Read Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ دويم 28 Bible Online

تاريخ دويم 28 - Pashto (Nangahari) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ دويم 28

¹احاز د شلو کالو په عُمر کښې بادشاه شو او هغۀ په يروشلم باندې شپاړس کاله بادشاهى وکړه. هغۀ د خپل پلار نيکۀ داؤد په شان نۀ وو، او په ځائ د هغې يې هغه کار کولو چې په څۀ باندې مالِک خُدائ نۀ خوشحالېدو

²او د بنى اِسرائيلو د بادشاهانو په نقش قدم باندې روان وو. هغۀ د بعل د اوسپنې بُتان جوړ کړى وُو،

³د هنوم په وادۍ کښې يې خوشبويۍ سوزولې او تر دې پورې چې خپل زامن يې هم بُتانو ته د سوزېدونکې نذرانو په توګه قربانى کړل. د هغه خلقو د رِواجونو نقل يې کولو چې کله بنى اِسرائيليان مخ په وړاندې تلل نو مالِک خُدائ هغه د غېرو قومونو خلق د هغه مُلک نه شړلى وُو.

⁴د بُتانو په عِبادتخانو کښې، په غرونو باندې، او د سورى د هرې ونې لاندې به احاز قربانۍ پېش کولې او خوشبويۍ يې سوزولې.

⁵۵‏-۶ احاز بادشاه ګناه کړې وه، نو په دې وجه مالِک خُدائ د هغۀ خُدائ پاک د شام بادشاه په ذريعه هغۀ له شکست ورکړو او هغۀ په لوئ شمېر کښې د يهوداه قېديان هم دمشق ته بوتلل. مالِک خُدائ د رملياه د زوئ د بنى اِسرائيلو د بادشاه فقح په ذريعه هم احاز له شکست ورکړو او په يوه ورځ يې يو لاکھ او شل زره د يهوداه تکړه فوجيان ووژل. مالِک خُدائ د هغوئ پلار نيکۀ خُدائ پاک د دې کېدو اِجازت ځکه ورکړو چې د يهوداه خلقو هغه پرېښے وو.

⁷يو بنى اِسرائيلى فوجى چې نوم يې زکرى وو هغۀ د احاز بادشاه زوئ معسياه، د محل مشر عزريقام او القنه ووژل. القنه په بادشاه پسې دويم سړے وو.

⁸اګر چې د يهوداه خلق د هغوئ خپل رِشته دار هم وُو، خو د بنى اِسرائيلو لښکر دوه لاکه ښځې او ماشومان قېديان کړل او د ډېر زيات مالِ غنيمت سره يې سامريه ته بوتلل.

⁹د مالِک خُدائ يو پېغمبر چې نوم يې عوبېد وو، هغه د سامريه په ښار کښې اوسېدو. کله چې د بنى اِسرائيلو لښکر د يهوداه د قېديانو سره واپس راروان وو نو چې هغوئ ښار ته په ننوتلو وُو نو عوبيد هغوئ له د ملاوېدو دپاره ورووتلو او عوبيد ورته ووئيل، ”مالِک خُدائ ستاسو د پلار نيکۀ خُدائ پاک د يهوداه خلقو ته غصه وو او ستاسو په ذريعه يې هغوئ له شکست ورکړو، خو چې تاسو هغوئ څومره په بې رحمۍ سره حلال کړى دى نو خُدائ پاک د هغې نه خبر شوے دے.

¹⁰او اوس ستاسو اراده دا ده چې د يروشلم او يهوداه سړى او ښځې خپل غلامان او وينځې جوړې کړئ. ولې تاسو ته پته نشته څۀ چې تاسو د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک خِلاف ګناهُونه هم کړى دى؟

¹¹زما دا خبره واورئ! دا قېديان ستاسو وروڼه او خوېندې دى. هغوئ پرېږدئ چې لاړ شى، ګنى مالِک خُدائ به په غصه کښې تاسو له سزا درکړى.“

¹²د شمالى بادشاهۍ څلورو مشرانو سړو د يهوحنان زوئ عزرياه، د مسليموت زوئ برکياه، د سلوم زوئ يحزقياه او د خلدى زوئ عماسا هم د فوجى کاروائۍ مخالفت وکړو.

¹³هغوئ ووئيل، ”دا قېديان دلته مۀ راولئ! مونږ د مالِک خُدائ خِلاف لويه ګناه کړې ده او هغه مو دومره غصه کړے دے چې مونږ له به سزا راکړى. اوس تۀ داسې نور هم څۀ کول غواړې چې په هغې باندې زمونږ جرم زيات شى.“

¹⁴نو بيا فوجيانو قېديان او مالِ غنيمت هغه خلقو او د هغوئ مشرانو ته حواله کړو،

¹⁵او هغه څلور سړى د دې دپاره مقرر کړے شول چې قېديانو له د هغه نيولى شوى مالِ غنيمت نه جامې ورکړى. هغوئ ورله د اغوستلو دپاره څپلۍ او جامې ورکړې، د خوراک څښاک ښۀ ډېر څيزُونه يې ورکړل او د هغوئ په زخمونو يې د زيتُونو تېل واچول. هغه کسان چې کوم ډېر کمزورى وُو او تلے نۀ شو نو هغوئ يې په خرونو کښېنول او ټول قېديان په يريحو کښې د يهوداه علاقې ته بوتلے شول، کوم چې د کهجورو د ونو ښار دے. بيا بنى اِسرائيليان په سامريه کښې کورونو ته راواپس شول.

¹⁶۱۶‏-۱۷ ادوميانو په يهوداه باندې بيا حملې شروع کړې او ډېر قېديان يې ونيول، نو په دې وجه احاز د اسور بادشاه تغلت فلاسر نه مدد وغوښتلو.

¹⁸په هغه وخت کښې فلستيانو د نمرپرېواتۀ په طرف د غرونو په لمن کښې او په جنوبى يهوداه کښې په ښارونو باندې حملې کولې. هغوئ د بيت شمس، ايالون، جديروت، شوکو، تمنت او جِمسو ښارونه او ورسره خواوشا علاقو کښې کلى هم قبضه کړل او هلته پاخۀ دېره شول.

¹⁹احاز بادشاه خپل خلق د بدعملۍ په لار روان کړى وُو او د مالِک خُدائ نافرمانى يې کړې وه نو په دې وجه مالِک خُدائ په يهوداه باندې آفتُونه راوستل.

²⁰د اسور بادشاه د احاز د مدد په ځائ د هغۀ مخالفت وکړو او هغه يې د تکليف سره مخ کړو.

²¹نو احاز د مالِک خُدائ د کور، محل او د خلقو د مشرانو د کورونو نه يې سرۀ زر واخستل او بادشاه له يې ورکړل، خو په دې هم کار ونۀ شو.

²²کله چې مصيبتُونه ډېر سخت وُو، نو هغه سړى يعنې احاز د مالِک خُدائ خِلاف د مخکښې نه زياته ګناه وکړه.

²³هغۀ د دمشق معبودانو ته قربانۍ پېش کړې، چا چې هغۀ له شکست ورکړے وو. هغۀ ووئيل، ”د شام معبودانو د بادشاهانو مدد وکړو، نو که زۀ هغوئ ته قربانۍ پېش کړم، نو کېدے شى چې زما هم مدد وکړى.“ نو په دې وجه په هغۀ او د هغۀ په قوم باندې تباهى راغله.

²⁴د دې نه علاوه، هغۀ د خُدائ پاک د کور ټول سامان هم واخستلو او ټوټې ټوټې يې کړو. هغۀ د مالِک خُدائ د کور دروازې بندې کړې او د يروشلم په هر ځائ کښې يې قربان‌ګاه جوړې کړې.

²⁵هغۀ د يهوداه په هر يو ښار کښې د غېرو قومونو د عِبادت ځايُونه جوړ کړل، چرته چې پردو خُدايانو ته به خوشبويۍ سوزولے شوې. نو په دې وجه هغۀ مالِک خُدائ د خپل پلار نيکۀ خُدائ پاک په قهر کړو.

²⁶د شروع نه واخله تر آخره پورې د هغۀ د بادشاهۍ ټولې واقعې د يهوداه او د بنى اِسرائيلو په تاريخ کښې ليکلے شوې دى.

²⁷احاز بادشاه مړ شو او په يروشلم کښې ښخ شو، خو په شاهى اديره کښې ښخ نۀ شو. د هغۀ زوئ حزقياه د هغۀ نه پس بادشاه جوړ شو.