Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ اول 21 Bible Online

تاريخ اول 21 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ اول 21

¹شېطان غوښتل چې په بنى اِسرائيلو باندې مصيبت راولى، نو هغۀ داؤد وغولولو چې يوه مردم‌شمارى وکړى.

²نو داؤد يوآب او نورو آفسرانو له حُکم ورکړو، ”د بنى اِسرائيل مُلک د يو سر نه تر بل سر پورې وګرځېږئ او خلق وشمېرئ. ما له تفصيل راوړئ چې پته راته وليږى چې خلق څومره دى.“

³يوآب جواب ورکړو، ”بادشاه سلامت! مالِک خُدائ دې بنى اِسرائيليان د هغې نه يو په سل زيات کړى چې څومره اوس دى. هغوئ ټول ستا نوکران دى. تۀ ټول قوم ولې مجرم کول غواړې؟“

⁴خو بادشاه په يوآب باندې دا حُکم ومنلو. نو يوآب لاړو او هغه د بنى اِسرائيلو په ټول مُلک کښې وګرځېدو او يروشلم ته واپس راغلو.

⁵هغۀ داؤد بادشاه د دې نه خبر کړو او د هغه ټولو سړو شمېر دا وو چا چې جنګ کولے شو: په بنى اِسرائيلو کښې يولس لاکه او په يهوداه کښې څلور لاکه او اويا زره.

⁶يوآب د بادشاه حُکم ته سپک وکتل نو هغۀ ځکه د ليوى او بنيامين د قبيلو مردم‌شمارى ونۀ کړه.

⁷چې څۀ شوى وُو خُدائ پاک په هغې نارضا شو، نو هغۀ بنى اِسرائيلو له سزا ورکړه.

⁸داؤد خُدائ پاک ته ووئيل، ”ما د دې کار کولو په وجه يوه سخته ګناه کړې ده! زۀ تا ته سوال کوم چې زما غلطى معاف کړه. ما د ډېر کم‌عقل‌توب نه کار اخستے دے.“

⁹بيا مالِک خُدائ جاد ته ووئيل چا به چې د داؤد دپاره نبوت کولو،

¹⁰”لاړ شه او داؤد ته ووايه چې زۀ هغۀ له درې خوښې ورکوم. چې هغه کومه يوه خوښه کړى نو زۀ به هم هغه شان وکړم.“

¹¹نو جاد داؤد له لاړو او هغۀ ته يې ووئيل، ”مالِک خُدائ داسې وائى چې په دې کښې يوه خبره خوښه کړه:

¹²د قحط درې کالونه دې خوښ دى؟ يا چې خپل دشمن درباندې درې مياشتې تباهى راولى؟ او يا چې درې ورځې د مالِک خُدائ د تُورې لاندې راشې او هغه ستا په مُلک باندې يوه وبا راولېږى، او د خپلې فرِښتې په ذريعه په ټولو بنى اِسرائيلو کښې مرګ راولى؟ نو تۀ فېصله وکړه چې زۀ مالِک خُدائ له څۀ جواب ورکړم؟“

¹³داؤد جاد ته ووئيل، ”زۀ د نااُميدۍ په حالت کښې يم! ما دې ته مۀ پريږده چې د انسانانو لاسونو ته حواله شم. زۀ دې مالِک خُدائ ته حواله شم، ځکه چې د هغۀ رحم ډېر لوئ دے.“

¹⁴نو مالِک خُدائ په بنى اِسرائيلو باندې يوه وبا راولېږله او د هغوئ اويا زره کسان مړۀ شول.

¹⁵بيا هغۀ د يروشلم د تباه کولو دپاره يوه تباه کوُونکى فرِښته راولېږله، خو د تباهۍ نه لږ مخکښې مالِک خُدائ خپله فېصله بدله کړه او د مرګ فرِښتې ته يې ووئيل، ”بس کړه! دا تباهى کافى ده.“ هغه فرِښته د يو يبوسى اُرنان د درمند سره ولاړه وه.

¹⁶داؤد فرِښته وليده چې پاس په هوا کښې ولاړه وه او تُوره يې د يروشلم تباه کولو دپاره په خپل لاس کښې نيولې وه. بيا داؤد او د خلقو مشران، چا چې د ټاټ جامې اغوستې وې هغه ټول لاندې ټيټ شول او په زمکه يې سجده ولګوله.

¹⁷داؤد دعا وکړه، ”اے خُدايه پاکه! زۀ هغه څوک يم چا چې ګناه کړې ده. زۀ هغه څوک يم چا چې د مردم‌شمارۍ حُکم ورکړو. دې غريبانانو خلقو څۀ کړى دى؟ مالِکه خُدايه، زما خُدايه پاکه! ما او زما کورنۍ له سزا راکړه او خپل خلق بچ کړه.“

¹⁸د مالِک خُدائ فرِښتې جاد ته ووئيل چې داؤد ته ووايه چې هغه د مالِک خُدائ دپاره د اُرنان په درمند کښې يوه قربان‌ګاه جوړه کړى.

¹⁹داؤد د مالِک خُدائ حُکم ومنلو او لاړو هم هغه شان کار يې وکړو چې څنګه مالِک خُدائ ورته وئيلى وُو.

²⁰هلته په درمند کښې اُرنان او د هغۀ څلورو زامنو غنم غوبل کول او کله چې هغوئ فرِښته وليده، نو د هغۀ زامنو منډه کړه او پټ شول.

²¹څنګه چې اُرنان داؤد بادشاه وليدو چې راورسېدو، نو هغه د درمند نه لاړو او د هغۀ په مخکښې د عزت نه ټيټ شو او په زمکه يې سجده ولګوله.

²²داؤد هغۀ ته ووئيل، ”په ما باندې خپل درمند خرڅ کړه، نو چې داسې زۀ د مالِک خُدائ دپاره يوه قربان‌ګاه جوړه کړم او چې د دې په وجه وبا بنده شى. نو زۀ به تا له د دې پوره قيمت درکړم.“

²³اُرنان ورته ووئيل، ”بادشاه سلامت! دا واخله او چې څۀ دې خوښه وى هغه وکړه. دا غوَيى دې د نذرانې په توګه په قربان‌ګاه باندې وسوزولې شى، د درمند دا تختې دې د خشاک په توګه اِستعمال شى او د نذرانې ورکولو دپاره دا غنم دى. دا هر څۀ زۀ تا له درکوم.“

²⁴خو بادشاه جواب ورکړو، ”نه، زۀ به تا له پوره قيمت درکوم. زۀ به مالِک خُدائ ته داسې يوه نذرانه نۀ پېش کوم چې هغه ما ته مفت مِلاو شوې وى يا هغه ستا وى.“

²⁵او هغۀ اُرنان له د درمند دپاره شپږ سوه د سرو زرو سيکې ورکړې.

²⁶هغۀ هلته د مالِک خُدائ دپاره يوه قربان‌ګاه جوړه کړه او سوزېدونکې او د سلامتۍ نذرانې يې ورباندې پېش کړې. هغۀ دعا وکړه او مالِک خُدائ د هغۀ دعا قبوله کړه او په قربان‌ګاه باندې د نذرانو سوزولو دپاره مالِک خُدائ د آسمان نه اور راولېږلو.

²⁷مالِک خُدائ هغه فرِښتې ته ووئيل چې خپله تُوره په کاش کښې واپس کېږده او فرِښتې حُکم ومنلو.

²⁸نو د دې په وجه داؤد ته پته ولګېده چې مالِک خُدائ د هغۀ دعا قبوله کړې ده، نو هغۀ د اُرنان په درمند کښې په قربان‌ګاه باندې قربانۍ پېش کړې.

²⁹د مالِک خُدائ د حضُور هغه خېمه کومه چې موسىٰ په بيابان کښې جوړه کړې وه او هغه قربان‌ګاه چې په کومه باندې قربانۍ سوزولے شوې په هغه وخت کښې لا په جبعون کښې د عِبادت په ځائ کښې وې،

³⁰خو داؤد د دې جوګه نۀ وو چې هلته لاړ شى او د خُدائ پاک عِبادت وکړى، ځکه چې هغه د مالِک خُدائ د فرِښتې د تُورې نه يرېدو.