Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب بادشاهانو دويم 20 Bible Online

بادشاهانو دويم 20 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

بادشاهانو دويم 20

¹په هغه ورځو کښې حزقياه بادشاه بيمار شو او مرګ ته نزدې وو. د آموص زوئ يشعياه پېغمبر هغۀ له ورَغلو او هغۀ ته يې ووئيل، ”مالِک خُدائ تا ته وائى چې خپلې معاملې سمبال کړه. ځکه چې تۀ به مړ کېږې.“

²حزقياه مخ دېوال ته واړولو او دعا يې وکړه،

³”مالِکه خُدايه، هغه راياد کړه، چې ما په ايماندارۍ او د زړۀ د اخلاصه ستا خِدمت کړے دے او ستا د رضا دپاره مې هر کار کړے دے.“ او هغۀ ډېر په چغو چغو وژړل.

⁴يشعياه د بادشاه نه روان شو، خو هغه لا د محل د مرکزى دربار نه تېر شوے نۀ وو چې مالِک خُدائ ورته ووئيل،

⁵”د مالِک خُدائ د خلقو بادشاه حزقياه له واپس لاړ شه او هغۀ ته ووايه، ما يعنې مالِک خُدائ، ستا د پلار نيکۀ داؤد خُدائ پاک ستا دعا اورېدلے ده او ستا اُوښکې مې لېدلې دى. زۀ به تا روغ کړم او په درې ورځو کښې به د مالِک خُدائ کور ته لاړ شې.

⁶زۀ به ستا په عُمر کښې پينځلس کال نور زيات کړم. زۀ به تا او د يروشلم دا ښار د اسور بادشاه نه بچ کړم. زۀ به د خپل عزت او د خپل خِدمت کوُونکى داؤد د خاطره د دې ښار حِفاظت کوم.“

⁷بيا يشعياه د بادشاه کسانو ته ووئيل چې د هغۀ په دانه باندې د اينځر نه جوړ شوے مرهم ولګوئ، نو هغه به روغ شى.

⁸حزقياه بادشاه تپوس وکړو، ”د دې ثبوت نښه به څۀ وى چې مالِک خُدائ به ما روغ کړى او په دريمه ورځ به د مالِک خُدائ کور ته لاړ شم؟“

⁹يشعياه ورته ووئيل، ”مالِک خُدائ به د دې نښه درته وښائى چې هغه به خپله وعده پوره کړى. نو ستا څنګه خوښه ده چې دا سورے لس قدمه مخکښې لاړ شى يا لس قدمه وروستو لاړ شى؟“

¹⁰حزقياه ورته ووئيل، ”دا آسان دى چې په پوړۍ باندې سورے لس قدمه مخکښې لاړ شى! دا لس قدمه وروستو بوځه.“

¹¹يشعياه مالِک خُدائ ته سوال وکړو او مالِک خُدائ د احاز په پوړۍ باندې سورے لس قدمه وروستو بوتلو.

¹²تقريباً هم په هغه وخت د بابل بادشاه د بله دان زوئ، مرودک بله دان خبر شو چې حزقياه بادشاه بيمار دے، نو هغۀ ورله يو خط او يوه تُحفه ولېږله.

¹³حزقياه پېغام وړُونکو ته په خېر راغلے ووئيل او هغوئ ته يې خپل سرۀ زر، سپين زر، خپلې مصالحې او قيمتى تېل او خپل ټول فوجى سامان وښودلو. د هغۀ د ګودام په کوټو کښې يا د هغۀ د بادشاهۍ په بل ځائ کښې هم داسې څۀ نۀ وُو چې هغۀ ورته ښودلى نۀ وُو.

¹⁴بيا يشعياه پېغمبر حزقياه بادشاه له لاړو او تپوس يې ترې نه وکړو، ”دا سړى د کوم ځائ نه راغلى دى او هغوئ تا ته څۀ ووئيل؟“ حزقياه ورته ووئيل، ”هغوئ د يو لرې مُلک بابل نه راغلى دى.“

¹⁵يشعياه ترې نه تپوس وکړو، ”په محل کښې يې څۀ وليدل؟“ حزقياه بادشاه جواب ورکړو، ”هغوئ هر څۀ وليدل. زما په خزانه کښې داسې څۀ نشته چې ما ورته ښودلى نۀ وى.“

¹⁶بيا يشعياه بادشاه ته ووئيل، ”مالِک خُدائ تعالىٰ داسې وائى چې

¹⁷يو داسې وخت راروان دے چې ستا په محل کښې هر يو څيز، چې ستا پلار نيکۀ تر ننه پورې جمع کړى دى، نو هغه به بابل ته يوړلے شى. هيڅ به هم پاتې نۀ شى.

¹⁸ستا څۀ اولاد به بوتلے شى او د هغوئ نه به هيجړګان جوړ کړے شى چې د بابل بادشاه په محل کښې خِدمت کوى.“

¹⁹نو حزقياه بادشاه د دې په مطلب پوهه شو چې د هغۀ په ژوند کښې به آمن او تحفُط وى، نو هغۀ ورته ووئيل، ”تا چې ما له د مالِک خُدائ نه کوم پېغام راوړے دے هغه ښۀ دے.“

²⁰نور هر څۀ چې حزقياه بادشاه کړى وُو، د هغۀ د بهادرۍ کارنامې او هغه حِساب کِتاب چې هغۀ ډنډ جوړ کړے وو او چې يو سورنګ يې کنستلے وو چې ښار له اوبۀ راولى، دا هر څۀ د يهوداه د بادشاهانو په تاريخ کښې ليکلے شوى دى.

²¹حزقياه مړ شو او د هغۀ زوئ منسى د هغۀ نه پس بادشاه جوړ شو.