Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ اول 12 Bible Online

تاريخ اول 12 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ اول 12

¹دا هغه سړى دى چې په صِقلاج کښې د داؤد سره په هغه وخت ملګرى شول چې هغه د قيس زوئ ساول نه پټېدو. هغوئ د هغه جنګيالو نه وُو چا چې د داؤد په حق کښې جنګ وکړو.

²دا ټول تکړه لينده چلوُونکى وُو، هغوئ په ښى او ګڅ لاس دواړو باندې غشى او د ليندې کاڼى ويشتلے شول. هغوئ د بنيامين د قبيلې نه د ساول خپلوان وُو.

³۳‏-۷ هغوئ د جبعه ښار نه د سماعه د زامنو د لوئ مشر اخيعزر او دويم مشر يوآس د مشرۍ لاندې وُو. هغه فوجيان دا وُو: يزئيل او فِلِط چې د عزماوت زامن وُو، براکه او د عنتوت نه ياهُو، د جبعون اسماعيه چې مشهُور فوجى او د هغه ”دېرشو“ نه يو مشر وو، يرمياه، يحزى ايل، يوحانان او د جديره يوزباد، العوزى، يريموت، بعلياه، سمرياه، د خاريف سفطياه، القنه، يسياه، عزراېل، يوعزر او د قورح د ډلې يسوبعام، د جدور د يروحام زامن، يوعيله او زبدياه.

⁸دا د جاد قبيلې د هغه تکړه او تجربه‌کارو فوجيانو نومونه دى چې کله د داؤد د صحرا په قلعه کښې وو نو د هغۀ د فوجيانو سره ملګرى شول. هغوئ په ډالونو او نېزو کښې ماهِران وُو، د زمرو په شان تکړه او په غرونو کښې د هوسۍ په شان تېزې منډې يې وهلې.

⁹۹‏-۱۳ د هغوئ عُهدې په دې ترتيب باندې وې: د ټولو مشر ايصر، ورپسې عبدياه، اِلياب، مسمنه، يرمياه، عتى، اِلى ايل، يوحانان، الزباد، يرمياه او مکبنائى.

¹⁴د جاد قبيلې جنګيالى فوجى مشران وُو. د هغوئ د ټولو نه کمزورو جنګيالو د سلو فوجيانو سره جنګ کولے شو او تکړه جنګيالو د زرو خِلاف جنګ کولے شو.

¹⁵د يو کال په وړومبۍ مياشت کښې، په هغه وخت کښې چې د اُردن په سيند کښې اوبۀ د غاړو نه اوړېدلې، نو هغوئ د سيند نه پورې شول، هغه خلق يې خوارۀ وارۀ کړل کوم چې د سيند نَمرخاتۀ او نمرپرېواتۀ دواړو طرفُونو ته په وادۍ کښې اوسېدل.

¹⁶يو ځل د بنيامين او يهوداه د قبيلو د سړو يوه ډله هغه قلعې ته لاړه چرته چې داؤد وو.

¹⁷داؤد مِلاوېدو له ورَغلو او ورته يې ووئيل، ”که تاسو د دوستانو په شان دلته زما مدد له راغلى يئ، نو په خېر راغلئ. زمونږ سره ملګرى شئ! خو که ستاسو اراده دا وى چې دوکه مې کړئ او دشمن ته مې حواله کړئ، اګر چې ما تاسو له د تکليف رسولو کوشش هم نۀ دے کړے، نو زمونږ د پلار نيکۀ خُدائ پاک به د دې نه خبر شى او تاسو له به سزا درکړى.“

¹⁸د خُدائ پاک روح د هغوئ په يو کس عماسى باندې راغلو، چې هغه وروستو د هغه ”دېرشو“ مشر شو او هغۀ چغه ووهله، ”د يَسى زوئ داؤده! مونږ ستا يُو. کاميابى دې ستا او د هغوئ وى چې څوک ستا مدد کوى! ځکه چې خُدائ پاک ستا مل دے.“ داؤد هغوئ ته په خېر راغلے ووئيلو او په خپل لښکر يې آفسران جوړ کړل.

¹⁹د منسى قبيلې څۀ فوجيان واوړېدل او د داؤد په طرف شول، دا په هغه وخت کښې چې کله هغه د فلستيانو سره د ساول بادشاه خِلاف جنګ له روان وو. په آخر کښې هغوئ د فلستيانو مدد نۀ شو کولې، ځکه چې د هغوئ بادشاهان د دې نه يرېدل چې داؤد به د هغوئ نه خپل پخوانى نېک ساول ته واوړى، نو هغه يې واپس صِقلاج ته ولېږلو.

²⁰دا د منسى هغه فوجيان دى چې کله داؤد واپس صِقلاج له راتلو نو هغوئ د هغۀ په طرف باندې شول: عدنه، يوزباد، يديعيل، ميکائيل، يوزباد، اليهُو او ضلتى. په منسى کښې د هغوئ هر يو د زرو زرو سړو فوجى ډلې وې.

²¹هغوئ د هغه ډلو خِلاف د داؤد ملګرتيا وکړله چې څوک ډاکوان وُو، ځکه چې هغوئ ټول تکړه جنګيالى وُو او د هغۀ د لښکر مشران وُو.

²²تقريباً هره ورځ به نوى سړى د داؤد سره شامِلېدل، تر دې پورې چې د هغۀ لښکر د خُدائ پاک د لښکر په شان لوئ شو.

²³۲۳‏-۳۷ کله چې داؤد په حبرون کښې وو، نو ډېر تکړه فوجيان د هغۀ په لښکر کښې ملګرى شول د دې دپاره چې د ساول په ځائ يې بادشاه جوړ کړى، لکه څنګه چې مالِک خُدائ وعده کړې وه. د هغوئ شمېر داسې وو: يهوداه: شپږ زره او اتۀ سوه ښۀ وسلحه بند سړى، چې ډالونه او نېزې ورسره وې، شمعون: اووۀ زره او سل ښۀ تکړه سړى، ليوى: څلور زره او شپږ سوه سړى، د هارون اولاد، د يهويدع ډله: درې زره او اووۀ سوه سړى، په دې کښې يو بهادر جنګيالے ځلمےصدوق هم شامِل وو، سره د هغۀ د دوويشتو خپلوانو چې ټول آفسران وُو، بنيامين چې د ساول خپله قبيله وه: درې زره سړى (د بنيامين زيات خلق د ساول وفادار پاتې شوى وُو)، اِفرائيم: شل زره او اتۀ سوه تکړه سړى چې په خپلو ډلو کښې مشهُور وُو، نَمرخاتۀ طرف ته منسى: اتلس زره سړى چې د داؤد د بادشاه جوړولو دپاره خوښ کړے شول، يساکار: دوه سوه سړى، سره د هغه سړو چې د هغوئ د مشرۍ لاندې وُو (دا مشران په حالاتو او واقعاتو باندې پوهېدل او هغوئ ته پته وه چې بنى اِسرائيلو له څۀ کول په کار دى)، زبولون: پنځوس زره وفادار او داسې اعتبارى سړى چې د جنګ دپاره تيار وُو، چې د هر قِسم وسلحې په اِستعمالېدو باندې پوهېدل، نفتالى: يو ز(...)

³⁸دا ټول فوجيان چې د جنګ دپاره تيار وُو، حبرون ته لاړل. د هغوئ اراده دا وه چې داؤد په ټولو بنى اِسرائيلو باندې بادشاه جوړ کړى. نو د ټولو بنى اِسرائيلو په دې خبره باندې اتفاق وو.

³⁹هغوئ هلته د داؤد سره درې ورځې تېرې کړې، د هغه مېلمستيا نه يې خوړل څښل کول چې د هغوئ خپلوانو ورله تيار کړے وو.

⁴⁰د شمالى قبيلو د يساکار، زبولون او نفتالى پورې خلق د خرونو، اُوښانو، کچرو او غوَيو سره راتلل چې په خوراک، اوړو، اينځرو، کشمشو، انګورو شرابو او د زيتُونو تېلو باندې بار وُو. هغوئ څاروى او ګډې هم راوستل چې حلالې يې کړى او وې خورى. دا هر څۀ د هغه خوشحالۍ اظهار وو چې په ټول مُلک کښې محسوسېدله.