Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ اول 11 Bible Online

تاريخ اول 11 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ اول 11

¹بيا ټول بنى اِسرائيليان په حبرون کښې داؤد له لاړل او ورته يې ووئيل، ”مونږ ستا خپله وينه يُو.

²په تېره زمانه کښې، کله چې لا ساول زمونږ بادشاه وو، نو تۀ هغه څوک وې چې په جنګ کښې دې د بنى اِسرائيلو مشرى کوله او مالِک خُدائ ستا خُدائ پاک ستا سره دا لوظ وکړو چې تۀ به د هغۀ د خلقو بنى اِسرائيلو حُکمران يې.“

³نو د بنى اِسرائيلو ټول مشران په حبرون کښې داؤد له راغلل. هغۀ د مالِک خُدائ په مخکښې د هغوئ سره يو تړون وکړو. هغوئ د مقررولو دپاره په هغۀ باندې تېل واچول او هغه د بنى اِسرائيلو بادشاه شو، هم هغه شان چې څنګه مالِک خُدائ د سموئيل په ذريعه وعده کړې وه.

⁴داؤد بادشاه او ټول بنى اِسرائيليان لاړل او د يروشلم په ښار يې حمله وکړه. په هغه وخت کښې يروشلم د يبوس په نوم يادېدو او د هغۀ مُلک اصلى اوسېدونکى يعنې يبوسيان تر هغه وخته پورې هلته اوسېدل.

⁵يبوسيانو داؤد ته ووئيل، ”تۀ به هيڅ کله ښار ته ورننه نۀ وځې.“ خو داؤد د هغوئ د صِيون قلعه ونيوله او دا ځائ د داؤد په ښار مشهُور شو.

⁶داؤد ووئيل، ”کوم يو سړے چې اول په يبوسيانو حمله وکړى نو هغه به د لښکر مشر وى!“ يوآب چې د هغۀ مور ضروياه وه، هغۀ اول حمله وکړه او هغه د لښکر مشر شو.

⁷داؤد په قلعه کښې د اوسېدو دپاره لاړو نو په دې وجه دا د داؤد ښار بللے شى.

⁸هغۀ ښار جوړ کړو. د هغه ځائ نه يې شروع وکړه چرته چې بره ختلى پټى وُو او د ګېرچاپېره علاقې پورې يې خور کړو او يوآب باقى ښار بيا جوړ کړو.

⁹داؤد نور هم تکړه کېدو، ځکه چې رب‌الافواج د هغۀ مل وو.

¹⁰د داؤد د تکړه فوجيانو مشران دا دى. سره د ټولو بنى اِسرائيلو، هغوئ فېصله وکړه چې داؤد خپل بادشاه جوړ کړى لکه څنګه چې مالِک خُدائ وعده کړې وه.

¹¹وړومبے د حکمون د ډلې يوسوبعام وو چې د هغه ”دريو آفسرانو“ مشر وو. هغۀ د خپلې نېزې سره د درې سوو سړو خِلاف جنګ وکړو او هغه ټول يې په يو جنګ کښې ووژل.

¹²ورپسې د هغه ”دريو“ مشهُورو کسانو نه د دودو زوئ اِلعازر، چې د اخوع د ډلې وو.

¹³هغه د داؤد په ملګرتيا کښې د فسدميم په جنګ کښې د فلستيانو خِلاف وجنګېدو. کله چې بنى اِسرائيلو د فلستيانو نه تښتېدل شروع کړل نو هغه د اوربشو په يو پټى کښې وو،

¹⁴خو بيا هغه او د هغۀ سړى د پټى په مينځ کښې کلک ودرېدل او فلستيانو له يې شکست وکړو. مالِک خُدائ هغۀ له يوه لويه فتح ورکړه.

¹⁵يوه ورځ د مشرانو فوجيانو د دېرشو نه درې کسان يو ګټ ته لاړل چرته چې داؤد د عدولام غار سره نزدې ايسار وو، چې په دې دوران کښې د فلستيانو يوې فوجى ډلې د رفائيم په مېدان کښې خېمې لګولې وې.

¹⁶په هغه وخت کښې داؤد په يوه پخه مورچه کښې وو او د فلستيانو يوې ډلې بيت‌لحم قبضه کړے وو.

¹⁷د داؤد اوبو ته سخت زړۀ وشو او وې وئيل، ”کاش چې څوک ما له د بيت‌لحم دروازې سره نزدې کُوهى نه لږې اوبۀ راوړى!“

¹⁸نو هغه دريو مشهُورو فوجيانو د فلستيانو په فوجى صفُونو کښې لار جوړه کړه، د کُوهى نه يې لږې اوبۀ راوويستلې او داؤد له يې راوړې. خو هغۀ دا ونۀ څښلے او د څښلو په ځائ يې مالِک خُدائ ته د نذرانې په توګه توئ کړې

¹⁹او وې وئيل، ”دا زۀ هيڅ کله نۀ شم څښلې! دا به د دې سړو د وينې څښلو په شان وى چا چې خپل ژوند په خطره کښې واچولو!“ نو هغۀ د دې څښلو نه اِنکار وکړو. دا د هغه دريو تکړه فوجيانو د بهادرۍ کارنامې وې.

²⁰د يوآب ورور ابيشے د هغه ”دريو“ مشهُورو کسانو مشر وو. هغۀ د خپلې نېزې سره د درې سوو سړو خِلاف جنګ وکړو او هغوئ يې ووژل او د هغه ”دريو“ په شان مشهُور شو.

²¹هغه د هغه دريو نه زيات مشهُور وو او د هغوئ مشر شو، خو هغه په هغه ”دريو“ کښې شامِل نۀ وو.

²²د قبضى‌اېل د يهويدع زوئ بناياه يو تکړه فوجى وو، هغۀ ډېرې د بهادرۍ کارنامې وکړې، چې په دې کښې د دوو تکړه موآبيانو جنګيالو وژل هم شامِل وُو. يو بل ځل چې واوره ورېدله نو هغه لاندې يوې کندې ته لاړو او يو زمرے يې ووژلو.

²³هغۀ يو مِصرے هم ووژلو، يو لوئ سړے چې تقريباً دوه نيم ګزه لوړ وو، د هغۀ نېزه د کوټې د تير هومره لويه وه. بناياه په هغۀ باندې د امسا سره حمله وکړه، د مِصرى د لاس نه يې نېزه واخستله او په هغې باندې يې ووژلو.

²⁴دا د بناياه د بهادرۍ کارنامې وې چې هغه د هغه ”دريو“ په شان مشهُور وو.

²⁵هغه د هغه ”دېرشو“ نه زيات مشهُور وو، خو په هغه ”دريو“ کښې شامِل نۀ وو. داؤد هغه د خپلو ذاتى څوکيدارانو مشر جوړ کړو.

²⁶۲۶‏-۴۷ دا هغه نور بهادر فوجيان دى: د يوآب ورور عساهيل، د بيت‌لحم د دودو زوئ اِلحنان، د حرود سموت، د فِلِط خلص، د تقوع د عقيس زوئ عيرا، د عنتوت ابيعزر، د حوساتى سِبکى، د اخوح عيلى، د نطوفه مهرى، د نطوفه د بعنه زوئ حلد، په بنيامين کښې د جبعه د ريبى زوئ اِتى، د فرعاتون بناياه، د جعس سره نزدې واديانو نه حُورى، د عرباه ابى اېل، د بحروم عزماوت، د سعلبون اليخبه، د جزون هشيم، د هرار نه د شجى زوئ يُونتن، د هرار نه د ساکار زوئ اخى آم، د عُور زوئ الفال، د مکيره زوئ حِفر، د فلون اخياه، د کرمل حصرو، د ازبى زوئ نعرى، د ناتن ورور يوئيل، د هاجرى زوئ مِبحار، د عمون صلق، د بيروت د يوآب زغره وړُونکے نحرى، د يتير نه عيرا او جريب، حِتى اورِياه، د اخلى زوئ زاباد، د سيزا زوئ عدينه چې د روبين قبيلې يو مشر کس وو، چې د دېرشو فوجيانو يوه خپله ډله يې لرله: د معکه زوئ حنان، د مِتن يوسفط، د عستارات عُزى، د عروعير د حوتام زامن، سما او يعى ايل، د تيص نه د سِمرى زامن، يديعيل او يوخا، د محاوه نه اِلى ايل، د النعم زامن، يريبى او يوساوياه، د موآب نه يتمه، اِلى ايل، عوبيد او د ضوباه نه يعسى اېل.