Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ اول 5 Bible Online

تاريخ اول 5 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ اول 5

¹دا د روبين اولاد دے چې هغه د يعقوب مشر زوئ وو. هغۀ د خپل پلار د بلې ښځې سره د زنا کار کولو په وجه د خپل پلار بې‌عزتى وکړه نو چې د مشرى زوئ کوم حقُونه هغۀ لرل، هغه ختم شول او هغه حقُونه يوسف ته مِلاو شول.

²خو د يهوداه قبيله تکړه شوه او ټولو قبيلو له يې يو بادشاه ورکړو، خو پېدائشى حق د يوسف سره وو.

³د يعقوب د مشر زوئ روبين څلور زامن وُو: حنوک، فلو، حصرون او کرمى.

⁴۴‏-۶ دا د يوئيل اولاد دے: سمعياه، جوج، سِمعى، ميکاه، رياياه، بعل او بيئره. اسورى بادشاه تغلت فلاسر د روبين قبيلې مشر بيئره ونيولو او د قبيلې سره يې جلاوطن کړو.

⁷د روبين په قبيله کښې د دې د ډلو د مشرانو نسب‌نامه: يعى ايل، زکرياه،

⁸او بالع، د عزز زوئ او د سمع نمسے، چې د يوئيل د ډلې وو. دا ډله په عروعير کښې او د هغه ځائ نه د نبو پورې او د بعل معون په علاقه کښې اوسېده.

⁹د جِلعاد په مُلک کښې د هغوئ ډېر څاروى وُو او هغه مُلک يې ونيولو چې نَمرخاتۀ طرف ته د صحرا د لمنې او د فرات سيند پورې خور دے.

¹⁰د ساول بادشاه په وخت کښې د روبين قبيلې په هاجريانو حمله وکړه، هغوئ يې په جنګ کښې ووژل او د جِلعاد نَمرخاتۀ ته په ټوله برخه کښې د هغوئ په خېمو کښې اوسېدل.

¹¹د جاد قبيله د بسن په مُلک کښې د روبين شمالى طرف ته د سلکه نَمرخاتۀ طرف پورې اوسېدله.

¹²يوئيل په بسن کښې مشر وو، سافن ورپسې دويم کس وو او دريم مشر يعنې او د هغۀ نه پس سافط وو.

¹³د دې اوو ډلو د قبيلې نور کسان دا دى: ميکائيل، مسلام، شيبا، يورى، يعکان، زيع او عيبر.

¹⁴هغوئ د حُورى زوئ ابى‌خېل اولاد دے، چې د هغوئ پلار نيکۀ دا دى: ابى‌خېل، حُورى، يارواح، جِلعاد، ميکائيل، يسيسى، يحدو او بوز.

¹⁵اخى چې د عبديئيل زوئ او د جونى نمسے وو هغه د دې ډلو مشر وو.

¹⁶هغوئ د بسن او جِلعاد په علاقه کښې، هلته په ښارونو او د شارون د څران په ټولو مُلکونو کښې اوسېدل.

¹⁷دا نسب‌نامه د يهوداه بادشاه يوتام او د بنى اِسرائيلو بادشاه يربعام دويم په وخت کښې ليکلے شوې وه.

¹⁸د روبين، جاد او د نَمرخاتۀ طرف منسى په قبيلو کښې څلور څلوېښت زره اووۀ سوه او شپېتۀ فوجيان وُو، چې د ډالونو، تُورو او غشو په وړلو او اِستعمالولو باندې ښۀ پوهېدل.

¹⁹هغوئ د جنګ دپاره د يطور، نفيس او نودب هاجرى قبيلو خِلاف لاړل.

²⁰د جنګ په وخت کښې هغوئ خُدائ پاک ته سوال وکړو، هغۀ د هغوئ فرياد واورېدو ځکه چې په هغۀ باندې يې ايمان لرلو. نو داسې هاجريانو او د هغوئ ټولو ملګرو شکست وخوړو.

²¹د بنى اِسرائيلو نمر خاتۀ طرف ته قبيلو د دشمن نه پنځوس زره اُوښان، دوه لاکه او پنځوس زره ګډې او دوه زره خرۀ ونيول او يو لاکھ کسان يې جنګى قېديان کړل.

²²هغوئ ډېر دشمنان ووژل، ځکه چې خُدائ پاک په دې جنګ کښې د هغوئ مل وو. او هغوئ تر جلاوطنۍ پورې د هاجريانو په علاقه کښې اوسېدل.

²³د منسى نيمې قبيلې خلق د بسن په علاقه کښې د بعل حرمون، سنير او حرمون غر پورې اوسېدل او د هغوئ آبادى ډېره زياته شوه.

²⁴دا کسان د خپلو ډلو مشران وُو: عِفر، يسعى، اِلى ايل، عزريئيل، يرمياه، هُوداوياه او يحدِاېل. هغوئ ټول ښۀ تکړه فوجيان او د خپلو ډلو مشهُور مشران وُو.

²⁵خو خلقو د خپل پلار نيکۀ خُدائ پاک سره خيانت وکړو او د هغه نورو قومونو د معبودانو د عِبادت په وجه يې د هغۀ خِلاف بغاوت وکړو کوم قومونه چې خُدائ پاک په هغه وخت تباه کړى وُو چې بنى اِسرائيليان مخ په وړاندې تلل.

²⁶نو خُدائ پاک د اسور بادشاه پول ولېږلو چې د هغوئ په مُلک حمله وکړى (چې هغه په تغلت فلاسر باندې هم مشهُور وو). هغۀ د روبين، جاد او د منسى نيمه قبيله وويستله او دې ته يې مجبور کړل چې تر نن پورې په خلح، خابور، هاوه او د جوزان سيند سره اوسېږى.