمان وویل: ”څښتن ویلي دي چې هغه به په تورې ورېځې کې اوسیږي.

¹³په رښتیا مې ستا دپاره یو پرتمین کور جوړ کړی دی، داسې ځای چې د تل دپاره په کې واوسیږې.“

¹⁴کوم وخت چې د اسراییلو خلک په هغه ځای کې ولاړ وو، پادشاه خپل مخ د هغوی خواته راواړاوه او د خدای څخه یې هغوی ته برکت وغوښت.

¹⁵بیا هغه وویل: ”ثناه دې وي د اسراییلو څښتن خدای ته! کومه وعده چې هغه زما د پلار داود سره کړې وه هغه یې سرته ورسوله. څښتن داود ته ویلي وو:

¹⁶له هغه وخت راهیسې چې ما خپل قوم د مصر څخه راوویست، ما د اسراییلو په کومې قبیلې کې هیڅ یو ښار غوره نه کړ چې په هغه کې دې زما دپاره کور جوړ شي او زما عبادت دې په کې وشي. مګر داوده، ته مې غوره کړې چې زما په قوم باندې پادشاهي وکړې.“

¹⁷سلیمان زیاته کړه: ”دا زما د پلار هیله وه چې د اسراییلو د څښتن خدای د عبادت دپاره یو کور جوړ کړي.

¹⁸مګر څښتن هغه ته وویل: ستا هیله په ځای وه چې غوښتل دې زما د عبادت دپاره یو کور جوړ کړې،

¹⁹مګر ته به هغه جوړ نه کړې. بلکه ستا خپل زوی به زما کور جوړ کړي.

²⁰هغه وعده چې څښتن کړې وه، هغه یې سرته ورسوله. ما د خپل پلار داود ځای ونیوه او اوس د اسراییلو په تخت باندې ناست یم او د اسراییلو د څښتن خدای د عبادت دپاره مې کور جوړ کړ.

²¹همدارنګه ما د خدای په کور کې د لوظ د صندوق دپاره ځای تیار کړ. په هغه کې د څښتن د هغه لوظ د تیږو لوحې دي، یعنې هغه لوظ چې زمونږ د نیکونو سره یې د مصر څخه د راویستلو په وخت کې کړی ؤ.“

²²بیا سلیمان د څښتن د قربانۍ د ځای مخې ته د اسراییلو د غونډې په مخ کې ودرېده او خپل لاسونه یې د اسمان خواته پورته کړل

²³او دعا یې وکړه: ”ای د اسراییلو څښتن خدایه، پورته په اسمان او لاندې په ځمکه کې ستا په شان خدای نشته! ته د خپلو خلکو سره په خپل لوظ باندې ټینګ ولاړ یې او هغوی ته چې د زړه له کومي ستا اطاعت کوي خپله تلپاتې مینه څرګندوې.

²⁴هغه وعده چې تا زما پلار یعنې خپل خدمتګار داود سره کړې وه هغه دې نن ترسره کړه.

²⁵نو اوس ای د اسراییلو څښتن خدایه! زه دعا کوم چې ته هغه بله وعده هم سرته ورسوې چې زما د پلار سره دې کړې وه او ویلي دې وو: که ستا اولاده د ستا په شان په غور سره زما اطاعت وکړي، نو تل به یو د هغو څخه د اسراییلو پادشاه وي.

²⁶نو اوس، ای د اسراییلو خدایه! د هر شي وعده چې تا د خپل خدمتګار، یعنې زما د پلار داود سره کړې وه، هغه دې رښتیا شي.

²⁷مګر ای خدایه، آیا ته په رښتیا سره کولی شې چې په ځمکه ژوند وکړې؟ حتیٰ ټول اسمانونه دومره لوی نه دي چې ته په کې ځای شې، نو څنګه به وکولی شې چې په دې کور کې چې ما د ستا دپاره جوړ کړی دی واوسیږې؟

²⁸بیاهم ای زما څښتن خدایه، د خپل خدمتګار دعا او هغه زارۍ چې ستا د رحم دپاره یې کوي قبولې کړه. هغه دعا او فریاد چې ستا خدمتګار یې نن ستا په حضور کې کوي واوره.

²⁹په دې کور باندې شپه او ورځ خپل نظر وساته، دا ځای چې تا د خپل عبادت دپاره غوره کړی دی. هرکله چې زه خپل مخ دې کور ته اړوم او دعا کوم، هغه دعا قبوله کړه!

³⁰د خپل خدمتګار او د خپل قوم اسراییلو زارۍ چې د دې ځای لوري ته یې کوي، واوره. د خپل استوګنځي یعنې د اسمان څخه یې واوره او چې کله دې واورېدې نو مونږ وبخښه.

³¹کله چې یو سړی د بل سړي په مقابل کې په ګناه کولو باندې تورن شوی وي او هغه د خدای د کور د قربانۍ ځای ته راوستل شي او دا قسم وخوري چې هغه بې ګناه دی،

³²ای څښتنه، په اسمان کې یې واوره او د هغوی ترمنځ قضاوت وکړه. ګناهګار ته داسې سزا ورکړه څنګه چې د هغې وړ دی او هغه څوک چې بې ګناه وي هغه ازاد کړه.

³³کله چې ستا قوم اسراییل د هغې ګناه له کبله چې ستا په مقابل کې یې کړې وي د دښمن له خوا ماتې وخوري او کله چې هغوی بېرته ستا خواته راوګرځي او د دې اقرار وکړي چې ستا په مقابل کې یې ګناه کړې ده او په دې کور کې تاته دعا او زارۍ وکړي،

³⁴په هغه وخت کې په اسمان کې هغه دعا او زارۍ قبولې کړه، د خپل قوم اسراییلو ګناه وبخښه او هغوی بېرته هغې ځمکې ته راوله چې د هغوی نیکونو ته دې ورکړې وه.

³⁵فرض کړه د خپل قوم د ګناه له کبله چې د ستا په مقابل کې یې کړې وي باران ودروې. کله چې هغوی توبه وباسي، د دې کور په لور مخ راواړوي او په عاجزۍ سره تاته دعا وکړي، ځکه چې تا هغوی ته سزا ورکړې ده،

³⁶نو بیا د هغوی دعا په اسمان کې واوره او د خپل قوم اسراییلو ګناهونه وبخښه. هغوی ته د ژوند سمه لاره وروښایه او په هغه ځمکه باندې چې تا خپل قوم ته د ملکیت په توګه ورکړې ده باران ووروه.

³⁷کله چې په هېواد باندې قحطي، وبا، د وروست والي مرض یا د ملخانو یرغل راشي یا د هغوی دښمنان د هغوی ښارونه کلابند کړي، هره بلا یا مرض چې راشي،

³⁸د هغوی دعاګانې او زارۍ واوره. که چېرې ستا د قوم اسراییلو څخه یو څوک د زړه له خفګانه خپل لاسونه د دې کور لوري ته پورته کړي،

³⁹د هغوی دعا واوره. په خپل استوګنځي، یعنې په اسمان کې هغوی ته غوږ ونیسه، هغوی وبخښه او مرسته ورسره وکړه. یوازې ته د انسان د زړه څخه خبر یې. د هر سړي سره داسې رویه وکړه څنګه چې د هغې وړ وي،

⁴⁰ترڅو ستا خلک ټول ژوند په هغې ځمکې کې چې تا زمونږ نیکونو ته ورکړې وه ستا اطاعت وکړي.

⁴¹۴۱‏-۴۲ کله چې یو پردی سړی د لېرې هېواد څخه، چې ستا لوی نوم او شهرت یې اورېدلی وي او ستا د قدرت او معجزو خبر شوی وي، راشي او د دې کور لوري ته دعا وکړي،

⁴²

⁴³نو د اسمان څخه چې ستا د اوسېدلو ځای دی د هغه دعا قبوله کړه او هرڅه چې هغه سړی درڅخه غواړي ورته وریې کړه. په دې ترتیب به د ټولې نړۍ قومونه ستا د خپل قوم اسراییلو په شان تا وپېژني، ستا اطاعت به وکړي او په دې باندې به پوه شي چې دغه کور چې ما جوړ کړی دی ستا په نامه یادیږي.

⁴⁴کله چې ته خپل قوم لېږې چې د خپلو دښمنانو سره د جګړې دپاره لاړ شي او هغوی که هر چېرې وي، بیا د هغه ښار خواته چې تا غوره کړی دی او د دې کور په طرف چې ما ستا د عبادت دپاره جوړ کړی تاته دعا وکړي،

⁴⁵د هغوی زارۍ او دعاګانې واوره. د اسمان څخه د هغوی دعاګانې قبولې کړه او هغوی ته بری ورکړه.

⁴⁶کله چې ستا قوم ستا په مقابل کې ګناه وکړي - او داسې څوک نشته چې ګناه ونه کړي - او ته په هغوی په قهر شې، پرېږدې چې دښمنان هغوی ته ماتې ورکړي او هغوی خپل هېواد ته که هغه نژدې وي یا لېرې د اسیرانو په توګه بوزي،

⁴⁷نو د خپلو خلکو زارۍ او دعاګانې واوره. که هغوی د اسیرتوب په هېواد کې توبه وباسي، تاته زارۍ وکړي او دا اقرار وکړي، چې هغوی څومره ګناهګار او بد عمله دي، نو ای څښتنه! د هغوی زارۍ او دعاګانې قبولې کړه.

⁴⁸که چېرې هغوی په هغه هېواد کې په رښتیا او اخلاص سره توبه وباسي او د هغه هېواد چې تا زمونږ نیکونو ته ورکړی دی، هغه ښار چې تا غوره کړی دی او د دې کور په طرف چې ستا دپاره مې جوړ کړی دی، خپل مخونه واړوي او تاته دعا وکړي،

⁴⁹نو هغه وخت د هغوی زارۍ او دعاګانې واوره. په اسمان کې چې ستا د اوسېدلو ځای دی، هغه قبولې کړه او د هغوی سره مرسته وکړه.

⁵⁰د هغوی ټول ګناهونه او یاغي توب چې د ستا په وړاندې یې کړی دی وبخښه او د هغوی اسیروونکي مجبور کړه چې د هغوی سره په مهربانۍ چلند وکړي.

⁵¹ځکه چې هغه ستا خپل غوره شوی قوم دی چې د مصر څخه، یعنې د اوسپنې د ویلي کولو د داش څخه دې بیرون راوویستل.

⁵²څښتن تعالیٰ! ستا نظر دې د خپل خدمتګار او خپل قوم اسراییلو د زاریو په لور وي او هرکله چې هغوی تاته فریاد وکړي هغه واوره.

⁵³ځکه هغه وخت چې تا زمونږ نیکونه د مصر څخه راوویستل، د خپل خدمتګار موسیٰ په وسیله دې اعلان وکړ چې اسراییل مې د نړۍ د ټولو قومونو څخه غوره کړ چې زما خاص قوم شي.“

⁵⁴کله چې سلیمان څښتن ته دا زارۍ او دعاګانې پای ته ورسولې، د څښتن د قربانۍ د ځای د مخې څخه چې هغه په کې په ګونډو ؤ، پاڅېده او خپل لاسونه یې د اسمان خواته پورته کړل.

⁵⁵هغه ودرېد او په لوړ اواز سره یې د اسراییلو د هغو ټولو خلکو دپاره چې هلته راغونډ شوي وو برکت وغوښت او ویې ویل:

⁵⁶”د څښتن ثناه دې وي! هغه خپل قوم اسراییلو ته د وعدې سره سم ارامي ورکړه. هغه ټولې سخاوتمندانه وعدې چې د خپل خدمتګار موسیٰ په وسیله یې کړې وې سرته ورسولې.

⁵⁷لکه څنګه چې زمونږ څښتن خدای زمونږ د نیکونو سره ؤ زمونږ سره دې هم وي. هغه دې مونږ هیڅکله نه پرېږدي او زمونږ څخه دې لاس وانخلي.

⁵⁸هغه دې زمونږ ارادې بدلې کړي ترڅو مونږ تل د هغه د غوښتنې سره سم ژوند وکړو او هغه قوانین او حکمونه چې زمونږ نیکونو ته یې ورکړي وو سرته ورسوو.

⁵⁹هیله کوم چې زمونږ څښتن خدای د تل دپاره زما دعا او دا غوښتنې چې د هغه څخه مې کړې دي په یاد وساتي. هغه دې تل په خپل قوم اسراییلو او د هغوی په پادشاه باندې رحم وکړي او د هغوی ورځینۍ اړتیاوې دې پوره کړي،

⁶⁰ترڅو د نړۍ ټول قومونه پوه شي چې څښتن یوازینی خدای دی - بل خدای نشته.

⁶¹تاسو خپل څښتن خدای ته چې د هغه قوم یاست، وفادار اوسئ او لکه څنګه چې نن یې سرته رسوئ، د هغه د ټولو قوانینو او حکمونو څخه اطاعت وکړئ.“

⁶²وروسته بیا پادشاه او د هغه سره ټولو اسراییلیانو د څښتن حضور ته قربانۍ وړاندې کړې.

⁶³سلیمان دوه ویشت زره غوایان او یوسلو شل زره پسونه او وزې د سلامتۍ د نذرانې په توګه څښتن ته قرباني کړې. نو په دې ډول پادشاه او ټولو اسراییلیانو د څښتن کور وقف کړ.

⁶⁴په هماغې ورځ پادشاه د انګړ منځنۍ برخه یعنې د خدای کور ته مخامخ سیمه سپېڅلې وګرځوله، هغه ځکه دا کار وکړ چې د برنجو څخه جوړ شوی د قربانۍ ځای د دې ټولو نذرانو د ځائېدلو دپاره ډېر کوچنی ؤ. نو هلته یې سوزېدونکې نذرانې، د غلو دانو نذرانې او د څارویو وازګې د سلامتۍ د نذرانو دپاره وړاندې کړې.

⁶⁵سلیمان او د اسراییلو قوم څوارلس ورځې د خدای په کور کې اختر ولمانځه. په هغه کې په شمال کې د حمات د کنډو څخه نیولې په جنوب کې د مصر تر پولې پورې ډېر خلک راغلي وو.

⁶⁶په راتلونکې ورځ هغه خلک رخصت کړل. هغوی د پادشاه ستاینه وکړه او د هغو ټولو ښو کارونو په خاطر چې څښتن د خپل خدمتګار داود او خپل قوم اسراییلو دپاره یې کړي وو په خوښۍ او خوشاله زړونو خپلو کورونو ته لاړل.